Jersey

Trébeurden is een badplaats met grote oude villa's. Het Engelse echtpaar naast ons is 74 en 77 jaar oud. We praten over hun rolreef giek. Veel handiger en zeilt beter dan een rolreef mast. Voor de lieren hebben ze een soort boortol op lithium batterijen, die een enorme kracht heeft. Hij vertelt over een man van 80, die morgen terug oversteekt naar Plymouth. O.K. het is windstil, maar toch. Zo te horen, kunnen we nog wat jaren vooruit.

 

 

Maandag naar Treguier. Onderweg niets gezien, want het was windstil met dichte mist. Toch de rivier ingang gevonden en 5 mijl stroomopwaarts (maar met de stroom mee, ik snap het ook niet) naar deze stad gevaren. Middeleeuws, prachtige basiliek, steegjes, bloemen, tuinen en kleine winkeltjes. Niet zó toeristisch. De jachthaven ligt beneden de stad en je kunt alleen in en uitvaren als het niet te hard stroomt. In de monding zwom een hele grote dolfijn een stuk mee. Daarna ging hij naar de volgende boot. Een begroetings comité van één dolfijn.

De volgende dag gaan we naar Jersey, het grootste Kanaal Eiland. We zagen de dolfijn in de monding, maar hij kwam niet naar ons toe. Geen zuchtje wind. Heel heiig. De hele dag zit je op het computerscherm te kijken om te weten wat er buiten te zien zou zijn. In Jersey, drie boten verder op langs de steiger zien we Hans, de aardigste man van de B-steiger in Herkingen (en trouw lezer van dit blog). Vanavond bijpraten. Rommy kocht een nieuwe e-reader met ingebouwd licht en ik een autoradio voor in de boot. Ergens bij de Bahama’s heeft onze FM-radio wat water binnen gekregen. Toen hield hij er mee op. Het was toen afgelopen met de salsa, rock and roll en raggae. Ik kan in deze ook mijn i-pod steken en Coltrane en Mingus door de speakers horen. De kwaliteit van het leven aan boord is met procenten omhoog gegaan.

We gaan van Jersey eerst naar Alderney en dan de hoek om naar Cherbourg. Het verval is nu het grootste van het jaar. Dat geeft enorme stroomsnelheden. Vanuit Alderney is het beter aan te varen.