We zijn weer in Caribische sfeer. En men spreekt Spaans. We liggen voor Dewey, een slaperig stadje met gestrande Amerikanen met vieze baarden en kapotte t-shirts. De ingang van de baai is 30 m breed en de baai is 5 km lang. Het eigenlijk een meer. Door Dewey loopt een kanaal met een hefbrug. Toen de brug de eerste werd geheven bleef hij steken. Lastig voor de mensen aan de overkant. Toen ze hem na een week weer beneden hadden, hebben ze hem nooit meer omhoog gedaan. Hij is een paar jaar geleden wel weer mooi geschilderd.
Naast de brug is Dinghy Dock Bar/Restaurant. Als je vanuit je dinghy op de steiger stapt, is het nog één stap naar je barkruk/stoel. En belangrijker is, dat je na 6 painkillers met één stap weer in je dinghy zit. Het terugvinden van je boot duurt soms wat langer. In de avond speelt er een percussie band. We liggen er pal voor, dus we kunnen het goed horen.
Het is 15 minuten lopen naar het vliegveld voor het inklaren. Maar het gaat gesmeerd. De beambte heeft haast. Hij kruist op de formulieren aan waar we iets moeten invullen. We vullen steeds elk een formulier in. Hij typt op de computer nog wat en daar komt de Cruising Permit uit de printer. Nu hebben we onbeperkt toegang tot alle Amerikaanse wateren tot 2014. Wel moeten in Puerto Rico steeds opbellen en het nummer van de Permit doorgeven.
We lezen in een mail van Joe dat de Dominicaanse Republiek $ 180,00 kost en dat je boot bij aankomst en vertrek wordt doorzocht. Dat slaan we beter over en gaan in één keer door naar Ile a Vache, een eilandje aan de zuidkant van Haïti. Maar dat leest u allemaal later nog wel.
Naast de brug is Dinghy Dock Bar/Restaurant. Als je vanuit je dinghy op de steiger stapt, is het nog één stap naar je barkruk/stoel. En belangrijker is, dat je na 6 painkillers met één stap weer in je dinghy zit. Het terugvinden van je boot duurt soms wat langer. In de avond speelt er een percussie band. We liggen er pal voor, dus we kunnen het goed horen.
Het is 15 minuten lopen naar het vliegveld voor het inklaren. Maar het gaat gesmeerd. De beambte heeft haast. Hij kruist op de formulieren aan waar we iets moeten invullen. We vullen steeds elk een formulier in. Hij typt op de computer nog wat en daar komt de Cruising Permit uit de printer. Nu hebben we onbeperkt toegang tot alle Amerikaanse wateren tot 2014. Wel moeten in Puerto Rico steeds opbellen en het nummer van de Permit doorgeven.
We lezen in een mail van Joe dat de Dominicaanse Republiek $ 180,00 kost en dat je boot bij aankomst en vertrek wordt doorzocht. Dat slaan we beter over en gaan in één keer door naar Ile a Vache, een eilandje aan de zuidkant van Haïti. Maar dat leest u allemaal later nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten