zondag 5 maart 2017

De slag bij Portsmouth




Er ligt een zeil-cruiseschip van Club Med achter ons voor anker. Wijnand en ik nemen een kijkje met de rubberboot. Vanaf de achterklep kunnen de verwende gasten zeilen en waterskien, vanaf de zijkant worden ze met tenders naar het fort gebracht. Het fort is nieuw en aangeharkt. Er zijn souvenirwinkeltjes en er staan busjes klaar om de verwende gasten naar de watervallen te brengen. In de stad was geen cruisegast te zien. Te smerig, te onveilig, te armoedig.

Voorspel                                                                                                                                                             
Terug varend zien we de fruitman. Op een surfplank met een kistje om op te zitten en een kistje met fruit voor zich, gaat hij de zeilboten langs. We kopen 3 grapefruits en een tros bananen voor 10 dollar, dat is ongeveer 5 euro. Niet goedkoop, maar we gunnen het hem. We spreken af, dat hij het geld op de boot komt halen.

Eerste conflict                                                                                              
Als ik later met Rommy naar de stad vaar voor een wandeling, zien we hem peddelen en geven we hem de 10 dollar. Nee, het was 20 dollar. Kom nou, we hadden 10 afgesproken. Dan wil ik mijn fruit terug. Ga maar halen, daar ginds ligt onze boot, wij gaan nu eerst naar de stad.

Bijgelegd                                                                                                                                                  
Uit de stad terug nemen we een shaved ice. Lekker koud. De fruitman heeft blijkbaar zijn fruit verkocht en komt bij ons zitten om kip met rijst te eten. We lullen er wat omheen en dan zegt hij: o.k., geef dan maar 10 dollar. Nou, dat is dan weer goed gekomen. Of we ook een stukje kip willen? Nee, dank je. We varen terug naar de Annalena.

Belazerd                                                                                                                                                  
We zien meteen, dat de bananen weg zijn. Jori en Wijnand hebben hem 10 dollar betaald en hij heeft de bananen terug genomen. Hij heeft ons belazerd. Twee keer laten betalen voor de helft van het fruit. He fucked us.

De slag

Later in een heftige regenbui zie ik hem weer langs de boten gaan met fruit. In alleen mijn onderbroek stap ik in de rubberboot. You are a thief, roep ik. No I was smarter than you, roept hij terug. Als hij bij een boot is om fruit te verkopen lig ik op 5 meter afstand en roep steeds: You are a thief. Hij komt op me af en probeert me met zijn peddel te slaan. Ik kan gemakkelijk wegkomen op de motor. Even slaat mijn motortje af, maar hij heeft het gelukkig niet door. Telkens als hij bij een boot aanlegt, kom ik naderbij en roep: You are not an honest man. Het doet zijn handel geen goed en hij is inmiddels woest door mijn geschreeuw. Hij heeft een grote houten peddel, ik heb twee lichte aluminium peddels. In mijn onderbroek voel ik me toch al kwetsbaar, dus trek ik me terug als hij op me af komt. Als Nederlander ken je de zeeslagtactiek.

De interventie
De motorboot van Cobra komt voorbij. Ik hou hem aan en vertel dat de fruitman me bestolen heeft. Cobra gaat resoluut naar de fruitman en komt met 10 dollar terug.

Naspel                                                                                                                                                                        
Aan boord, een uurtje later zien we de fruitman aan komen peddelen. You want to be friends? Yes. Why? I hate war. We doen een rasta handshake en hij vaart weg. Komt terug en geeft ons een tros bananen.

Zo komen wij een regenachtige middag door. Als je bedenkt, dat ik ’s morgens toen Jori en Wijnand de Indian River op waren, al naar de markt was voor brood, kip en groenten, dan is boodschappen doen bij Albert Heyn eenvoudiger. En goedkoper.


Iedereen, die ik spreek (men maakt hier graag een praatje) vraagt of we naar het carnaval gaan. Vanavond de verkiezing van de Calypso Queen en dan elke avond wat. Wij gaan morgen richting Martinique. En daar is ook Carnaval.

We slapen slecht door de muziek, die over het water schalt. Als je de ramen sluit, stik je van de hitte. We ontbijten vroeg met de waterige grapefruits, maken de boot los en gaan zuidwaarts. Er is regen en zon. Grote dubbele regenbogen. Tien uur varen naar Martinique.


1 opmerking:

  1. Hilarisch! Wat een gaaf verhaal. Jammer dat jullie geen cameraploeg mee hebben. Groetjes Jouke en Pleuni

    BeantwoordenVerwijderen