We gaan vertrekken. De boot opruimen. De rubberboot leeg
laten lopen. In de opbergzak. De zak op het bovendek vastbinden. De benzine uit
de buitenboordmotor halen. De BB-motor onder de tafel vastbinden. De
stootwillen uit voor het aanleggen bij de douane en de brandstof steiger. Motor starten. Naar voren varen en het anker ophalen. Het
anker ophalen…. De ankerketting zit ergens vast. Muurvast.
We varen vooruit, achteruit en heen en weer. Geen beweging
in te krijgen. Rommy trekt het badpak aan en gaat te water. Maar ze kan niet zo
diep komen. De Schotsman van de Chewsy komt aangevaren met touw en ketting. Hij
stelt voor om een stuk ketting onder de onze te steken en de boel dan omhoog te
trekken. Of zo iets, ik begrijp zijn plan niet goed. We doen het maar niet. Wel een behulpzame man.
De rubberboot met bb-motor wordt weer gereed gemaakt. Ik
vaar wat rond om mensen te vinden met een duikset aan boord. De meeste mensen zijn niet aan boord. Een bedrijfje aan
de wal wil het morgen voor $ 85.00 doen. Dan komt Coen, hij heeft een duikset,
maar kan niet duiken. Ik ben ondertussen onze Amerikaanse buren aan het helpen
met mijn popnageltang. Het zijn bejaarde mensen met veel duikervaring. Zij
zullen Coen begeleiden. Dan komen Freek en Willeke van de Indira langszij.
Freek heeft zijn snorkel spullen mee en zegt de 6 meter wel zo te kunnen
duiken. Hij duikt een paar keer en vertelt ons dan, dat de ketting om een
schuin uit de bodem stekende stang is gedraaid. We geven de ketting ruimte en
in twee keer maakt Freek ons los.
Inmiddels is het te laat om nog weg te gaan. De komende twee
dagen is het windstil. Het zou veel brandstof kosten om de westerly’s te
bereiken. We gaan met de meeste achtergebleven boten voor zondag.
Nog twee dagen Bermuda. Ook geen straf.
De eerste dag verkennen we St George. De stad is wereld erfgoed. Ontstaan in 1612. De kerk is uit 1616. Leuke straatjes met veel bloemen en palmbomen. Alle daken zijn gemaakt van witte limestone platen. De daken vangen het regenwater op. Bermuda heeft geen bronnen en iedereen moet voor zijn eigen water zorgen. Aan het eind van de wandeling halen we een warm visje bij de supermarkt. De supermarkten hebben hier een saladbar. Je kan je eten zelf in een bakje scheppen. Er zijn wel 20 soorten vlees, rijst en groente. In Hamilton is een hele grote saladbar. De medewerkers van de banken halen daar hun lunch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten