Duinkerken, Dunkerque

Duinkerken

Om kwart voor tien belt Rolf: verslapen, ga maar zonder ons. We liggen derde in een rij van vijf, dus het duurt even voor we afvaren. Als we tussen de pieren varen belt Rolf nogmaals: we schieten onze kleren aan en komen er aan.We keren en pikken ze op. Uiteindelijk een gezellige overvaart naar Nieuwpoort. Als we afscheid hebben genomen en weer weg varen stopt de motor. We kunnen de steiger zonder motor nog net bereiken. Lucht in de dieselleiding. Lucht is samendrukbaar, ietsje lucht zorgt er voor, dat de hogedrukpomp geen druk meer opbouwt. Dan werkt de verstuiver niet, is er geen dieseldamp, is er geen ontbranding, beweegt de zuiger niet, draait de krukas niet, draait de schroefas niet, staat de schroef stil, komen we niet vooruit. Dat was de dieselles voor vandaag. De lucht kan ik er snel weer uit halen. Gerry wil graag een motorboot kopen, de vraag is of dit soort akkefietjes haar niet afschrikken. Voorstel: zij koopt een boot, ik doe de techniek, Rommy doet de navigatie en we varen samen naar Parijs en Berlijn.

We weten nog niet of we naar Calais of Duinkerken varen. Voor Duinkerken trekt de wind aan en wordt de stroom minder: we gaan in Duinkerken liggen. Mooie tocht. De volgende dag waait het hard en we gaan wandelen in Duinkerken. Het is een soort Rotterdam, weggebombadeerd en weer opgebouwd. Vervallen en nu weer ontrwikkeling. Maar de haven is groot en de meeste bekkens zijn leeg. Tegenover de jachthaven zijn mooie huizen gebouwd.

We zoeken het museum voor Contemporaine Kunst op. Is sinds 2013 gesloten zegt een briefje op de deur (het wordt een reis met briefjes op deuren). Livraissons kunnen op een ander adres terecht. Je kunt nog wel ergens boeken lenen vertaal ik het. Livre is boek. Nee het gaat over leveranciers zegt Rommy. Zware boeken dan, geef ik toe. Telkens als we daarna een bordje zien met livraissons, zegt Rommy: kijk daar hebben ze zware boeken. Iemand met minder opleiding uitlachen.

Het wordt pas zaterdag beter weer, maar vandaag blijft het tot een nuur of zes windkracht 5, daarna wordt het Bft 6. Er hing een briefje op de deur van de havenmeester, dat Calais is gesloten, dwz ze zijn een nieuwe jachthaven aan het bouwen. Dus we gaan 10 mijl verder naart Boulonge sur Mer. Als we drie uur onderweg zijn begint het tot 25 knopen te waaien (Bft 6), stroom mee, dat wel, maar daardoor staan de golven recht omhoog. We willen het zeil naar beneden halen om te reven, maar een leuver gaat klem zitten. Met een hamer kan ik er nog net bij. Zonder zeil varen we toch maar naar Calais. Gesloten of niet. Haven is haven, een toevluchtsoord. Altijd een spannende binnenvaart, tussen de grote veerboten door naar binnen glippen. Port Contol Calais is uiterst vriendelijk over de radio. Je moet verderop wachten aan een boei tot de brug opengaat. Als de brug groen geeft en we afvaren, slaat de motor weer af. Een andere zeilboot weet ons net voor de harde kademuur weg te trekken. Weer lucht in het systeem. Ik vermoed, dat de ontluchtingsbouten bij een hete motor gaan lekken, als er weer druk op komt. Ga er morgen koperen ringetjes tussen zetten. Heb je die er niet tussen dan? Dat moet toch altijd! Wist je dat niet? Staal op staal dicht niet goed. Dat begrijp je toch wel? Heb je dat niet gehad op de Zeevaartschool? Altijd koperen ringen ertussen. Dat weet iedereen. Tenminste bijna iedereen. Soms heb ik stemmen in mijn hoofd. Soms heb ik een hekel aan mezelf. Kan ik me wel iets bij indenken, zou Wim zeggen.

Morgen gaat het stormen, wij gaan de leuvertjes bijvijlen en dus koperen ringetjes op de ontluchtingsbouten zetten. En weer even een bezoek brengen aan de Burgers van Calais, het beeld van Rodin.