We hadden ons ingesteld op vervelende immigratie en douane
beambten. Je hoort en leest verhalen. We hebben het dus niet meegemaakt. Alleen
op St Maarten zat een vervelende man. Maar dat zal nog wel voortkomen uit het
koloniale verleden. Suriname was ook geen pretje. Vier kantoren een uur rijden
van elkaar. Dat hebben we in één dag niet gered. Maar de beambten waren heel
vriendelijk en deden hun best de ingewikkelde formulieren zo snel mogelijk
ingevuld te krijgen.
Fayal
Ook overal elders werden we vriendelijk en vlot geholpen.
Soms was er iemand van een charterschip voor je met 20 paspoorten. Soms hadden
mensen hun papieren niet in orde, maar gingen wel hooghartig de discussie aan.
Dan duurt het allemaal wat langer. Maar vaak werd je dan door een andere
beambte geholpen, terwijl de discussie voort duurde. Vooral Fransen namen vaak
een neerbuigende houding aan. Zuchten en klagen over zoveel bureaucratie… Nou
hadden ze in zoverre een punt, dat het op de Franse eilanden beter was
geregeld. Daar staat bij het havenkantoor of in de bibliotheek een computer,
waar je zelf alles op kan afhandelen.
Mayaguez
Vaak zijn het drie of vier instanties waar je met je
bootdocumenten en paspoorten langs moet. Vaak zijn het vier loketten op een
rij. Op de Engelse eilanden maak je bij het eerste loket een bestand aan, dat
bij de andere loketten gebruikt wordt. Maar zelfs dat duurt een uurtje.
Culebra
Over de Amerikaanse immigratie en customs worden de
vreselijkste verhalen verteld. Wij stonden altijd na 10 minuten weer buiten.
Wel moet je daar van te voren je gegevens telefonisch doorgeven. Heb je geen
Amerikaanse cellphone, dan moet je de telefoon op het havenkantoor gebruiken.
Wanneer het daar wel erg is, is als je rechtstreeks uit Cuba de US binnenkomt.
Dan wordt alles gecontroleerd en het meeste voedsel wordt je afgenomen. Ook dat
gaat heel vriendelijk, dat wel.
Providenciales
Marokko is ook wel bijzonder. Ook weer vriendelijke mensen,
maar ingewikkelde formulieren. In Rabat komt dan de hashhond van het vliegveld.
Boris, een lieve hond, die moeite had met het trapje naar de kajuit. Verder
moet je in Marokko hetzelfde in elke haven opnieuw doormaken. Je kan je daar
over opwinden en over computernetwerken beginnen. Maar de beambte voor je heeft
het ook niet voor het zeggen. In Essauira hebben we een beambte een fles wijn
gegeven. Maar hij vroeg er pas om, nadat alle formaliteiten achter de rug
waren. Pieter van de Ostrea heeft in Al Jadida moeten betalen, onder het dreigement
dat de boot anders twee dagen lang binnenste buiten zou worden gekeerd.
Martinique
Kortom, het duurt vaak wel lang, het is een heel gedoe, maar
dat ligt aan de regels en procedures. De beambten waren bijna altijd voorkomend
en vlot.
Bermuda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten