Porto

Een beetje cultureel onderlegd iemand denkt bij Porto maar aan één gebouw. De Casa da Musica. Gebouwd voor het jaar 20001 toen Porto met Rotterdam *) culturele hoofdstad van Europa was. Het werd in 2005 in gebruik genomen.

Rem Koolhaas won de uitgeschreven competitie omdat zijn ontwerp zo bijzonder was. Als een kolossale meteoriet die is neergestort aan de rand van het park met het monument van de overwinning op Napoleon. Binnen in de rots zijn twee concertzalen. De accoustiek van de grote zaal is nagenoeg perfect. Op alle zitplaatsen een goed geluid, daarom kosten alle plaatsen hetzelfde. Rond de zalen een onoverzichtelijke wirwar van trappen en ruimtes. Je weet al snel niet meer waar je bent. Voor de resonantie hebben concertzalen meestal een orgel. Deze heeft er twee aan weerskanten van het podium. Achter het podium is een groot raam. Een replica van een barok en van een romantisch orgel. Met grijze pvc-pijpen, zonder klavier. Voor de resonantie dus. De looprichtingen in de ingangshal gaan dwars door elkaar heen. Kortom, een echte Koolhaas. De mooiste van Koolhaas, de Rotterdammer.

Verder is Porto een hoop oude gebouwen, mooi gelegen aan de Douro. De porthuizen geven rondleidingen aan massa’s touristen. Gisteren hadden Lynn en Rommy al een bustour gedaan, nu doen doen we een andere. Dan heb je snel een overzicht. We bezoeken een kunstmuseum met onbekende Portugese schilders en lopen dan naar het Casa da Musica.

De metro brengt ons in drie kwartier weer terug in Póvoa de Varzim. Later eten we hamburgers met IPA in de Sailorman Club. Het is Lynn’s laatste avond. Op de tv zien we FC Porto Kopenhagen inmaken. Morgen moet Feyenoord tegen ManUnited.

We brengen Lynn de volgende dag naar het vliegveld. Best een groot vliegveld met veel witte buizen en kabels. Ze heeft heel veel zon gehad en weinig wind. We hebben vaak lekker gegeten en ver gewandeld. Ze kan er weer tegen. In de strategische consultancy.

Ik vind een teakhouten balk naast de werkplaats van één van de monteurs op de jachthaven. De aanwezige secretaresse kan ik er van overtuigen, dat de monteur één zo’n oud balkje niet zal missen. Er ligt nog een hele hoop (alleen geen teak). Snel zaag ik de balk in vier stukken voor een onderstel van de dieseltank. Ik vraag Isaak, mijn monteur, hoe ik de balkjes aan de bodem vast moet maken. Colle? Dan spreekt hij het magische woord: Sicaflex. Bootmensen weten dan genoeg.  Nu nog een pomp installeren voor eventuele wateroverlast onder de tank en we zijn klaar voor de nieuwe tank, die volgens DHL maandag zal arriveren. En DHL is verdomd betrouwbaar. Zeker in Portugal. En in Duitsland.

‘s Avonds luisteren we via de computer naar Hilversum 1. Feyenoord wint met 1-0 van Manchester United. Daar had ik wel bij willen zijn. Ik hoop, dat Wim erbij was. Heeft hij toch nog iets

*) Rotterdam deed toen een extra voorstelling van Mini & Maxi, waarna de coordinator zich wegens oververmoeiheid even terugtrok. Echt waar, zoek maar op. Kostte 51 miljoen.