De eerste twee etmalen op zee

De eerste twee etmalen op zee

Zondag 15 mei, de verjaardag van Rommy, aan het eind van de ochtend weggevaren. Eerst de verkeerde kant op om diesel te tanken. Daarna op de motor de rivier af; stroompje mee, windje tegen. De rivier uit en het eerste stuk de zee al motorend op omdat het daar nog vrij smal is door diverse ondieptes en de wind nog steeds tegen is.
Zeilen omhoog en de eerste slag naar BB. Over deze boeg zouden we bijna twee etmlen blijven varen.
Later een rifje erin en de genua een stukje weggerold. Onderweg nog een familie dolfijnen zien jagen; ze kwamen helaas niet met de boot spelen.
's Middags zijn we van het continent afgevaren; de dieptemeter kon het niet meer aan. ca 2000 m diep. In combinatie met een fel blauwe lucht kleurde de zee azuur blauw met prachtige golven en deining. Inmiddels is de wind wat gedraaid waardoor we halve tot ruime wind konden varen.

's Middags is het wachtsysteem ingegaan: 's nachts tussen 21:00 en 06:00 drie shifts van 3 uur. De resterende 15 uur hebben we opgesplitst in wachten van 2,5 uur, maar zijn alleen formeel. Overdag doet iedereen waar ie zin in heeft en zullen er alleen in bijzondere gevallen echte overdrachten zijn. Om 16:00 wordt er voor de warme maaltijd gezorgd zodat degene met de nachtwacht (Jos) al geruime tijd kan slapen voor dat de nachtwacht begint.
De eerste nacht was voor iedereen weer wennen en dus is er niet echt geslapen. Maar "slaapje niet dan rust je toch" zei mijn moeder altijd. Toch is de niet hetzelfde dus de volgende dag was iedereen een beetje katterig en moest nog duidelijk meer inslingeren.

De nachtwacht was wel een hele mooie, unieke. Het is volle maan, dus je kunt er bijna een boek bij lezen. Maar er was ook een totale maansverduistering. Dus eigenlijk in 1 nachtwacht een volle maan en nieuwe maan ervaring in 1 wacht! Schitterend.

De tweede dag zat iedereen eigenlijk de tijd uit te zitten en vooral veel te dutten.

Voor de oostkust van Amerika loopt de warme golfstroom. het water dat opgewarmd is in de Golf van Mexico stroomt dan in een ca 50 mijl brede rivier naar het noord oosten. De stroomsnelheid kan oplopen tot ca 5 knoop. Dus door zelf 6 knoop te varen gingen we toch 9 knoop over de grond. Aan de temperatur is ook goed te merken dat je in de golfstroom zit. Een zeilpak is nog nodig voor buis water, maar niet echt voor de warmte. Soms een beetje benauwd dat wel maar wel prachtig varen.

Na de eerste 100 mijl vanaf de kust is er geen boot meer te bekennen en kun je eindeloos rechtdoor blijven varen. Navigeren om schepen, scheepvaartroutes, windmolenparken etc zoals op de Noordzee is geen sprake van. Gewoon dagen rechtdoor.
Aan de andere kant moet je op deze route van Atlantic crossing wel rekening houden met de weerssystemen. Depressies draaien hun rondjes en door ze aan de goede zijde te passeren heb je gunstige wind.
De oude zeevaarders van weleer hadden geen idee waar er depressies lagen en waren dus gedwongen om passages aan de verkeerde kant te accepteren. Hun overtochten duurden dan ook wel iets langer....
Daarna kwam er een periode waarbij de korte golf radio communicatie bood om weersinformatie te verkrijgen.
Nu is er satelliet communicatie. Via predictwind kunnen we gribfiles van verschillende modellen binnen halen. Ook kan Predictwind op hun server berekenen wat de beste route is om vanuit onze positie een bepaald doel te bereiken. Ook die berekende routes kunnen we mbv satellietcommunicatie binnen halen. Het verwarrende daarbij is echter dat de instelparameters van hoe hard je boot vaart bij welke wind en dergelijke, zo'n grote invloed hebben op de uitkomst dat elke keer als we route info binnenhalen met een andere computer, telefoon of tablet er behoorlijk verschillende antwoorden komen, terwijl we de parameters toch naar onze ideeen overeenkomstig de boot ingevuld hebben.

Tijdens de tweede nacht waren de onweerswolken die gisteren nog erg ver weg waren veel dichterbij. De donder en bliksem waren nog voldoende ver weg om er geen last van te hebben, maar de wind veranderde toch wel. Tijdens de nachtwacht woei het opgegeven moment zo hard dat de boot varend onder uitsluitend tweede rif uit het roer liep. Gelukkig duurde het niet erg lang voordat de wind weer rustig werd.
Helaas was er veel bewolking vannacht en dus geen maan.

Aan het eind van de nacht leek de invloed van de golfstroom wel wat afgelopen te zijn, maar een zonnige dag licht in het verschiet.

Sent from Iridium Mail & Web.