Lisboa

Dag1

Eindelijk gedouched. Harde straal, warmte instelbaar en vier haakjes om je spullen op te hangen. Ik zeg het nog maar een keer: jullie beseffen niet hoe goed jullie het hebben, krant in de bus, warm water uit de kraan, auto voor de deur, inboedelverzekering en altijd internet. En dan Lissabon in. De jachthaven ligt aan een oude wijk, waar de eerste designwinkels en koffieshops verschijnen. Na een half uur lopen kom je op het grote plein aan de Taag. Daar hebben we bij de TouristInfo een 3-daagse Lisbon-card gekocht. Na een het eten van een cheeseburger zie ik er tevreden uit.

Als eerste een tram of bus naar het Parcque do Nacoes. We stapten te vroeg uit in een soort Bijlmermeer, maar dankzij Rommy’s Iphone vonden we een metro. Een Metrolijn van het centrum van Lissabon naar het Park, dat het voormalige Wereld Expo terrein uit 1998 is. Elk station loont de moeite om uit te stappen, want ze zijn gedecoreerd door kunstenaars.

We reden gewoon door. Het eindstation is een Calatrava, met een bos van stalen bomen als dak. Niet zo sierlijk als die in Belgie, maar toch. Dan door een winkelcentrum, dat de ingang van de Expo is geweest. Van Siza Vieira. Ongelofelijk zoveel grote mooie gebouwen. We weten dat er in de oude stad allemaal kleine straatjes zijn met fado-kroegen, maar hier genieten we van. Een heel groot Aquarium omringd door water van Chermayeff, maar het was toch het Portugese Pavilloen van Siza die ons het meest trof. Tussen een poort en het gebouw hing een enorm betonnen dak. Onder het dak stonden studenten te zingen, vanwege de ontgroening. Mooi.

We drinken op de Aveline de nodige biertjes met Frans en Martje en Jan en José van de Jonas uit Medenblik. Zeilverhalen gaan inderdaad vaak over hoe het bijna helemaal fout ging. Het doet me goed om te horen, dat Frans nog meer hoogtevrees heeft dan ik (vanwege noodklussen in de mast).

Dag 2

Mijn  haar kammen, een leuvertje bijvijlen en de tai chi set oefenen.Ik wil namelijk woensdagavond meedoen met de Taoistisch Tai Chi les hier in Lissabon. We zochten het gebouw van de Tai Chi vereniging alvast op en liepen door naar het Museum voor Contempory Art. Dat was dicht. Op dinsdag, na ja. Terug met de metro en door naar Belem. Ik wil het monument daar fotograferen voor mijn Bootbeelden Project. Het is 34 graden, we lopen naar het verkoelende park en zien daarnaast een groot gebouw: Museu de Berardo.  Maar even kijken, het is in ieder geval koel daarbinnen. Op het plein beelden van Calder en Leger.

Het was binnen koel en gratis. Alles hadden ze. Van Appel tot Warhol. Mijn keuze was een Bacon. Maar dat is altijd mijn keuze. Zo voorspelbaar, zou Wim zeggen. Dit museum is een onverwachte verrassing, maar dat zijn verrassingen altijd. Dat andere museum laten we maar zitten. Toch naar de toeristen straatjes? Morgen zien we verder.

We spreken de jonge Denen met twee kinderen uit Stockholm die voor ons liggen Ook twee jaar naar de Carib. Ook huis verkocht. We zijn straatarm bij terugkomst zeggen ze. Ons pensioen gaat gewoon door, we houden elke maand over, wij zijn straks rijk.

Dag 3

Eerst de tai chi oefenen en dan naar Belem. Het Mosteiro dos Jerónimos, het grootste monument dat ze hier hebben. Druk en indrukwekkend. Kerk, kloostertuin met galerijen rondom. Bij een klooster denk ik aan sober en evenwichtig, hier is alles groot en kostbaar. Goede uitleg op de bordjes en anders luister je even mee met een Duits of Nederlands groepje met gids. Het is 37 graden, dan wordt ik sacherijnig. Dan tik ik voordringende Fransen op de schouder en zeg, dat ze twintig terug achter aan de rij kunnen aansluiten. Fransen woest, maar het doet mij even goed.

Aan het water bij Belem is het museum voor Art, Architecture en Technology, het MAAT. Eigenlijk is het het Electriciteits Museum, een centrale uit 1920. Prachtige Babcock en Wilson ketels, AEG generatoren, condensatoren, alles. Ertussen wat kunst. Het architectuur gedeelte was nog in aanbouw.    

              

Met de trein naar het centrum voor een nieuwe pilot van de Atlantische Eilanden. Niet in vooraad. Wel bij de watersportzaak naast het MAAT. Rommy gaat pils en brood halen, ik ga terug naar Belem. Warme tram. Portugezen hebben geen manieren, ze duwen en plakken. Om half vijf zijn we weer aan boord, spoelen ons op de steiger af en nemen een pilsje. Ik krijg bericht van de Tai Chi vereniging, dat ik al maanden niet betaald heb en dus nergens ergens meer aan mee kan doen. Natuurlijk betaal ik geen lesgeld, ik zit op een boot....... En dan, één keer een les volgen, ik was 10 jaar lid. konden ze ook aardiger zeggen. Frans en Martje (ik noemde haar eerder Maartje) komen een biertje drinken. Bij deze warmte worden dat er gauw meer. Gezellig.

Ze wijzen ons op een paar boten hier met Caribische intenties. Daar ga ik morgen nog even buurten, dan boodschappen voor vijf dagen en 's middags vertrekken we naar Madeira. 500 M naar Porto Santo, het eiland ten noorden van Madeira. we gaan uit van een dag of vijf. Of we bij aankomst wifi hebben weet ik niet. maar we gaan er naar op zoek.  Dus het kan even duren voor je wat van ons hoort.