vrijdag 23 december 2016

Tenslotte Tenerife



Als er een boot met onze nationale driekleur aanlegt loop ik er later even heen om een praatje te maken. Mogelijk hebben ze dezelfde route als wij. Dat kan op twee manieren teleurstellend aflopen. Soms zijn het Nederlanders, die hier een boot hebben gehuurd en een beetje tussen de eilanden varen. Geen overstekers. Soms verstaan ze geen Nederlands, maar zijn het Portugesen, Italianen of Spanjaarden die onder Nederlandse vlag varen. Zoals de Kroatiers, Russen, Montenegrijnen en Tjsechen op onze steiger BVI vlaggen varen. British Virgin Islands. Dat kennen ze omdat ze daar hun geld hebben staan. Portugal, Spanje, Italie en Griekenland zijn vanwege de crisis hoge belasting op boten gaan heffen. Nederland kent geen verplichte registratie. Dat hebben de watersporters weten tegen te houden, voor je het weet moet je belasting betalen. Een Nederlandse registratie en marifooncertificaat kunnen ze op internet voor een paar honderd euro’s regelen. Alles goed en wel, maar onder een Nederlandse vlag horen Nederlanders te varen. Op dit gebied krijg ik Wilders neigingen.
Niet iedereen, die dit blog volgt weet wie Christine is. Hoeft ook niet, maar we wilden haar ook in het blog een eigen plaats geven. Ze was een lief mens. Er was een prachtige uitvaart met een koets getrokken door vier zwarte Friese paarden. Daar hadden we bij willen zijn. Net zoals bij het familie kerstdiner of de verjaardagen. Een nadeel van deze zeiltocht.
De terminal past niet op de voorstag. Dat wil zeggen: de spanner moet worden omgedraaid (een terminal met schroefdraad in de andere richting is niet op voorraad). Dan moet de terminal, die in het rolfokmechanisme zit, los. Dat kan alleen als de kap boven in de mast van het rolprofiel word gehaald. Dan kan je de boel omhoog schuiven. Rommy dus op naar de top om de kap er af te halen.                                                                                                                                                                            Aan het eind van de dag zit alles weer goed. Met een nieuwe toggle die twee kanten op kan draaien. De meeste  mensen hebben geen idee waar dit allemaal over gaat. Ze zijn afgehaakt. Alleen Bas, Maicek en Raoul snappen het nog. En bij Maicek twijfel ik een beetje.

Thomas de Zwitserse zeilmaker is erg gestressd van een vloer vol zeilen, die hij nog moet repareren. Daar kom ik dan tussen door met domme vragen over toggles en terminals. De winkel waar we de toggle kochten, belde hem hoe het nou precies zat. Kost hem tijd en levert hem niks op. Gespannen verhoudingen dus. We hebben het uitgepraat en hij is weer naar de stag komen kijken. We hebbben hem een fles wijn gebracht. Nu wil hij  beslist de foto’s zien die Rommy van de stagbevestiging in de top heeft gemaakt. Gaan we morgen doen. Mijn eigen oordeel over de foto is, dat de stag boven wel twee kanten op kan.


Het was koud vandaag. Tegen de avond onder de twintig graden. Tijd om wat naar het zuiden te gaan. Hetgeen morgen zou kunnen als de klus met de as en schroef geen extra problemen oplevert. Monteurs zijn net dokters, ze vinden  altijd andere problemen. Alleen het weer werkt even niet mee. Windkracht 6 over een groot gebied tussen hier en Kaap VerdiĆ«. Dat is dan vaak windkracht 7. Is te doen, maar normaal zoeken we dat niet op.
Manana. We zien morgen wel. Dat is het stereotype dat we van de Spanjaarden hebben. Ik ga nog even kijken bij de kraan, waar we aanstonds mee op de wal worden getakeld. Ze zijn bezig een motorboot op bokken te zetten, waardoor er niet meer getakeld kan worden. En wij dan? We zouden toch aan het eind van de dag eruit en ’s morgens weer erin? De mannen van de kraan weten van niks. Rafa de havenmeester zegt dat de kraan stuk is. Morgen om 10 uur zien we wat er gedaan kan worden. Manana. Vandaag ging er een Nederlandse catamaran op de kant, die twee weken manana te horen heeft gekregen. Ik ga er nog maar even van uit, dat het morgen lukt. Dat moet dan gecombineerd worden met een bezoek aan de tandarts. Ik heb een gemene kiespijn. Het stikt hier van de tandartsen. Dental tourism: je kan hier goedkoop de boel laten verbouwen door Engelse tandartsen in sjieke klinieken.


De volgende dag staan we drie uur op de kant. Willem en Han varen met ons mee, want er staat een harde wind in de haven en ik moet achteruit onder de kraan. Willem is kapitein geweest en geeft me aanwijzingen. Een kwartier later kan Mark aan de slag. En jawel: Weer is van alles waardeloos (Lucebert), de motor staat niet goed uitgelijnd, de asanode is te lang en de keerkoppeling lekt. Het is heel mooi, dat dat laatste is ontdekt. Zonder olie gaat dat ding stuk. De koppeling ligt nu bij Mark in de werkplaats voor een nieuwe afdichtingsring. De Volvo mof is vervangen, er zit een pin door de as en de speling is uit schroef. Uitgelijnd, smalle anodes. Alles is weer veel beter dan het was.
En dan de Clinica Dental Tenerife Sur. Zenuw was mogelijk geirriteerd, doordat de vulling te dik was. Heeft ze wat afgeslepen. Wanneer vliegt u? vroeg ze. Want een rootcanal behandeling duurt een week. Kuurtje meegekregen. Maar dat is in Spanje normaal. Niemand gaat zonder kuurtje de deur uit. Nou maar een paar dagen afwachten. De kliniek was modern en glimmend, maar niet mooier dan Beyers in Rotterdam. En Jan heeft een  mooie kapstok en een mooi schilderij in de wachtruimte. Hier hingen posters met implantatieschroeven. Met plakband aan de wand.
Als ik nou over een paar dagen nog steeds een schreeuwende kiespijn heb, moet dat toch maar behandeld worden. Een week lang hier blijven liggen. Weer een oefening in onthechten. Je wilt weg,  het weer is goed, de maan is vol. Je kan van alles willen. Maar je hebt het niet in de hand. Gewoon je hier een week zo goed mogelijk vermaken en de plannen bijstellen. Toch: in december in de korte broek. Waar kan je over klagen?
Rommy zegt, dat het psychisch kan zijn, die kiespijn. Dat ik bang ben voor de oversteek. Mogelijk. Maar het deed wel heel erg pijn. Misschien heb ik gewoon wat aandacht nodig.

Bennie monteert de keerkoppeling en verbetert de bevestiging van de morsekabel. Nu zijn we er klaar voor. En vanaf zondag ziet de wind er goed uit. Ik zal nog een vertrekbericht laten volgen.
Er ligt een meter sneeuw op de Teide.

Krijg weer gemene pijn aan mijn kies. Hele nacht niets gevoeld, nu is het er weer. Wat te doen?


1 opmerking: