Paraplu’s in Cherbourg
1augustus
We zijn in
Cherbourg. Motregen. Omdat het morgen slecht weer wordt, zijn we de afgelopen
nacht doorgevaren. Het is beter in Cherbourg te liggen dan in Dieppe. We houden
van Cherbourg, ook in de regen. De eerste nacht was een goede test van mens en
materiaal. Bijna alles met glans doorstaan. Alleen het compaslichtje doet het
niet. En we hadden niet goed gerekend op de tegenstroom. Heftig en langdurig.
Je hebt hier 8
uur stroom tegen en 4 uur mee. Als je naar het Zuiden gaat dus. Waar dat water
blijft, dat niet terugstroomt, daar studeren de geleerden nog op. Misschien, dat de Belgen er iets mee doen. Zo is het ook zo, dat het water al
terugstroomt terwijl het waterpeil nog stijgt, dat is ook een groot raadsel.
Het Kanaal zit vol met mysteries. Overigens is het Kanaal het gevaarlijkste
deel van onze reis. Er zijn zeilers de wereld rond gegaan en tenslotte in het
Kanaal zijn gezonken.
Ook weer beter
internet. Iets bijzonders in Frankrijk. Maar dan krijg je over de mail alweer
een afwijzing van een verzekeringsmaatschappij. We zijn al 3 maanden bezig de boot voor de Cariben tye verzekeren, het
duurt steeds weken en dan doen ze het niet. We kunnen niet onverzekerd varen in
de Cariben. Heel veel landen laten je niet toe. En je zult maar een claim krijgen
van een Amerikaan. Blijkbaar is het voor een verzekeraar niet interessant en te
veel risico. De boot is oud, maar bijna alles is vernieuwd. Wij zijn oud, maar
wel ervaren en zeer goed opgeleid. We beginnen de moed ter verliezen. Wat kan
je doen? We hebben nu vier keer alle keuringsrapporten, zeilers-cv”s en
reisplannen opgestuurd. Zij beslissen, je kan ze niet verplichten.
Misschien moeten
we straks wel omdraaien. Of de boot inruilen voor een motorboot. Of gewoon gaan
varen totdat we ergens in de gevangenis belanden en daar sterven van het
bedorven eten. Maar wel eerst van achteren verkracht worden door een stel
dronken ongeschoren douane-mannen. Of berooid terugkeren en bij jullie om geld moeten
bedelen. En dan zou ik maar niet te veel verwachten, zou Wim zeggen..
Maar kop op. We
leven nog.
2 augustus
Zoals nu in
Cherbourg. De wind raast door het want en het regent. En dan ligt de haven hier
erg beschut. Alleen niet overdekt. Een overdekte haven,
dat is pas vooruitgang. En dan een overdekt vliegveld. We zijn naar een museum
geweest met schilderijen van Millet en een tentoonstelling van ene Hubot. Aardig.
Ze hadden al een schilderij van hoe we gisteren binnenliepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten