vrijdag 5 april 2013

Puerto Rico 3




Daar voel je je gelukkig door. Opeens zijn er de vinnen van dolfijnen rondom de boot. Een stuk of tien. Met z’n vieren naast elkaar surfen ze links en rechts  op onze boeggolf. Ze gaan tegen de zijkant van de boeg liggen en laten zich voortduwen. Andere racen schuin voor de boeg langs. Een kleine dolfijn maakt voor de boot sprongen uit het water. Je bent sprakeloos, je kijkt je ogen uit. Na tien minuten zijn ze weg. Je ziet nergens meer een vin, ze zijn niet meer te zien.




We varen 40 zeemijlen van Salinas naar Parguera. Voor de wind op de genua. Met zes knopen schommelt de boot zoals op de oversteek. Parguera is een gebied met eilandjes en riffen. Vlak voor het stadje kun je nog achter een strook eilandjes liggen. We meten daar 1,2 m diepte, niet genoeg voor de Mare Liberum. Vandaag maken we dezelfde tocht. Over een paar dagen scheiden onze wegen. Zij gaan naar Ile a Vache bij Haïti, wij gaan naar de Bahama’s en Florida.

                                         Kathelijn laat zien hoe ze links en rechts kan strikken

Onderweg vang ik een grote makreel. Bas toont me hoe je die fileert. Hij smaakt uitstekend.              ‘s Avonds drinken we met Bas en Marieke rumpunch bij ons aan boord. Bij het ontbijt zie ik de flessen op het aanrecht als een stilleven met mooi zonlicht. Rumpunch is trouwens de helft sinasappelsap.


 
 
 
We vragen de wifi code bij het hotel Villa Parguera en lopen het dorpje rond. Het is een vakantiedorp. De meeste huizen hebben een waakhond, die begint te blaffen als we langs lopen. Op een veranda ligt een man in een hangmat met een slapende baby op zijn buik. We praten met die mensen en lopen door. Dan bedenk ik, dat het een mooie “no blog today” foto is. Ik loop terug en vraag of ik een foto mag maken. Ze vragen me verder te komen. Het wordt een mooie foto. De vrouw en moeder willen de foto zien. De man vraagt of ik zeiler ben en of die grijze zeilboot van ons is. Hij is kapitein van de veerboot en de boot was hem opgevallen vanwege de mooie vorm.




We keren terug naar de boot. Het waait ongewoon hard. We gaan morgenvroeg weg. De Mare Liberum vertrekt aan het begin van de middag. Morgen zien we elkaar nog een keer.
 

 
 
Bericht van het front: geen kakkerlakken aangetroffen, no cacarachas.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten