Het is Labour
Day. In Brooklyn is de West Indian Parade. We zien burgemeester di Blassio voorbij komen, een
lange man met de vlaggen van alle Caribische eilanden in zijn linkerhand, met
de rechter zwaait hij naar ons. De vlaggen worden overal verkocht. We zoeken
die van Statia, Saba of St Maarten, maar die hebben ze niet. Toch is Nederland
ook een Caribisch land, Statia en Saba zijn Nederlandse gemeenten. Eerst een
rij verkozen ambtenaren dan de brandweer en de NYPD met een swingende band,
daarna groepen van de landen. Ik zie minder vrouwen in blote kostuums met veren
dan in Martinique met carnaval. Rommy zegt, dat dat komt doordat ik vooral naar
de stalletjes met eten kijk. De route is 2 mijl lang en er zijn 2 mijl
etensstalletjes. Wel een groep van de mode-academie in prachtige kostuums. De
muziek wordt steeds harder en lelijker, we gaan naar Queens.
PS1, de
dependance van het MOMA is in Queens. Een groot oud schoolgebouw met veel
shows, sommige erg goed, sommige begrijpen we niet. Een Tsjech heeft een film
gemaakt van Neo Nationalistische demonstraties in verschillende Europese
landen. Neo Nazi’s met kale koppen en bivakmutsen. Geweldloze
tegendemonstranten, Volkskrant types. De politiesirenes, het geschreeuw en de
zwaailichten gaan ononderbroken door.
We eten naast PS1
in een heel Amerikaanse diner. Meatloaf met de beroemde New Yorkse coleslaw.
Irma gaat nog
niet afbuigen, onze Caribische eilanden krijgen de volle mep. Over een landfall
is nog niets te zeggen. Ben en Quinn liggen met de Wanderlust in Puorto Rico,
welliswaar tussen de mangroven, maar toch. Winden van 185 nMijl per uur,
onvoorstelbaar.
Nog een dag
wandelen door de Village en van Rockefeller Center naar Columbus Circle. Een
uurtje in Strands, een boekhandel met 19 mijl boeken. Ze hebben alles, behalve
dat ene boek van Joe Dispenza, dat Rommy zoekt. Er moet nog ergens een
exemplaar zijn, maar ze kunnen het niet vinden. De geschiedenisafdeling is net
zo groot als heel Donner. En de kookboeken afdeling.. maar we hebben geen
ruimte op de boot voor boeken. We hadden nog net plaats voor Islands in the Stream van Hemmingway,
voor als we naar de Bimini’s gaan.
Irma verplaats
zich langzaam (25 km/uur) van St Maarten naar Puorto Rico en zal dan vlak langs
Cuba vol over Florida gaan. We blijven dus maar even hier in de Long Island
Sound. Mocht er hier nog iets komen, dan is er op de Connecticut River bij
Essex een hurricane hole.
Onze laatste avontuur in de City is de voetbalwedstrijd. Bij binnenkomst krijgen we elk een club T-shirt. Het voetbalveld past net schuin op het baseballveld van het Yankee Stadium. Achter de lage tribunes is een 20 m brede gang met voedselstalletjes, het hele stadion rond en geen enkel stalletje is hetzelfde. Een glas bier kost 11 dollar. We zitten op rij 3 in de regen. Achter ons een echtpaar uit Casablanca, we spreken over Marocco, over de overlast in Nederland en over Affelay. De naam van de jonge Ajax-speler met hersenletsel kunnen we geen van allen reproduceren. Na de pauze regent het hard, we blijven wat hangen op de gang achter de tribunes. De Marokanen roepen ons: ze hebben twee overdekte plaatsen voor ons. In de tweede helft zien we temidden van echte aanhangers City in de 85e minuut de verlossende 1-0 maken. Het spel is 1e divisie niveau, maar City heeft 3 blessures en 3 afwezigen vanwege interland verplichtingen. Het is jammer dat Villa niet speelt. Pirlo heeft nog steeds zijn vloeiende balcontact. Een Argentijnse middenvelder van 150 cm speelt fantastisch, alleen in de lucht wat minder.
Irma heeft inmiddels St Maarten vol geraakt en is ten Noorden van Puorto Rico gegaan. De Wanderlust kreeg 40 knopen en heeft alles goed doorstaan. Op de radio gaat het nu steeds over de evacuatie in Florida. Achter Irma zit José.
We doen wat
laatste inkopen en wandelen rond Glen Island, het eiland waar we nu al 10 dagen
achter liggen en waar ik ’s morgens mijn Tai Chi doe. Het eiland was het 19e
eeuwse Disneyland met dammen naar de omringende eilanden. Er was een casino en er
waren paviljoens van verschillende landen. In het Duitse paviljoen kon je bier
en bratwurst krijgen. Het casino is nu een beachclub. Op het gemeentelijke badstrand ruimen mannen de strandwachtstoelen op (het is labourday geweest, einde seizoen) En dan nog nog een soort kasteel, een geliefde
fotolocatie voor bruidsparen. We hebben afscheid genomen van Dwight, ik heb de
low speed needle weer ontstopt, morgen vertrekken we voor een tocht door de
Long Island Sound.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten