Tropisch Nederland

St Eustatius is een Nederlandse gemeente en voor Oranjestad liggen 5 Nederlandse boten: de Ostrea, de Mare Liberum, de Flying Circus, de Cedo Nulli en de Annalena. De ploeg van Agadir is bijna compleet.  Met nog een paar andere boten worden we omgeven door grote tankers en sleepboten. Aan de noordkust  is een olieopslag voor de termijnhandel in olie. Aan de zuidkust is een vulkaan. Er is een wandelpad naar boven en je kunt in de krater afdalen. Rommy is dat met Sabine en Marieke gaan doen. Ik doe  wat reparaties en ben daarna Pieter aan het zwembad gaan helpen met het op 10 kinderen passen. Of eigenlijk heeft Pieter toen ook op Bas en mij gepast: hij haalde bier en lette er op, dat we het zonder knoeien opdronken. Later kwam iedereen terug van het wandelen en het duiken. Het werd gezellig aan het zwembad.

                                          St Eustatius

De deining in de baai was heftig. De sleepboten, roeiers en loodsboten varen af en aan met veel golven. Geen plek om te slapen, zodra het bier is uitgewerkt.

 

 

We steken over naar St Maarten (35 nM). Het is Heineken Regatta ! De Flying Circus vaart mee in de Lottery klasse. Raoul heeft de boot ontdaan van zonneschermen en het onderwaterschip gepoetst. Lynn en Rommy maken de eerste race deel uit van de bemanning. Ik blijf achter om kip met rijst te maken. Ze gaan als vierde over de finish en dat is na verrekening met de ratings de vijfde plaats.  

 

 

De Yamaha buitenboordmotor heeft het begeven en de eerste dag heb ik op St Maarten en St Martin gezocht naar een monteur. Iedereen had het te druk. Dan vind ik Global Marine van de Australiër Patrick Greechan. Hij haalt een oud motortje van de zolder, zodat we mobiel zijn totdat het kapotte onderdeel (de CDI) uit Texas binnenkomt. Patrick doet erg zijn best om iedereen te helpen.  We recommend Global Marine to all sailors. Later vindt hij toch nog twee oude CDI’s. Hij monteert er één en geeft de andere als reserve mee.  Hij brengt me steeds achter op zijn scooter naar de haven. Een goeie kerel.

                                          het trimmen van de genakker
       

Door een brug kom je de baai binnen en je ziet een rij ontzettend grote boten. Geschatte gemiddelde waarde 25 miljoen, dat is totaal voor een miljard aan de steigers. Omdat Lynn aankomt liggen we voor de nacht  in de Lagoon Marina, helemaal achter in de baai.  Het beeld is hier anders: een  gezellig zeilerswereldje, internationaal. Alle mogelijke watersport bedrijven rondom. We hebben een reserve omvormer gekocht en twee houten roeispanen. Ik verloor één roeispaan in St Eustatius (op de dollen laten zitten, het bier was toen nog niet uitgewerkt. De golven van de sleepboten deden de rest). We hebben altijd al houten peddels willen hebben, dus dat is een voordeel. De havenmeester is Bernard, die hier is opgegroeid en perfect Nederlands spreekt. Hij haalt het reserve motortje voor ons op. St Maarten noemt zichzelf the friendly island en dat is een juiste beschrijving.

                                         na de race: zwemmen, onze meest diepgaande bezigheid
                                    

De Mare Liberum en de Flying Circus liggen dan aan de steiger naast ons bij FKG Rigging. Respectievelijk voor een offerte voor een  Nederlandse Contest en voor twee nieuwe stagen. We eten ’s avonds paella op het terras en overleggen lang of we Lynn met de taxi of met de dinghy van het vliegveld gaan halen. Bas en Raoul hebben wel zin een tochtje en we vinden in het donker de steiger bij de aankomsthal probleemloos. Het is voor Lynn een bijzondere aankomst.

Voor de tweede race komt de Flying Circus bemanning tekort, dus gaan we met zijn drieen meedoen. Rommy doet weer het stuurwiel, Lynn de grootschoot en ik doe met Marieke de schoten van de voorzeilen. Bas en Joe doen het voordek, Irma de piano   (de vallen, de Cunningham, de Barbersheet en vele andere touwtjes). Onder de rustige en deskundige leiding van Raoul worden we tweede, achter de Biba (een 56 voeter met nieuwe wedstrijdzeilen). Na verrekening zijn we derde. Dat komt omdat Grossloupe een Jeanneau Sunfast 45 (die 7 minuten na ons binnenkomt) weer één is. Deze mensen hebben waarschijnlijk goede relaties met Heineken, want dit slaat nergens op. Bas, Raoul, Joe en ik gaan nog naar het Heinekenhuis om verhaal te halen, maar het wedstrijd committé is niet aanwezig. Zeker feest aan het vieren met de Grossloupe.

                                          Rommy stuurt ons naar de tweede plaats

De start van de tweede race is bloedstollend. We komen klem te zitten tussen het startschip en vier andere grote boten. Veel geschreeuw en gescheld. Dan nog twee seconden en we gaan als eerste over de startlijn. De adrenaline giert. We schreeuwen en gillen. De Biba, onze grootste concurrent, is nergens te zien. We komen over stuurboord bij de eerste boei en moeten twee keer overstag. Voor de wind gijpen we de spinakker. Ik vind het fantastisch. Leve de Flying Circus. I love that ship.

De derde race doen we niet mee. We varen naar Anguilla, een eilandje ten noorden van St Maarten. Eeen baai met helder blauw water, een strandtent met livemuziek, nog een paar tenten en dat is het. Goed om even bij te komen. Matti en Ida uit Finland arriveren zojuist, dat wordt gezellig.

                                          Matti en Ida

Het inklaren in Anguilla is in een kwartier bekeken. Beide dames heten ons hartelijk welkom op het eiland.

Het uitklaren in St Maarten duurde daarentegen twee uur. Drie stempels en betalen voor de brug. Het was onvoorstelbaar. Twee keer tussen de twee loketten heen en weer. Eén keer een vergeten nummer invullen en weer achter aansluiten (achter mensen met stapels paspoorten). Not so friendly.

 

 

 Maar mooi is het, toch?