Dos Kilos

 

“Dos kilos de questa jamon por favor”, zeg ik mijn ItaloSpaans. U bedoelt zeker twee ons, zegt de mevrouw van de slagerij. “No, vamos in nostra barco a America” Dan is het begrijpelijk en krijgen we uitgebreid uitleg, hoe de ham aan te snijden en te bewaren. Alleen voor zo’n mooie ham zou je de oversteek maken.

 

Zondag een beetje terneergeslagen de dag door gelummeld, maar vandaag was een productieve dag. Rommy ging de mast in om touwtjes tussen de stepjes en de zijstagen te binden. Bij het losbreken van de giek wilden we de giek ophangen aan de grootzeilval, maar die zat drie keer achter de stepjes geslagen. Op de Grevelingen draaien we dan met de wind mee en krijgen hem dan wel los, maar in drie meter hoge golven heb je niks te draaien.

 

Van Thomas, de Zwitserse zeilmaker, twee gebruikte boordlichten gekocht en gemonteerd. Ze maken niet precies de voorgeschreven hoek van 135 graden, maar ze geven prachtig rood en groen licht. Geen LED, de boordlichten gebruik je alleen bij draaiende motor en dan heb je stroom genoeg voor gloeilampen. Geeft toch een warmere uitstraling naar de andere boten.

Andy, de Beierse metaalmeister (de echte ondernemers hier zijn nooit Spanjaarden), heeft de strip weer aan de mast geklonken. Van Andy een handvol M5 moertjes gekregen, ik zat zonder doordat een ketting van M5 moertjes in Cherbourg in de mast is verdwenen.

We hebben onze nieuwe genua gehesen en er nieuwe schoten aangezet. Het zeil ziet er prachtig uit. Dank aan Marc Kickert van M-Sails.

Morgen na het ontbijt vertrekken we. Er staat de eerste dagen weinig wind. Als de genaker ook begint te klapperen, halen we alles weg en gaan een boek lezen en een beetje bij bruinen.  In een haven loop je de hele dag met een shirt aan, daar wordt je wit van..

Het was geweldig, dat verschillende mensen langskwamen om ons verhaal te horen en hulp aan te bieden. Je zeilt niet alleen.

Nogmaals: tot over circa 6 dagen.