Paradise Valley

Het uitstapje naar de watervallen is in het water gevallen. Vooral op de terugtocht regende het, de watervallen stonden droog. Andersom ware beter geweest. Maar we ontbeten in een Berber-restaurantje, liepen op de streekmarkt, zagen oases met dadelpalmen, proefden de honing en de arganolie. Onder de waterval stond wel water, een doofstomme oude man gebaarde iets van zwemmen en duiken. Ik dacht, dat hij bedoelt: je kan hier ook zwemmen. Maar even later trok hij zijn gewaad uit en klom naar boven. Hij sprong van grote hoogte (zoals in de film Simon). Dat kost je weer 20 dirham. Terug was de weg vol met grote keien en overspoelend water. Voor het passeren van een tegenligger is 1 cm afstand genoeg en als het met 30 km/h kan, dan kan het ook met 60 km/h. Verder vertrouw je op Allah.

Beneden in de marina was de wind tekeer gegaan. Althans, dat vertelden deze betrouwbare mensen ons.

We brachten de avond door met gesprekken over aanlijnen, wind om kapen, antibiotica, SSB-frequenties, afdingen, kinderen, schoolinspectie. We hoorden veel verstandige dingen. De voorraad bier en wijn uit Spanje op de Nederlandse schepen hier is sterk geslonken.

 

Als je binnenkomt met een Britse vlag en je boot staat daar niet geregistreerd, als de laatste aanloophaven die je opgeeft niet klopt en als de oude  boot vol staat met nieuwe apparatuur, dan gaat de politie goed zoeken. De bemanning van deze boot zit nu in de gevangenis en de boot valt langzaam uit elkaar.

Morgen steken we over naar Lanzarotte of Graciosa. Dat duurt drie dagen, daar liggen we voor anker in een baai. De volgende blog zal even op zich laten wachten. Tot dan, insallah.