Zijn voorouders
kwamen uit Oud Vossemeer. Ik heb het over Theodore Roosevelt, in 1902 na de
moord op McKinsley president van Amerika geworden. We zijn in Oyster Bay en
bezoeken het zomerhuis van de Roosevelts. Iedereen weet wat Roosevelt heeft
gepresteerd: Panama Kanaal, Food and Drugs wetgeving, controle op grote
bedrijven, regels voor de banken, Nationale Parken, vrede tussen Japan en
Rusland, de Great White Fleet en zijn mislukte poging de Engelse spelling te
vereenvoudigen. Nu zien we meer het persoonlijke: de sportman, de jager, de
schrijver, de natuurliefhebber en de vader, die zijn kinderen mee liet praten
aan het diner als er regeringsleiders op bezoek kwamen.
Het is een
relatief klein Victoriaans huis, veel donker hout, vol met jachttrofeen en
boeken. Bijna alles is in oorspronkelijke staat. We maken een wandeling door de
prachtige bossen naar de kust en stellen ons voor hoe Teddy hier heeft gelopen.
De enige
president uit New York, zeg ik tegen de taxi-chaufeur terug. Nee, Trump komt
ook uit New York. Maar die zal toch nooit een museum krijgen. Die zal hij zelf
wel oprichten, zegt de chaufeur..... Als ze een speelfilm wilden opnemen in een van
de vele Tump-towers, stelde hij als voorwaarde dat hij zelf in die film moest
optreden. Zo is hij te zien in 12 films zoals Home Alone 2 en ook in series als
The Nanny.
Allebei
Republikein, Trump en Roosevelt. Hoewel TR later met de National Progressive
Party geprobeerd heeft nog een keer president te worden.
Oyster Bay is een
mooi Amerikaans stadje en herbergt nog een verrassing. Want Long Island heeft
nog een beroemde inwoner: Billy Joël. En in een groot winkelpand aan de straat
naar de haven staat zijn motoren-verzameling, gewoon voor niks te bekijken. Een
hele serie BMW-boxers, Triumph’s, Motor Guzzi’s, Ducati’s, Nortons, het kan
niet op. De 1-cylinder 500cc Norton, die ik ooit bezat staat er niet tussen, daar
zal ik Billy nog eens op aanspreken. Zijn eerste album heet Cold Spring Harbour,
dat ligt hier aan de andere kant van de baai.
In elke stad zijn
breweries. Naast de glimmende ketels is dan een eenvoudige bar, waar je de
brouwsels kunt drinken. We proberen 6 bieren in Oyster Bay Brewery en gaan dan voor
de Barn Rocker, een verfrissend en toch stevig biertje. We beginnen Oyster Bay
steeds leuker te vinden.
Rommy volgt de
orkaan Irma op de voet en krijgt berichten van mensen ter plekke. Er zijn
beelden van jachthavens waar we geweest zijn: alle boten met steiger en al aan
de overkant op een hoop. Alle gebouwen rond de baai van Jost van Dijcke zijn
omgewaaid. Nederland is er nu alarm voor windkracht 8, dat is 65 km/uur, het is
niet voor te stellen wat 185 km/uur is.
Het is 11
september, 9-11. We zijn in Huntington. Op een bord bij de brandweerkazerne
wordt herinnerd aan de 315 collega’s die zijn omgekomen. In het park is een
9-11 monument: een pad met aan weerszijden afgescheurde ijzeren balken en aan
het eind een waterval. Bij de waterval staat een vrouw te huilen. Ik lees op de
rug van haar zwarte T-shirt: Hells Kitchen-FDNY- ladder 31. Hells
Kitchen is een buurt in Manhatten. Als we terug langs de brandweerkazerne lopen, begint de sirene te loeien. Op het tijdstip, dat de eerste toren instortte.
Het is hier de
goudkust, alleen maar grote estates. We varen langs de Lloyd Estate, in bezit
van respectievelijk Lindbergh, Billy Joel en Jerry Seinfeld. Net gelezen, Roth: Plot against America. Wat er zou zijn gebeurd als de nazi Lindbergh
president was geworden. Als je nooit iets van Philip Roth hebt gelezen:
Portnoys Complaint. Meer zeg ik niet. Om in de stemming te komen wat betreft deze
goudkust las ik nog snel even The Great Gatsby, ook een aanrader. Verderop
staat het huis waar Gatsby woonde, volgens de roman.
Verder is er in
Huntington niet veel te beleven, dus we gaan 3 nMijl (in windstil weer) verder
naar Northport. In Northport is ook niet zo veel te beleven. Er staat een oud
theater waar Broadway producties worden gespeeld. De hoofdstraat is breed en
met leuke winkeltjes. Bij het politiebureau staat een Ford uit 1960. Een
tweedehandszaak heeft buiten mooie shirtjes hangen, maar niet mijn maat (S). We
besluiten naar binnen te gaan. Binnen worden we begroet met: Goedemiddag. De eigenaresse had ons
buiten al Nederlands horen praten. Ze woont hier al 16 jaar en komt uit Oss.
Aan het eind van het gesprek zegt ze: jullie zijn al een jaar op een boot,
willen jullie niet douchen in een echt huis? Nee, dank voor het aanbod, maar we
houden er van in de zee te springen. Met een kleine lunch in de Copenhagen
Bakery besluiten we ons bezoek aan Northport.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten