We ankeren op nagenoeg
hetzelfde plekje, helemaal vooraan dicht bij de kant. Het Kobra-anker doet het
weer best. Dit keer leg ik een touw met een demper over de ketting, zodat het
geluid van de over de bodem schuivende ketting niet tot de boot doordringt. Bij
Sea Services, een grote watersportwinkel, halen we LED-lampjes om de laatste
halogeenspotjes te vervangen. Van 3 Amp naar 0,1 Amp. Dan naar een Semerie voor
kromme naalden. Rommy is al dagen bezig de lamsleren bekleding van het
stuurwiel opnieuw te naaien. Een heidens karwei, waarbij veel naalden breken.
Of het lamsleer is weet ik niet zeker. Band en naalden haal je bij ons bij de
fournituren winkel. Leek me Frans, maar hier heet het Semerie. Weer wat geleerd.
Vanaf de boot internetten
gaat beperkt. Genoeg om te weten van de rotstreek van Sparta. Bloggen en foto’s
versturen doen we in de lobby van een mooi oud hotel aan de rand van het park.
Dat zal nog wel eens gebeuren, want de weersvoorspelling is niet goed. We
twijfelen nog. Maar als je moet wachten tot je naar Gouadeloupe of Marie
Galante kan oversteken, kan je dat beter hier doen. Hier is alles te krijgen,
hier is van alles te zien. En de ankerplaats is zeer goed. Het mooiste dat er
is te zien, is de gietijzeren bibliotheek van Gustav Eiffel. In Frankrijk
gebouwd en als bouwpakket hier neergezet. Er is ook nog een gietijzeren kerk.
Rommy had via Jori een
nieuwe e-reader besteld, de vorige Kobo had een kapot scherm. Jori nam hem
twee weken geleden mee. Bij het vierde boek: scherm kapot. Vervelend, maar onder
de garantie. Jori kon de reader mooi mee terugnemen en opsturen. Rommy mailde
intussen Bolcom. Antwoord: we zien op de foto gebruikssporen en u zult hem wel
hebben laten vallen. Trouwens u kunt best boeken lezen op uw tablet. Probeer
het eens bij uw inboedelverzekeraar. Een onvoorstelbaar antwoord.
Op de boot zijn we als
lezers afhankelijk van e-readers, zoveel boeken kunnen we niet wegbergen. We
doen ook niet moeilijk als ze kapot gaan na een jaar, maar na 6 dagen.... En
dan de valse beschuldiging, dat we hem hebben laten vallen. Alsof een monteur
na een week bij je nieuwe afwasmachine komt en zegt: ik zie gebruikssporen en u
zult hem wel van de trap hebben gegooid. Maar u kunt best met de hand afwassen.
In de loop van de jaren hebben we voor tienduizenden euro’s gekocht bij Bolcom
en nooit iets teruggestuurd. En nu zo’n behandeling. We are fucked. Ik wil in
mijn rubberboot in de onderbroek op vijf meter afstand liggen roepen: You are
thieves! You are not honest!
En dat Cobra dan voorbij
komt en de €180 terughaalt.
En als de woede weer even
zakt, spreken we verder over onze Amerika-plannen. Om van de zomer, als de
hurricanes komen, langs de Oostkust van Amerika naar New York te varen, daar
een tijdje blijven en dan in de herfst weer af te zakken naar de Bahama’s. Ik
ben erg voor, Rommy twijfelt: geen Curacao, geen vakantie in Nederland.
Gisteren is hier de Ti Sento uit Workum komen liggen. Zij deden vorige zomer
hetzelfde. We gaan ze vandaag uithoren met de kaart erbij.
Nog even over Bolcom. We
leven hier tamelijk stressloos. Harde wind, reparaties en fruitmannen
daargelaten. In Nederland zou ons die Bolcom-reactie minder hebben geraakt,
gewend als daar je bent aan agressie en onredelijkheid. Welke agressie en
onredelijkheid? Precies....
zie FB bericht SVP
BeantwoordenVerwijderen