vrijdag 7 april 2017

Vieques


Ik neem afscheid van de vier oude mannen met een biertje aan de toonbank van de winkel van Stevie. We hebben het gehad over BSAs, Triumphs, Nortons en Royal Enfields. Toen Wilson in de seventies de pound devalueerde werden Engelse motoren zeer betaalbaar. Lekkende bakken met Engels schroefdraad, dat je nergens kon krijgen. We hadden er allemaal één gehad. Ik een Norton 5oo cc ééncylinder. Dat maakte indruk.


We steken voor de wind over naar Vieques. Een klein eilandje voor de kust van Puerto Rico. Bij aankomst melden we ons door de telefoon bij Immigration and Border Protection. We hebben inmiddels Amerikaanse telefoons. Hebt een cruising permit? Nee? Gaan halen op het vliegveld aan de andere kant van het eiland. Alle beambten zijn heel behulpzaam, maar het kost veel tijd. In St Croix deed ik ook al een uur over het uitklaren. Wel een groot deel van Vieques gezien, want veel wegen zijn er verder niet.


We nemen een publico, dat zijn grote bestelbussen met ramen. In St Croix nemen we de one-dollar-bus. De one-dollar-bus is voor arme mensen en toeristen (je krijgt geen kaartje, je stopt een biljet in een gleuf). De bus zit steeds vol met Denen die hier het centennial feest komen meemaken. We kennen er ondertussen een paar. Er is een hele lieve vrouw van 79, die moeilijk loopt. Ik help haar steeds in en uit de bus. De andere Denen doen dat niet. Een raar gezicht: de Denen, die ernstig voor zich uit zitten te kijken en de autochtonen, die door de hele bus heen lol maken en ruzie maken. Die de hele bus goodmorning wensen als ze instappen en die je met z’n allen vertellen waar je uit moet stappen voor de AT&T (telefoonwinkel).


Terug naar de AT&T. Rommy kan niet internationaal bellen en geen hotspot maken. En daar ging het om. De jongens en meisjes bij de AT&T zijn laid back, ze hangen aan de tafel, appen wat met vrienden en goochelen razendsnel met je telefoon. De manager is even relaxed. Hij zegt wat, ze doen het. Slaperig hangend. We hebben het verkeerde abonnement. Rommy wordt assertief. Ze blijven relaxed. De manager besluit het abonnement te veranderen. Alles opgelost. Of Nederland mooie beaches heeft, willen ze weten. Eén lang recht strand langs het hele land. Dat lijkt van hieruit erg saai.
Vieques: de helft van het eiland was schietterrein van het Amerikaanse leger. De andere helft was natuurpark en woongebied. De Amerikanen gingen weg, toen een eilandbewoner per ongeluk werd beschoten. Het schietgebied is nu afgesloten vanwege de onontplofte granaten. Je kan wel ankeren in de baaien. Het is dus nogal rustig hier. Je duikt wat, je vist wat en je drinkt Corona’s.

De reisgids zegt: de Oostelijke helft ziet er precies zo uit als Columbus het heeft gezien, behalve die ene commando toren boven op een heuvel. Geen wegen, geen huizen, geen verlichting.
En wat doen we in deze mooie omgeving? De belastingaangifte 2016... Aftrekposten bij de verkoop van een huis: royementskosten, kadestrale inschrijfkosten en dagrente. Het is samen  € 276,28, maar dat mag je naar boven afronden. Met Rommy’s hotspot hebben we alle informatie bij 33 graden op de computer.

We gaan nu naar Puerto Rico en na een week steken we over naar de Bahama’s. We gaan met een boog om de Dominicaanse Republiek en Haiti. Alleen maar verhalen over berovingen, omkoping en slechte diesel. Op Long Island (ongeveer het tweede eiland van de Bahama’s) komt Lynn aan boord. We gaan met haar de Bahama’s door tot Nassau. Daar vliegt Lynn weer terug naar de kou. Hoewel: het is zondag 20 graden in Nederland. Mooi voor jullie. Als Feyenoord wint van de boeren in Zwolle, zal het een mooie dag zijn.
Na Nassau oversteken naar Amerika. Maar wil je daar wel zijn met die president? Brian en Nancy van de Afreeka slaan de USA over. In de dertiger jaren was er in Duitsland ook een racistische gek aan het bewind. Toch ging men er heen: de gewone Duitsers waren aardige mensen en het zou zo’n vaart wel niet lopen. Maar dan zijn we in Nassau en het orkaanseizoen komt er aan. We moeten wel, redeneren we heel opportunistisch. Hopelijk struikelt Trump voordat we er zijn. De nieuwszenders hier brengen onafgebroken negatieve berichten over hem. De meeste Amerikanen zijn echt heel aardig, maar ze hebben het wel laten gebeuren dat hij president is geworden.
We zijn sinds St Croix eigenlijk al in de USA. We hebben onze vingerafdrukken en alle details al bij Immigration and Border Protection afgegeven. Sinds vandaag varen we met Cruising Permit. Blijkt weinig tegenzin uit.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten