van Essaouira naar Agadir

Van Essaouira naar Agadir

Eén landvast heeft in Essaouira in het water van de haven gehangen. Onderweg proberen we de laag bruine emulsie van olie en vis er af te krijgen, maar in Agadir staat er nog steeds een puts met stinkend touw in de kuip. De volgende ochtend zien we aan de putsen met touw naast de boot wie in Essaouira is geweest.

 

Het is 77 zeemijl, we vertrekken bij zonsopgang en houden een vaart van 6 Knots aan om nog bij licht in Agadir aan te komen. In het begin varen we door mistbanken, je moet dan goed uitkijken voor de kleine vissersbootjes. Met zo’n 40 m zicht kan je op tijd uitwijken, maar je moet wel blijven kijken.

We gaan rond Cap Rihr (het Hoek van Holland van Marokko) en krijgen een stevige wind van achteren. Met de genua maken we 6.5 Knots. De mist waait tegen de bergen aan en vormt een dichte grijze band. Het lijkt alsof iemand met een verfroller een horizontale streep door het landschap heeft getrokken. Later valt de wind weg en moteren we de laatste uren richting Agadir.

Bij Agadir vaar je eerst voor de ingang van een grote commerciële haven en een visserijhavenlangs om bij de Marina te komen. Als we de eerste pier  van de grote havens naderen valt een deken van mist over ons heen, we zien amper 25 m. Af en toe zien we pier als de mist iets dunner wordt. We roepen port control op om te vragen of we veilig voor de havens langs kunnen varen. Geen antwoord.

Als we vlak bij de ingang zijn wijkt de mist en kunnen de haven inkijken, er komt één schip naar buiten, verder niks. Een schip zonder AIS.

Na de stank en herrie is Agadir een verademing. Een behulpzame havenmeester, prachtige steigers, douches, en rondom de haven restaurants en modewinkels (Zara). De afwikkeling van de formaliteiten duurt wat langer, omdat we de nationaliteitsverklaring meegeven, waar het kadaster een typefout in heeft gemaakt. De baas van de Police komt later nog persoonlijk langs om alles uit te zoeken. Hij raad ons aan dat document nooit meer te tonen.  De meetbrief, de paspoorten en soms de boot-verzekeringspolis is alles wat je nodig hebt. Dat we naast de handtekening van de kapitein/eigenaar onze bootstempel plaatsen, heeft nog niet veel indruk gemaakt. Onze monsterboekjes worden zo maar terzijde geschoven.