San Andrés

We gaan niet zeggen waar San Andrés ligt. Er komen hier alleen toeristen uit Zuid-Amerika en dat moet zo blijven. Het is een duik-eiland, riffen rondom. Er zijn stranden, palmen. Je kunt er erg lekker eten, goed vlees. Colombiase prijzen. Gisteren hebben we 2 verjaardagen gevierd in een gourmet restaurant en zijn daarna naar een regaeband wezen luisteren. Strakke drummer, soepele zanger, No woman no cry, het was heel goed. De straten zijn rommelig, kleurrijk en de mensen zijn opgewekt en vriendelijk. Men spreekt vaak redelijk Engels. 

We kopen cadeautjes voor de jarigen en ik vul de Omeprazol-voorraad aan, dat kost hier werkelijk niks. Voor mijn verjaardag kopen we een MP4-speler. Onze verjaardagen zijn in mei en juni, maar je moet wat kopen als er winkels zijn. Volgende stad is Belize City en dan Guatemala City, maar we weten niet wat we ons daarbij moeten voorstellen.

Rommy gaat woensdag duiken, 2 flessen voor 190.000 pesos, dat is ongeveer $65. Verder kun je jetskien, parasailen en feesten op discoboten. Alles wat zuid-amerikanen onder watersport verstaan. Met lawaai en grote snelheid.

We are sailing west of Andrés, then she starts to undress, I hold on to my mast, but it’s going too fast, I call All Ships in distress. 

Het volgende eiland, 55 nmijl naar het Noorden: Providencia, schijnt nog mooier te zijn. Minder toeristisch en meer natuurschoon, het op 2 na langste rif ter wereld. De wind staat nog een week hard uit het noord-oosten, dus voorlopig blijven we hier. 

Bij het ontbijt staar ik naar het pakje kaas. Queso Holandese, met een plaatje van koeien, weiland en een molen. Maar met bergen aan de horizon. Dit is Magritte, het verlichte huis met de heldere hemel. Dit is kunst. Mijn dag begint goed.

De telefoonverbinding geeft goed internet, dus nu gaat de belastingaangifte er uit. We moeten weer belasting betalen over rente, die we niet krijgen. Schandalig. Verder gelezen dat Feyenoord van Willem II heeft verloren in de Kuip. Geen reden om terug te komen. Of om toch maar in Amsterdam te gaan wonen? En bericht uit Guatemala: we hebben een ligplaats in de Nana Juana Marina. Het is een hotel met marina aan de Rio Dulce. Zwembad, internet, alles voor € 190 per maand.

Er zijn 3 buslijnen op het eiland, we stappen in bus 3, die langs de westkust gaat en bekijken alles. Is het centrum meer Colombia, het platteland is meer Jamaica. Overal reggae-bars in rood, groen en geel. De bevolking stamt af van slaven uit Jamaica en andere Engelse kolonien. De oude mensen in de dorpen spreken goed Engels, in de stad spreekt men meer Spaans.

Ze scheuren met hun jetskies tussen de geankerde boten door, hinderlijk maar begrijpelijk, maakt het spannend. Dat ze daarbij selfie-filmpjes maken maakt het riskant. We zwemmen achter de boot, maar zwemmen niet naar het rif vanwege de jetskies.

De marina heeft het tarief voor het dinghy dock van $1 verhoogt naar $3. Dat is belachelijk veel. We hebben een polsbandje voor één dag gekocht en zeggen steeds, dat we die deze morgen gekocht hebben. Wij staan er in de groep bekend als onwillige betalers van al die heffingen. Tom van Honey Ryder maakte er een limmerick over: There was this men from Rotterdam, A town not far from Amsterdam, We call him G, he did not want pay fee, He said: I just don't give a damn.

Zaterdag en zondag draait de wind iets naar het Oosten, dan kunnen we motor-sailen naar Provedencia. Zondag is er meer wind. De meningen zijn verdeeld, wij zijn klaar voor zaterdag, maar misschien wordt het zondag. Er zijn 3 weermodellen, die soms verschillen. Feit is, dat het weer dan toch weer heel anders is dan wat welk model ook voorspelt.

Voor een leuke vakantie kun je naar San Andrés, het is een beetje als Bonaire, maar dan zonder Albert Heyn of Ajax op tv. Kortom, veel Caribischer, meer reggae en veel goedkoper. Maar waar het ligt vertellen we niet.