Oxford en Cambrigde

Omdat we gestudeerde mensen zijn gaan we eerst naar Oxford en dan naar Cambridge. ’s Nachts in de kreek aan de Patapsco River draaide de wind naar het Noorden. Een lekkere wind om de Chesapeake Bay op te gaan. We gaan 25 nMijl naar het Zuiden, ronden het Poplar eiland en gaan het Knack Narows door. Een ondiep kanaal met een bascule brug, die weer onberispelijk opent. De nacht brengen we door in een kreek met een moeilijke ingang. Dan is het de volgende dag nog een klein stukje naar Oxford.

Oxford is beeldschoon, maar daar is dan ook alles mee gezegd. We lopen een rondje en maken foto’s van de mooie huizen, de bloemen langs de weg en de fraaie doorkijkjes. Er is één winkel, die geen olijfolie heeft. Ik neem gewone zonnebloem-olie. Die hebben we ook in de wc staan, om de pomp te smeren, zegt Rommy. Ik zal nóóit olie uit de wc gebruiken om te koken. Rommy vindt dat onzin, er zit toch een dop op...

Cambridge is een stadje: oude winkelpanden, een rechtbank, veel restaurants, een brouwerij en een maritiem museum. De juwelier gaat proberen Rommy’s bril te maken, we hebben een leuk gesprek met de tassenmaker en de politieagent. In een oud winkelpand is het museum van Harriet Tubman, de beroemde conductor van de Underground Railroad. Nadat ze zelf uit de slavernij ontsnapt was, bracht ze nog 300 vluchtende slaven naar het Noorden. In de Civil War spioneerde ze voor de Union. Ze werd 93 en staat nu op het 20 dollarbiljet.

We liggen aan de stadskade naast twee Canadese boten, beide met 2 kinderen aan boord. De ene gaat het Panama Kanaal door voor een rondje wereld, de andere gaat voor een rondje Bahama’s. Ze hebben Nederland op de fiets gedaan. Vanaf Schiphol volgden ze de bordjes ALLE RICHTINGEN , dat schoot niet op. Maar ze vonden Nederland prachtig.

De juwelier kan Rommy’s bril niet maken, hij heeft er uren aan gewerkt zegt zijn vrouw. We treffen de politieagent in de antiquair. Mooie winkel, alles over de Bay, vooral veel decoys. Lokeenden. In de thriftshop vind ik nog een ongelezen Updike en een DVD: The old man and the sea – Spencer Tracy.

De RAR-Brewery heeft ongeveer 20 bieren, ik neem de Lumber Sexual, een dubble IPA. Rommy neemt de Groove City, een Lefeweizen. Uiteindelijk nemen we er twee.

Het is doodstil aan de stadskade, we liggen voor het Gerechtsgebouw, de straat is 100 m verderop. Af en toe een wandelaar, altijd goed voor een praatje. De WIFI komt van Dorchester County Free WIFI en is razendsnel. We leggen de ankerketting uit in het gras en merken de 5, 10, 15, 20 en 30 meter met rode verf. De oude merken waren onzichtbaar geworden. Als Rommy roept: Hoeveel heb je er in? Dan zeg ik meestal: ongeveer 15 meter. Dat gaf toch onzekerheid, vooral bij harde stroom en wind.

We plakken er nog een dag bij aan. Het zonnetje schijnt, het is ongewoon warm voor de tijd. Rommy gaat naar de laundromat en ik ga het lek opsporen dat de rubberboot na drie dagen laat inzakken. Pas als Rommy terug en we het samen overdoen, zien we een klein bubbeltje in de zeepsop: Gevonden. We doen nog een wandeling door de stad. In een andere thriftshop vinden we Mc Innerney: Bright Lights, Big City voor 50 ct. Ik vertelde al eerder dat hij de perfecte 9-11 roman schreef: The good life. En The Old Man and the Sea, altijd leuk als je een oude man op zee bent.

Morgen is de lijm uitgehard, gaan we vroeg tanken en naar Solomon Island. 40 nMijl te gaan. Geen wind. Veel zon. Dinsdag gaat het hard waaien, maar nu is het pas vrijdag.