Tobago

Het ruikt weer naar zonnebrandolie. Jori en Wijnand arriveerden 01 januari op Zanderij. Twee uur na de landing kwamen ze de aankomsthal binnen. Uit de kou in de hitte. De volgende dag vroeg met z´n vieren in Paramaribo uitklaren en de auto terugbrengen. Om 13 uur maakten we los, geholpen door de landgenoten. Tegen de avond waren we op volle zee, NO 3 achterlijk.

Het is een zware tocht geworden. De derde en vierde nacht zijn er buien met hoge golven achterop. Binnen slapen was een ramp. Op een gegeven moment val je van vermoeidheid in slaap en wordt je wakker met het gevoel, dat een vrachtwagen over je heen is gereden. En het was heet. Dus ze weten nu wat oceaan-zeilen is. Alleen windstiltes hebben ze niet gehad. We gaan 7 tot 8 knopen op een kleine genua (door wind en stroom) en dreigen midden in de nacht in Scarborough (Tobago) aan te komen. Dus nog minder zeil en op het laatst helemaal geen zeil (en toch nog 4 Kts). Op het allerlaatst met de motor in z’n achteruit (3 Kts). In het ochtendlicht leggen we aan. De elektrische ankerlier werkt niet, we vieren met de hand het anker. Op de kade spreek ik een schipper van een vissersboot aan. Hij pakt zijn mobiel en even later sta ik te bellen met een technische man, hij belooft over een uur te komen.

Wij wisselen geld en doen de gang langs de douane en immigratie (met overtime charge, het is zondag). Ik vertel de immigratie man in zondagse kleren, dat we ook eens in Scarborough in Oost-Engeland zijn geweest, ik zing zelfs het liedje. Het draagt niet bij aan de verbroedering der volkeren. In het douanekantoor hangt een grote tv met Arsenal tegen Swansea. Daar klikt het wel met een gesprek over Leo Beenhakker. De monteur zit te wachten, hij ziet er met baard en bril meer uit als een leraar en zijn tool box stelt ook niet veel voor. Zijn pick-up ligt wel vol met onderdelen, dat geeft weer hoop.

Hij krijgt de winch uit elkaar en vindt twee kapotte afsluitringen en twee lagers, die daardoor zijn verrot. Veder is op een andere plek in de gear box nog een pen gebroken. Op Trinidad is dat allemaal bij een bearing-handelaar te krijgen. Maar daar heen te gaan, zou de korte vakantie van de kinderen erg verstoren, dus we gaan naar de Tobago Keys en de Grenadines met handophaling. Ik ga op internet zoeken naar een nieuwe lier in St Maarten en die klaar laten leggen.

Na het inklaren verlaten we Scarborough en ankeren8 mijl verderop in Store Bay, de mooiste ankerplaats van het eiland. Er zijn koraalriffen en leuke strandtenten met reggae. We eten gyros bij een Arabier en drinken er Carib bier bij, dat van de nachtclub ernaast wordt gebracht. De Arabier verkoopt geen alcohol.

Het is nu maandag ochtend. Er staan ons 6 dagen met koraalriffen, snorkelen, bier, muziek en anker ophalen te wachten.