We beginnen met
reclame, heel gewoon in Amerika. We kochten gisteren een nieuw toilet bij
Fawcett. En we vroegen naar een nieuwe naald voor onze zeilstikker. Daar hebben
ze een half uur voor gebeld en het toilet kostte maar $ 160,00. Allemaal heel deskundige
en behulpzame mensen. Het was alsof je bij Kok in Rotterdam was, excellent.
Voortaan laten we hen dingen bestellen en versturen naar havens op onze route.
We liggen in de Inner Harbour van Baltimore, midden in de stad. Een grote
schok na het stille kreekje van de vorige dagen. De gratis bus rijdt langs de
kade. Het Aquarium, museumschepen en het Science Museum zijn naast de steiger.
Af en toe komen er toeristen op de steiger om zich te fotograferen met de stad
op de achtergrond. Op de kade treden straatartiesten op (de lantarenpalen
hebben stopcontacten voor de versterkers), in het parkje achter de kade is het
Oyster-festival: grilled oysters, beer en een blue grass band. We
luisteren in de boot met een Budweiser, het lijkt alsof alle liedjes dezelfde
melodie hebben. Naast ons legt een 60 ft klassiek motorjacht aan. Twee mannen in
wit leggen de boot aan, de eigenaren zitten met een drankje. Het mooi gelijnde jacht
Summer Love is in 1950 gebouwd en
goed onderhouden.
De gratis bus
brengt ons naar het Baltimore Museum of Art. Het toppunt, de Cone Collection
bestaat uit 25 Matissen en verder van Gogh, Gaugin, Leger, Kirchner. Verder een
kleine maar mooie Afrika verzameling . Beeldentuin met Zadkine, Moore en Rodin. We waren bang, dat alles na het MET zou
tegenvallen, maar we hebben genoten. Een late Rembrandt (portret van Titus) is
mijn hoogtepunt.
Bij het gebouw van de Tourist Information hier op de kade zien we elke dag ee man in een rolstoel met een stang voor bloedzakken en tassen met spullen aan alle kanten. Hij mist een voortand, is ongeschoren en oogt als een dakloze. Hij heet Duane Tessler en is leraar geschiedenis geweest. We praten lang over de Amerikaanse geschiedenis, hij weet alles en kan goed vertellen. Zijn voorouders kwamen in de 17e eeuw uit Heilbronn am Rein. De Wikipedia pagina over de geschiedenis van Baltimore heeft hij 10 jaar geleden geschreven. Daarna ging het bergafwaarts.
Baltimore is een
zusterstad van Rotterdam. De stad lijkt ook op Rotterdam. Soms is het net alsof
je op het Weena loopt, kaal en winderig. Heerlijk. Maar ook veel oude
handelskantoren en pakhuizen. We zoeken de Projects, het getto waar de Wire
speelt. Is allemaal afgebroken. Ook in dat opzicht lijkt Baltimore op
Rotterdam, de getto’s zijn weg. De graansilo uit het slot van de 2e
serie staat nu als appartementengebouw in volle glorie bij de ingang van de
haven.
Verderop staat
een man met een groot bord, dat de slachtoffers in Vegas herdenkt. Je kan er je
handtekening op zetten, het bord is bijna vol. Ik zeg, dat hij beter kan
demonstreren tegen de wapenwetten: You keep killing each other, 11000 each year.
No man, this is a positive message. We houden van Amerika, alleen die racistische
rednecks en deze Californian crap …
Als we op zondag vertrekken liggen er 3 kleine motorboten naast ons aan de steiger. Ze gaan naar de wedstrijd van de Baltimore Ravens. Eén man heeft 4 jaar in Nijmegen gelegen als militair en groet ons in het Nederlands. Hij kent ook Beaufort NC, want hij zit in de garnalenhandel. Daarop kan ik vertellen, dat ik net een Bubba Gump T-shirt heb gekocht. Forrest Gump is ook zijn alltime favourit movie.
We gaan niet ver, we hebben alle tijd. We ankeren in een kreek bij de uitgang van de Patapsco River, lekker rustig. De Ravens spelen belabberd. Het motorbootje met de garnalenman vaart langs en hij zwaait enthousiast. In de nacht draait de wind naar het Noorden. Kunnen we een stukje naar het Zuiden zeilen. Vannacht is het hier 14 graden, ondertussen passeert er bij jullie een orkaan. Omgekeerde wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten