Ik neem afscheid
van de vier oude mannen met een biertje aan de toonbank van de winkel van
Stevie. We hebben het gehad over BSAs, Triumphs, Nortons en Royal Enfields.
Toen Wilson in de seventies de pound devalueerde werden Engelse motoren zeer betaalbaar.
Lekkende bakken met Engels schroefdraad, dat je nergens kon krijgen. We hadden
er allemaal één gehad. Ik een Norton 5oo cc ééncylinder. Dat maakte indruk.
We steken voor de
wind over naar Vieques. Een klein eilandje voor de kust van Puerto Rico. Bij
aankomst melden we ons door de telefoon bij Immigration and Border Protection.
We hebben inmiddels Amerikaanse telefoons. Hebt een cruising permit? Nee? Gaan
halen op het vliegveld aan de andere kant van het eiland. Alle beambten zijn
heel behulpzaam, maar het kost veel tijd. In St Croix deed ik ook al een uur
over het uitklaren. Wel een groot deel van Vieques gezien, want veel wegen zijn
er verder niet.
We nemen een
publico, dat zijn grote bestelbussen met ramen. In St Croix nemen we de
one-dollar-bus. De one-dollar-bus is
voor arme mensen en toeristen (je krijgt geen kaartje, je stopt een biljet in
een gleuf). De bus zit steeds vol met Denen die hier het centennial feest komen
meemaken. We kennen er ondertussen een paar. Er is een hele lieve vrouw van 79,
die moeilijk loopt. Ik help haar steeds in en uit de bus. De andere Denen doen
dat niet. Een raar gezicht: de Denen, die ernstig voor zich uit zitten te
kijken en de autochtonen, die door de hele bus heen lol maken en ruzie maken.
Die de hele bus goodmorning wensen als ze instappen en die je met z’n allen
vertellen waar je uit moet stappen voor de AT&T (telefoonwinkel).
Terug naar de
AT&T. Rommy kan niet internationaal bellen en geen hotspot maken. En daar
ging het om. De jongens en meisjes bij de AT&T zijn laid back, ze hangen
aan de tafel, appen wat met vrienden en goochelen razendsnel met je telefoon.
De manager is even relaxed. Hij zegt wat, ze doen het. Slaperig hangend. We
hebben het verkeerde abonnement. Rommy wordt assertief. Ze blijven relaxed. De
manager besluit het abonnement te veranderen. Alles opgelost. Of Nederland
mooie beaches heeft, willen ze weten. Eén lang recht strand langs het hele
land. Dat lijkt van hieruit erg saai.
Vieques: de helft
van het eiland was schietterrein van het Amerikaanse leger. De andere helft was
natuurpark en woongebied. De Amerikanen gingen weg, toen een eilandbewoner per
ongeluk werd beschoten. Het schietgebied is nu afgesloten vanwege de
onontplofte granaten. Je kan wel ankeren in de baaien. Het is dus nogal rustig
hier. Je duikt wat, je vist wat en je drinkt Corona’s.
De reisgids zegt:
de Oostelijke helft ziet er precies zo uit als Columbus het heeft gezien,
behalve die ene commando toren boven op een heuvel. Geen wegen, geen huizen,
geen verlichting.
En wat doen we in
deze mooie omgeving? De belastingaangifte 2016... Aftrekposten bij de verkoop
van een huis: royementskosten, kadestrale inschrijfkosten en dagrente. Het is
samen € 276,28, maar dat mag je naar
boven afronden. Met Rommy’s hotspot hebben we alle informatie bij 33 graden op
de computer.
We gaan nu naar
Puerto Rico en na een week steken we over naar de Bahama’s. We gaan met een
boog om de Dominicaanse Republiek en Haiti. Alleen maar verhalen over
berovingen, omkoping en slechte diesel. Op Long Island (ongeveer het tweede
eiland van de Bahama’s) komt Lynn aan boord. We gaan met haar de Bahama’s door
tot Nassau. Daar vliegt Lynn weer terug naar de kou. Hoewel: het is zondag 20
graden in Nederland. Mooi voor jullie. Als Feyenoord wint van de boeren in
Zwolle, zal het een mooie dag zijn.
Na Nassau
oversteken naar Amerika. Maar wil je daar wel zijn met die president? Brian en
Nancy van de Afreeka slaan de USA over. In de dertiger jaren was er in
Duitsland ook een racistische gek aan het bewind. Toch ging men er heen: de
gewone Duitsers waren aardige mensen en het zou zo’n vaart wel niet lopen. Maar
dan zijn we in Nassau en het orkaanseizoen komt er aan. We moeten wel, redeneren
we heel opportunistisch. Hopelijk struikelt Trump voordat we er zijn. De nieuwszenders
hier brengen onafgebroken negatieve berichten over hem. De meeste Amerikanen
zijn echt heel aardig, maar ze hebben het wel laten gebeuren dat hij president
is geworden.
We zijn sinds St
Croix eigenlijk al in de USA. We hebben onze vingerafdrukken en alle details al
bij Immigration and Border Protection afgegeven. Sinds vandaag varen we met
Cruising Permit. Blijkt weinig tegenzin uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten