Het is gemakkelijk om van een Brits eiland naar een
Amerikaans eiland te varen. Het gaat als volgt. Je legt je boot aan een mooring in Sopers Hole (2 x
$30,00). Je neemt een retour voor de ferry naar St Johns ($90,00) en betaalt de
Departure Tax (2 x $5,00). Bij vertrek vul je een formulier in, je doet je
broekriem af, je gaat door een detectiepoortje en stapt in de veerboot. Je geniet van het tochtje, lekker in de wind
en zon op het bovendek. Bij aankomst in Cruz Bay sta je een tijdje in de rij. Dan mag je
bij een immigratie beambte komen. Afdrukken van al je vingers worden
gescand en er wordt een foto van je gemaakt. Je tas gaat weer door een scanner
en dan ben je in Amerika.
de veerboot
St Patricks Parade
groen snoep voor de meisjes
toeschouwers van de Parade
de twee mannen
En daar vieren ze St Patricks
Day! We zien een enthousiaste parade. We krijgen ratels, een hoed, een
T-shirt, bier en veel snoep. Bas en Marieke krijgen een levensgrote Leprechaun opblaaspop. Als ik bezwaar maak tegen een groep dames die zich als schaars hebben verkleed, moet ik met ze op
de foto. We eten daarna hamburger. Het is een feest.
We wandelen nog wat rond. Het is een leuk plaatsje. We
willen een drijfvest voor mijn snorkelen, maar die zijn overal op. Dan kopen we
maar een rode schuimrubberen slang. Met de ferry terug naar Tortola. Weer
hetzelfde formulier invullen, weer de broekriem af en door een poortje. De
mevrouw van de douane wil mijn rode slang confisqueren. Ik begrijp er niets
van, maar het blijkt een grap te zijn. Ik heb er moeite mee dat grappig te
vinden. Het ergste is, dat ik steeds die broekriem terug om moet doen en dat
gaat zo lastig. Sta ik daar met afzakkende broek te worstelen met die kleine
lusjes en die slappe riem.
De volgende dag uitklaren in Sopers Hole. Omdat het zondag
is, dachten we “overtime” te moeten betalen. Maar het is een ferry
dock en die werken 7 dagen in de week. Departure Tax is nu maar $ 5,00. De afhandeling is de snelste die we hebben meegemaakt, binnen vijf minuten sta ik weer buiten. We
zeilen voor de wind op de genua naar Cruz Bay We waren door de Mare Liberum
gewaarschuwd om niet bij de douanesteiger aan te leggen, dat kostte hen $
22,00. We ankeren in de haven en nemen de dinghy. De beambte is erg behulpzaam
bij het invullen van weer hetzelfde formulier (het zijn formulieren voor
vrachtboten en passagiersschepen, dus “how many stow-aways do you have on
board” mag je overslaan). Dit keer alleen de afdrukken van vier vingers
en een foto. Hij vertelt ons ook, dat we niet hoeven uit te klaren als we naar
Puerto Rico gaan. Dan naar het volgende loket om aanleggeld voor de dinghy te
betalen ($ 4,80). Daar hadden we niet op gerekend. Tenslotte komt er een
beambte, die ons vertelt, dat we voedselafval naar een speciaal depot moeten
brengen. Ook verpakkingsmateriaal, dat met voedsel in aanraking is geweest moet
daar worden verbrand. Lijkt ons logisch. Zullen we zeker doen. Daarom mogen we doorlopen naar de deur waar EXIT
op staat en zijn we nu echt met de boot in Amerika.
Kan dat niet eenvoudiger? Direct met je boot komen en een
visum vragen, kost je een stevige boete
($300,00) voor het zonder visum het land binnenkomen. In Nederland moet je drie keer naar de ambassade in den Haag en kost een visum €
135,00 per persoon. Dit is de eenvoudigste manier.
In de supermarkt lopen we twee Amerikanen tegen het lijf, die met ons op de veerboot zaten. Twee dikke mannen, beide met een kleine gitaar. Aardige mensen. Ze willen morgen een bootje huren en komen dan misschien bij ons langs.
de Annalena ligt rechts
We varen de hoek om naar
Caneel Bay, waar de Mare Liberum nog ligt. Ze vertellen waar de wandelpaden zijn en wanneer je de ruines van de Deense plantages kan bezichtigen. De moorings zijn van het National Park. Er is een drijvend ponton waar je $15,00 in een brievenbus moet doen. De brievenbus puilt uit, er kan niets meer bij. Misschien legen ze het morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten