zondag 17 september 2017

Waiting for José



Vote TRUMP- finally someone with balls. In een leeg, te koop staand huis is een affiche achter een zijraam blijven hangen. We hebben de dinghy op de kant gesleept en lopen de 3 km naar de Stop&Shop supermarkt. Bosrijke heuvels met villa’s, waarvan er veel te koop staan, zoals deze. Trump is voor de tweede keer in Florida voedsel aan het uitdelen en de mensen daar zijn enthousiast.

We liggen in de baai van Port Jefferson, voor de electriciteitscentrale in renovatie. Gisteren legden we aan bij de gemeentepier. Rommy loopt naar een politieboot verderop.  Sir, can we put our dinghy there? You are not allowed on this dock madam. I have a question. You are not allowed on this dock.... Uiteindelijk stuurt hij hij ons naar de gemeentelijke jachthaven. En ja, daar is een mooi drijvend dinghy dock. Ik ga ons even melden bij de havenmeester. Een paar uur? Ja rondwandelen en boodschappen doen. Dat is  dan € 12.00. Come on, it’s a little dinghy. Na een discussie mogen we even boodschappen doen. Geen tijd voor de Brewery, voor lunchen, voor het Maritiem Museum. Vandaar, dat we de volgende dag de dinghy op het strandje slepen. For residents only, staat er bij de parkeerplaats van het strandje. Jefferson was een hork, dat is algemeen bekend. Dit stadje doet zijn naam eer aan.

Er is een landhuis in de stijl van Richard Meijer. Het eerste moderne landhuis, dat we zien. En een Excalabur, dezelfde als onze buurman in Zwijndrecht had.

Vanaf nu gaan we weer terug naar het Zuiden. Jori en Wijnand willen in het voorjaar komen. Veel van de eilanden zijn dan nog niet hersteld, maar ankeren kan altijd. En als er geen eten te koop is, gaan we steeds uit eten in de restaurants die weer zijn geopend. Om de economie te steunen. Veel spullen kunnen we niet meenemen, maar geld uitgeven kunnen we wel. Misschien moeten we juist naar de eilanden gaan die het meest zijn getroffen. We zijn nog druk aan het overleggen. En Cuba is ook nog een grote wens. En voor de oversteek moeten we wel voor 2 weken voedsel inslaan.

Maar eerst José. Dinsdag passeert hij hier voor de kust met wind tot 140 knopen. In de Sound zal het hard waaien. Dat is de voorspelling, maar als de orkaan 50 mijl dichterbij komt, dan hebben we een flinke storm. Derhalve hebben we Dwight gebeld voor een plekje in zijn haven. De op één na beste hurricane hole van de Sound. Er was nog één plek, dus morgen naar New Rochelle, nog wat sight-seeing doen en de storm laten overkomen.




En dan liggen we op zondag weer 5 km van The Bronx, what can you do? Naar de The Bronx Zoo, lekker dichtbij. Zou je de meeste dierentuinen een tuin of park noemen, The Bronx Zoo is een bos. Een soort Bois de Boulogne met leeuwen en vlinders. We hebben geen benen meer over, maar was het was prachtig.


's Avonds kijken we naar The Wire van de harddisk die Jori ons gaf. Straks willen we een week in Baltimore liggen. Dayton heeft ons verteld waar de mooie plekjes zijn. Maar als je boven bij het museum bent: don't go any further! I am ashamed to say it, but it is not safe to go there... En daar is waar de Wire speelt. Mischien vraag ik een politieauto een rondrit: I was a cop in Rotterdam, doet het altijd.

José leek eerst wat verder van de kust te blijven, de laatste voorspellingen geven hem weer dichterbij. We houden jullie op de hoogte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten