Agadir

Eergister gebeurde er iets vreemds. De lucht betrok en er kwamen druppels. De druppels werden groter en begonnen te vallen. Opeens herkenden we wat er gebeurde: het regende!! Na zes weken onafgebroken zon. Lekker fris trouwens, regen. We gingen met twee rode paraplu’s Agadir in. Als Jip en Janneke stapten we dapper voort. Het duurde een hele tijd voor we nog een paraplu zagen. Wel keken veel mensen ons aan, alsof ze dachten: ’Ik heb ergens ook nog zo’n ding liggen. Toch eens opzoeken, want in december is er ook vaak een keer regen……..’ Ik had het kleine rode parapluutje en liep er beetje verwijfd bij. Ik heb dan ook nog een flikkerig loopje (volgens iemand hier aan boord), dus op de terugweg ben ik stoer zonder paraplu gaan lopen.

Overigens, heeft men  ons verteld, dat homoseksualiteit hier niet voor komt. Er zit zeker iets in de couscous. Ik hou niet van couscous, maar misschien het toch maar vaker eten om van dat loopje af te komen.

Het Vogelpark, als je de man 5 driham geeft, rammen twee bokken met de koppen op elkaar. Daar krijgen ze dan wat lekkers voor, dus ze staan te dringen om aan de beurt te komen
                                         

Van het Engelse stel Peter en Christine, die bij ons een pilsje kwamen drinken in Mohammedia, hoorden we dat ze van Pieter en Sabine (volgens Christine: ‘such a  lovely dutch couple”, probeer dat maar eens te evenaren) gehoord hadden dat je niet naar Al Jadida moest gaan (don’t go there). Pieter en Sabine kwamen hier in Agadir bij ons een pilsje drinken en vertelden de horror story zelf. Drie uur op een warm kantoor zitten met een baby, het dreigement dat de boot compleet overhoop gehaald zou worden als ze niet betaalden. Karkassen van haaien met embryo’s dreven in de haven, vaten met afgewerkte olie werden naast hen  leeg gegoten (don’t make photo’s, bad for tourism!).  Dus:  Don’t go there!

Dan is Agadir een ander verhaal. In 1960 zijn hier 18000 bewoners omgekomen door een aardbeving. Alles verwoest. Binnen de muur van de oude kasbah boven op de berg lag alles in puin. Men heeft ongebluste kalk en DDT op de lijken gegooid en alles met stenen afgedekt. We gingen met een oude taxi naar boven. Boven de poort staat in  het Arabisch en Nederlands: Vreest God en Eert den Koning. Binnen de muren voelde het, alsof er nog geesten ronddwaalden. Ik fotografeerde een slapend kameel, Rommy kocht een holle amethist-steen en we stapten weer in de taxi. Terwijl we naar beneden rammelden, bespraken we de huizenprijzen in Agadir. We kwamen samen met de taxichauffeur tot de conclusie dat we wintermaanden in Agadir moeten gaan wonen. Een moderne stad, prachtig strand, veel bezienswaardigheden in de buurt en vriendelijke mensen, die goed Frans spreken. En je kunt er in korte broek lopen en overal Heineken drinken.

Boven de oude kasbah, beneden de marina, op de berg staat Allah, Koning, Vaderland (s'nachts verlicht)

 

                                              Mochten jullie denken, dat we het makkelijk hebben: het valt heus niet mee, om het scherm te lezen in de zon aan de rand van het zwembad

Er komt nog een front over en daarachter zit drie dagen Noordenwind, ideaal om over te steken naar de Canaries. Vanmiddag ergens een metalen plaatje vinden om een bankje voor de dinghy te maken, Morgenvroeg  met een minibusje naar Paradise Valley.