En daar zijn we weer

De haven van Rubicon, heet, stil. Het enige dat ik zie bewegen zijn de obers op de terassen rondom deze luxe jachthaven.

 

De nieuwe notebook van Rommy heeft het begeven (moederbord defect). Terug naar de winkel in rotterdam gaat dus niet.  De oude laptop met alle kaarten, die we in de boordkluis hadden weggeborgen, neemt de taak over. Het vorige bericht over deze problemen verzonden we zondag: alles dicht in Arrecife, maar de WIFI van dit cafe stond wel aan. Dus zo maakten we dat bericht op de Galaxy. Dit hebben we allemaal over voor onze lezertjes!
Arrecife is de hoofdstad van het eiland Lanzarote. Het heeft een mooie kern met kleine straatjes. Het was even zoeken naar een goed computermannetje, maar we vonden hem. Hij velde gisteren het droevige oordeel.
We ankerden achter de containerhaven, heel beschut. Er kwam één containerschip en één graanschip, verder lagen we er heerlijk.

 

De Flying Circus van Raoul en Irma lag er ook en we hebben samen gegeten en veel zitten kletsen. Irma heeft onze hechttang ingewijd. Bij het poetsen van de zonnepanelen werd ze geraakt door een wiek van de windgenerator. Het was interessant om te zien hoe zo'n tang werkt.

 

 

Irma maakt het goed, zoals je ziet op deze foto van hun vertrek uit Arrecife, gisteren.

 

Daarna kwam een dikke Duitser vlak naast ons liggen. Ging wel volgens hem, er was toch geen wind. Die wind had er natuurlijk wel kunnen komen, hij ging vannacht twee keer over onze ankerboei. Nu ligt hij in Rubicon recht tegenover ons. Dit heeft de Heer verzonnen als oefening voor mij in zelfbeheersing en in niet oordelen over Duitsers. Moeilijke oefening...