Vertrek uit Cabo Verde

Om zeven uur zijn we bij Pico Pau. Blijkt het zes uur te zijn, Cabo Verde zit in de tijdzone van Nederland. Omdat ze niet dezelfde tijd willen hebben dan het gehate Portugal?                                 We zitten steeds mis met de tijd.  We dachten eerst dat we op zaterdag aankwamen. We snapten al niet waarom het zo druk was op straat en waarom de kinderen in schooluniformen liepen. We waren de tel kwijt geraakt. Normaal letten we er niet op welke dag het is. Soms zijn de winkels dicht en lopen families in mooie kleren te wandelen. Zal wel zondag zijn, moeten we maar uit gaan eten.

Ik ga even naar de supermarkt, omdat het dus morgen zondag is en we vanavond al uit eten gaan. Onderweg maak ik praatjes, dat gaat hier heel makkelijk. Een jongen vraagt me bij de supermarkt babymelk voor zijn kind te kopen. De bewaker van de winkel vraagt of ik last heb van de jongen. Nee, maar denk je dat het verhaal klopt van die melk voor de baby? Ik heb geen baby zegt de bewaker. Nee, die jongen daar. Nee, ik heb geen baby. Ik koop een blik van Esc 1027, zo’n beetje het duurste dat er in de winkel is, sluip als een Chinees naar buiten en geef het de jongen op de stoep. Misschien gaat hij het meteen verpatsen, misschien niet. Wat dan nog.

Op zondag toch maar aan een paar klussen begonnen. Kuipbodem lekt een beetje: alles opengelegd. Autopilot aandrijving uit elkaar gehaald. Leeslampjes in het vooronder gerepareerd (Rommy’s Kobo-reader met lichtscherm is stuk). Rommy maakt een hoes voor de Seatiger lier, de schoten blijven er niet meer achter haken en het beschermt tegen zeewater. Zo kom je de dag door. Nu maar zien, dat alles voor donderdag weer werkt. Donderdag willen in principe weg.

Gewoon een nieuwe aandrijfunit gekocht bij de winkel van Kai. De monteur gaat de oude unit repareren, die kan dan als reserve dienen. Kai Brossman, een Duitser was 10 jaar aan het lobbyen om de vervallen pier te mogen verbouwen tot een jachthaven. Nu is het een goed lopende marina. De Floating Bar, de winkel, de Service, alles is van Kai. En alles is piekfijn in orde, hij houdt alles in de gaten. Over het aanleggen van de boten is nagedacht. Aan de noordkant van de steigers liggen boeien waar je een lijn aan vast moet maken en dan laat je je naar de steiger zakken. Aan de zuidkant leg je aan de steiger vast en je haalt dan een lijn omhoog van de bodem, die je achter vast zet. Kan natuurlijk alleen maar als het altijd noordenwind is.

Je ziet dat Mindelo ontwikkelt. Overal wordt gebouwd. Zowel in de arme wijk als in de rijke wijk, waar we vandaag liepen. Mooie huizen in felle kleuren met veel balkons. Uit de wind was het heet. We dronken bier aan het strand in een lokale bar. Aan de andere tafeltjes hoorden we Nederlands. Kaapverdianen uit Rotterdam, met vakantie. We spreken met ze over het weer in Nederland en prijzen ons gelukkig.

Er zijn hier niet veel wegen, nog wel wat zandwegen. Dus een 4WheelDrive gehuurd. We bekijken alle vier dorpen van Sao Vicente. Lopen bij San Pedro langs een richel naar een verlaten vuurtoren. Eten een zojuist gevangen vis op het strand en rijden de berg op met uitzicht over het hele eiland. Als de berg niet in de wolken zit, hetgeen wel het geval was. Maar tot aan de wolken was het prachtig. De weg naar het vliegveld en de weg langs de noordkust zijn geasfalteerd, de andere wegen bestaan uit zwarte hobbelkeien. Toch goed om het hele eiland nu te kennen. Ook de vier dorpen zijn zich aan het ontwikkelen tot surf en duik oorden. Alleen moeten ze een hekje maken bij wandelpaadjes langs richels boven de zee. Ik ben dus halverwege op handen en voeten teruggegaan. Het was af en toe wat grind tegen de rots aan. Onverantwoord paadje, van mij nul sterren in Tripadvisor.

De kuip zou nu geen water meer moeten doorlaten. Een hoop gesmeer met rubberkit. De was is terug van de laundry, de watertank is vol. Nog wat groente in de markthal halen, diesel tanken en dan gaan we. Richting Barbados. Geschatte tijd 17 tot 21 dagen. Ik zal proberen elke nacht een bericht op het blog plaatsen via de kortegolfzender. Ik kan het blog zelf niet zien, wel kan ik onze weer en mentalcoach Bas via de kortegolf vragen of de berichten overkomen. We zijn blij met alle belangstelling. Op Barbados berichten we dan weer uitgebreider met foto’s.  Tot dan.