Ongeveer 365 eilanden op een rij. Aan de ene kant de 1700 m
diepe Exuma Sound met zware golven en
aan de ander kant ondiep water met zandbanken en koraalriffen. Veel eilanden
zijn eigendom van beroemdheden, zoals David Copperfield, Oprah Winfrey en Tom
Hanks. Belangrijk ook voor de doorvoer van cocaïne. Men vertelt ons over
bewoners, die door de smokkelaars gedumpte pakketten op het strand vonden en
zich een groot huis lieten bouwen. We leggen aan bij 4 eilanden en steken dan
over naar Eleuthera.
Great Exuma
We zijn vanuit het Zuiden begonnen in Great Exuma met de hoofdstad George
Town. Daarover berichten we in de vorige blog. Extra druk door de Regatta
van traditionele boten. Maar altijd een plek met veel Amerikanen. Op de radio
werd een “pot luck” aangekondigd. ’s Avonds zagen we tientallen dinghy’s naar
het strand gaan met een pannetje eten.
Lee Stocking Island
Eigendom van de filantroop Perry, die er het Caribean Marine
Research Center bouwde. Bestemd voor biologen die onderzoek willen doen naar de
dieren en planten. We treffen het verlaten aan. De ene bewaker vertelt, dat
Perry de pacht heeft opgezegd. Het lukt de bewaker helaas niet om de verspreide
gebouwen voor diefstal te behoeden. We lopen een rondje. De airstrip is een
dorre vlakte, de baaien liggen vol met plastic afval. Gebouwen met bassins en
pompinstallaties beginnen te vervallen.
Great Guane Cay
We nemen het zuidelijk zeegat bij kenterend water. De
noordelijke doorgang hadden we bij hard uitstromend water en windkracht 5 van
achteren, waarschijnlijk niet kunnen nemen. De tocht achter het eiland langs
naar de noordkant lijkt op een tocht op het Wad. Alleen hier geen tonnen of staken.
Aan de kleur van het water is de diepte van het water goed af te lezen. Het is
eigenlijk een gekleurde waterkaart met schaal 1:1. Het is wel spannend als de
dieptemeter terug loopt naar 1,5 meter. Ook omdat het water daalt. Uiteindelijk
komen we gezond en wel aan bij het Black
Point, een settlement van 300 inwoners. Het is een oase. Een gepensioneerde
politiechef vertelt ons alles over het dorp. Iedereen is aardig en behulpzaam.
De baai is heel beschut, het water weer volledig helder. Er zwemmen verpleegsterhaaien,
herkenbaar aan de kapjes op hun kop.
Het is de dag van de kroning. We versieren de boot met vlaggetjes. De Mare Liberum komt ook binnen via de
noordelijke doorgang. Ze hebben een grote dorade gevangen. We eten met zijn vieren heerlijk dorade van
de grill. Er is een derde Nederlandse boot: de Nellie Roos. Zij komen later nog even langs. We vieren op gepaste
wijze, dat we een nieuwe koning hebben. De Amerikanen om ons heen hebben geen
idee waar het over gaat: “Is prince Charles crowned than?” Beatrix?, nooit van
gehoord.
De bewoners van Reestein
hebben gevraagd, of we het Reestein spandoek willen fotograferen in een
Caribische omgeving. Ik ga naar de wal en vraag de tweede man, die ik zie ( de
eerste maakt niet zo’n snuggere indruk) of hij het doek even omhoog willen
houden voor een palmboom. Natuurlijk. Hij laat de eerste man de andere kant
vasthouden. Ik bedank hen. Ze gaan weer op het muurtje zitten. Uitleg geven
vind ik te ingewikkeld.
Warderick Wells Cay
Het hoofdeiland van het grote natuurpark Exuma Land and Sea Park. Het mooiste
stuk van de Exuma’s. Geen voorzieningen, alles beschermd. Ze willen, dat je een
mooring huurt voor $ 20,00, maar we vinden een ankerplek. Dichtbij twee
koraalriffen. Rommy zwemt er naar toe.
Verpleegstershaaien vreten onder de boot aan de aangroei, die Bas er
niet af heeft gekregen.
‘s Avonds eten
we in de kuip een bordje met rijst, bonen en chili. Als Rommy wat overgebleven
rijst in het water gooit, schieten de haaien er op af. Geeft gelegenheid er een
paar foto’s van te maken. We pakken een snee brood. Het eerste stuk dat we in
het water gooien wordt weg gekaapt door een meeuw, die uit het niets opduikt.
Dat lukt hem geen tweede keer, de haaien jagen hem weg. Het fototoestel valt me
bijna uit handen, als er opeens een grote zwarte haai is. De haaien blijven de
hele avond rondjes bij de boot zwemmen. Geeft een veilig gevoel.
We willen wel een dag blijven om het eiland bekijken, er is
de Boo Boo Hill waar schepen
eeuwenlang gedenkstenen hebben neergezet voor een veilige reis. Maar we durven
niet meer te zwemmen. En om dan een hele dag in de zon te lopen. Om 08.00 uur
lichten we het anker. We varen om een uitgestrekte zandbank heen en dan noordwaarts
naar Eleuthera. De meeuw vliegt mee tot
we buitengaats zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten