Na het gebruikelijke ontbijt met een halve grapefruit en brood met “I can 't believe it’s not BUTTER!” varen we weg uit Parguera.( "Rommy geef mij de I can't believe it's not BUTTER! even door").
Gister viel een vulling uit mijn kies. We hebben Jan Beyers, de beste tandarts van Rotterdam en Omstreken een foto gestuurd, met de vraag wat te doen. Het is nu zaterdag, dus het antwoord komt pas maandag.
Bij het verlaten van Parguera varen we tussen de verspreide klippen door. Goed op de kleur van het water letten. Bij de meest lastige doorgang liggen rode en groene tonnen. Met bloedend hart varen we naar buiten (rood links).
Puerto Rico is een rechthoekig eiland, we ronden de linker-onderhoek. De hoek heet Cabo Rojo (ook wel het Hoek van Holland van Puerto Rico genoemd). Na de kaap varen we noord, weer eens halve wind. We scheuren met 7 knopen door het water. Daarna liggen we in de Bahia de Boqueron. Een badplaats waar elke zaterdagavond live muziek is.
We treffen de Mare Liberum weer en horen dat ze niet naar Ile a Vache gaan. De Nederlandse catamaran Bella Ciao meldt op hun blog, dat voor de kust van Haïti een aantal onverlichte boten langszij kwam. Nou is de Bella Ciao een grote en snelle catamaran, daar klim je niet gemakkelijk aan boord. Ze verdwenen onverrichter zake. Van dat verhaal zijn Bas en Marieke ongerust geworden. Zij zijn met drie kleine meisjes en willen geen narigheid riskeren. Dus vertrekken ze morgen naar Cuba en blijven uit de buurt van Haïti en de Dominicaanse Republiek. Verstandig besluit, maar wel verdrietig als een lang gekoesterd plan moet opgeven.
We spreken ze nader op het terras van de enige lesbo-bar van Boqueron. Verschillende klanten van de bar komen langs onze tafel om te vragen, waar we vandaan komen en om ons welkom te heten. Een gebruikelijk tafereel. Niet alleen in lesbo-bars. Een Amerikaanse vrouw komt van de aluminium motorboot, die we al vaker hebben gezien. Ze is historica en was onlangs nog in Leiden voor een congres.
We lopen ook nog een verhoogd pad door de mangroven. Na twee bochten hebben we eind van het pad al bereikt. Toch een aardsige opzet.
Ons plan is om morgen naar een ondiepe baai 2 mijl verderop te varen ( Punta Carenero), daar nog even rustig te liggen en dan maandagochtend in Mayaguez (de derde stad van het eiland) uit klaren. We varen dan ongeveer 4 dagen en nachten naar het eerste eiland van de Bahama's Great Inagua. Tenminste als het rustig weer is, want Great Inagua een slechte plaats om te ankeren. Maar je kunt er inklaren.
De Mare Liberum vertrekt om 22.30 uur. In het donker komen ze nog even langszij om een zakje kruidnagelen te brengen voor als mijn kies zeer zou gaan doen.
Ik maak nog een foto van Boqueron op zaterdagavond. De camera heeft zijn beperkingen, maar het geeft wel een indruk. Denk er de flarden muziek van drie live bands door elkaar bij en het rumoer van honderden mensen. We horen één zanger die klinkt als Van Morisson.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten