A Coruna, Galicia

A Coruna is erg opgeknapt. Vroeger, vorig jaar nog, was er druk autoverkeer langs de kade. Nu is er een tunnel. De kade is nu prachtig en de terassen bij de arcades (Picasso was daar aan gehecht) hebben een goed uitzicht. Op de heuvel ligt de oude stad. Mooie doorkijkjes, oude kerken en kloosters, maar wel een beetje leeg. De nieuwe stad heeft brede winkelstraten en erachter liggen grote stranden. Een grote baai met aan de ene kant de Torre Hercules, een antieke vuurtoren. Aan de andere kant een obelisk uit 2000. Galicia is het land van de menhirs.

En dan loop je in de Ikea en de bouwmarkt, voor bierglazen en aluminiumprofielen (perfiles). Geen verschil met Nederland. Het ligt aan de rand van de stad, eindpunt lijn 11. Maar geen kniekussentjes. B

’s Morgensvroeg, ik was nog even met mijn haar bezig, komt Rommy van buiten: We hebben nieuwe buren. Ik ga kijken welk jachtje in de box naast ons is komen liggen. Ik zie niks liggen. Als ik me omdraai: een enorm cruiseschip, zo’n drijvend flatgebouw. De Brittania, 3647 passagiers en 1350 bemanningsleden. Midden op de oceaan roepen we zo’n schip wel eens op voor een weerbericht. De gebruikelijke uitwisseling gaat dan: Annalena, this is Seven Seas, destination Bermuda, 3862 persons on board, over. Seven Seas, this is sailing-yacht Annalena, destination Flores, 2 persons on board, good morning sir, over.

We lopen langs een oude kerk, de San Nicolas. Nou is San Nicolas de beschermheilige van de zeevarenden, hij heeft al veel mensen van de verdrinkingsdood gered. Eén keer zelfs vier kinderen , die bijna werden gepakt door een zeemonster. Daar zijn mooie plaatjes van. Nederlanders zijn dan wel zo gehecht aan St Nicolaas, maar dit weten de meeste mensen niet. Er is een klein winkeltje in beeldjes en medaillons tegenover de kerk. Ze hebben een beeldje van San Nicolas. Te groot voor onze barka, leg ik uit. De mevrouw merkt dus, dat ik het serieus neem, dat ik ik de zee op ga. Maar dan moet ik een beeltenis van de heilige Carmen nemen, dat is in Galicia de heilige van de zee. We kopen toch een medaillon van San Nicolas, je moet je heiligen trouw blijven. Ik hou ook niet zo van vrouwelijke heiligen. Veel lijden en opoffering, slecht voor jezelf zorgen, maar nooit klagen. Geef mij Rommy dan maar. De medaillon kost € 23, 90. Plata, dat wel.

Ze doen het dus wel. Slecht nieuws overbrengen met een mailtje. Het is ook DNA-verzekeringen niet gelukt ons boot bij een verzekeraar onder te brengen. Er loopt nu nog de aanvraag met een premie van €1500 en met €3500 eigen risico. Daar vragen ze steeds nieuwe gegevens, schiet niet op. En de voorwaarden geven te denken. Misschien moeten we de medaillon van San Nicolas maar een mooi plaatsje geven en nog een kaarsje voor hem branden.

Er zijn drie wetenschap musea. Moderne gebouwen. We gaan naar de MUNCYT, een museum met alle natuurkundige uitvindingen. Alleen voorwerpen en video’s. Het museum over de mens is een mooi gebouw op de rotsen aan het strand. Een gebogen koperen muur met één rij raampjes. We gaan niet naar binnen, het onderwerp spreekt ons niet zo aan.

Met een lege gasfles naar een vulstation buiten de stad. De taxichauffeur kijkt naar het adres: ja, dat kent ie, stap maar in. Na 20 minuten zet hij me af bij een gasfabriek, helemaal verlaten. Overal gore fabrieken, gras wil er niet groeien. Hij rijdt weg voordat ik het door heb. Met de fles lopend terug naar een woonwijk, heuvelop, bewakers van de verlaten fabrieken wijzen me de weg. Een buschauffeur legt uit, dat ik helemaal verkeerd zit. Moet met hem terug naar het centrum en dan een andere bus. Tegen die tijd is het vulstation gesloten, dus keer ik met lege fles terug. Moest even klagen, jullie hebben het gemakkelijk. Gas uit de kraan. Water uit de kraan. Warme douche. Koude pils uit de koelkast. Krant in de bus. Muziek op de radio. Piza’s thuisbezorgd. Inboedel verzekerd. Auto voor de deur. Bouwmarkt om de hoek. Jullie weten niet half hoe goed  je het hebt.

Vanavond komt Lynn aan op het vliegveld. We gaan haar ophalen met de bus. Maandag gaat het goed waaien bij Kaap Finistere (het einde van de wereld), lijkt ons geen goed begin voor Lynn. Dus we varen meteen morgen of dinsdag.