Laatste loodjes

We liggen in Middelburg tussen de historische huizen. Op de rommelmarkt kopen we van alles. Bij AH kopen we katenspek, mergpijpjes, kokosbrood, volkorenbrood en oude kaas. Hebben we allemaal gemist.

van de rommelmarkt

De Infinidad troffen we op de heenreis in Cherbourg. Midden in de nacht kwamen we toen langszij liggen. In Oostende komt een man uit een douchehokje, dat is de man van de Infinidad. Hier hebben we de tijd om bij te praten, ze zijn in de golf van Biskaje gestrand. In een storm is de ankerketting gebroken. De boot is behoorlijk vernield. Later zijn ze over de weg naar Nederland gebracht. Inmiddels vaart hij met een geheel vernieuwde boot.

 

                                                                    Sterre in Middelburg

Vanaf de kade wordt opeens mijn naam geroepen. Ik zie een onbekende man en kijk hem vragend aan. "Ik heb 9 maanden in je huis gewoond", roept hij. Dat is dus Alex. Geregeld mee gemaild, maar nooit gezien of gesproken. Hij komt met zijn vriendin en twee kinderen aan boord. Ze zijn hier op vakantie en hadden onze boot vanuit de rondvaartboot gezien. Om het maar weer eens te hebben over de wereld die klein is…

 

                                                                  de kade in Middelburg

Dan roept een vrouw van de kade: "dag buurman!" Ik raak helemaal in de war. Ik herken geen buurvrouw. Nee, uit Oostende. Dan begint het mij te dagen. Ze lagen in Oostende naast ons. Zij hebben twee jaar gevaren in Schotland en de Hebriden. Een paar dagen windkracht 10 is daar normaal. Ook heb je een goede kachel nodig. Bewonderingswaardig.

We hebben nog een kleine week om in Herkingen te komen. Plan is om nog een paar dagen op het Veerse meer te gaan liggen. Kan Sterre op een eilandje rondlopen. We ruimen de boel dan een beetje op, zodat we zaterdag mensen kunnen ontvangen. De havenmeester zorgt voor een ligplaats waar iedereen gemakkelijk aan boord kan stappen, ook de dames van de VVAO. Maar misschien is iedereen ons vergeten..

Het blijft een haveloze boot na zo’n lange reis. We passen niet goed tussen de andere spic and span boten (ik citeer Marieke). Vanmiddag was er naast ons een enorme ruzie over een box. Er waren boxen genoeg vrij, maar ze wilden op nummer 14 liggen. Het ging nergens over. We zijn weer thuis. 

Gijp heeft dus gezegd, dat voetbal geen sport voor homo's is. Ik denk, dat veel homo's dat met hem eens zijn. Maar het land is weer te klein.

Omdat we op het Veerse Meer waarschijnlijk geen blog kunnen verzenden, gaat hij er nu al uit. Zodat iedereen nog eens leest, dat we zaterdag weer in Herkingen liggen, bij de Vereniging. We zijn dan de hele dag aan boord en we verheugen ons er op met iedereen bij te praten. De rumpunch zal klaar staan.