woensdag 16 mei 2018

St Vincent


Up in the better, eastern anchorage, it presents security concerns as there have been several armed incidents. The police, when they have a boat, are willing to patrol, and would certainly do so for a group of boats. Aldus de Sailors Guide over een grote baai aan de westkust van St Vincent. When they have a boat…  We varen naar  Wallilabou Bay, 5 mijl verder. Het was de hoofdlocatie van de Pirates of the Caribbean. Delen van de set zijn behouden en er is een ruimte met requisieten. Voor het kleine hotel zijn moorings of je ankert en de boatboys leggen je achtertouw aan een boom (EC$10). We nemen een mooring (EC$50). Na 4 dagen Euro’s zijn we weer in de East Carribean Dollar (10 EC$ is 4 US$), maar US dollars neemt men overal. Wallilabou Bay is trouwens schilderachtig mooi.


Om 06 uur even zwemmen en de slingers ophangen, een eitje koken en koffie zetten. Ik lees de biografie van Juliana, terwijl ik wacht tot Rommy wakker wordt, 66 jaar oud. Speedy, een boatboy komt langs roeien met een vislijn achter zijn kleine bootje. Ik kan een tonijn kopen als hij terug komt. De wereld van de koningin is bizar, Juliana was opstandig, creatief en niet zo slim, Bernard was slim en doortrapt, Wilhelmina was zeer ouderwets. Speedy komt terug: no fish today.


Gisteren las ik Er isst wieder da , de hoofdfiguur Adolf Hitler is er weer en spreekt prachtig archaisch Duits. Zijn gedachten over de huidige tijd zijn aanstekelijk. 


Bij de zuidpunt van St Vincent is de Blue Lagoon, een kuil in het water omringt met riffen. Op het kaartje is te zien, dat de ingang lastig is. Op de riffen staat steeds een witte branding. Toch is er een dag geleden een Frans jacht op geknald, dek eraf, total loss. Ze wilden bij de andere boten gaan liggen, keken niet op de kaart of naar bakens en negeerden de branding. De tandeloze man van onze mooring vertelt er over. Ik deel zijn mening over Franse zeelui. Hij heeft verder goed nieuws: het vliegveld ligt inmiddels aan de andere kant van de Lagoon en is gemakkelijk te bereiken. Het kantoor van de Custums and Immigration is nu hier aan de wal. Dat scheelt een lange tocht naar Kingston.


Vanwege Rommy’s verjaardag gaan we uit eten. Bij de strandtent waar Rudy Carell altijd kwam. Onder de palmen aan het strand met Rum Punches en Painkillers als apperative. De baai ligt vol met catamarans. We hebben het er over om zo’n huisje op het water te kopen en hier te blijven. We hebben dan een logeerhut voor de mensen uit Nederland en voor ons zelf meer comfort en ruimte. Je ligt hier altijd voor anker of aan een mooring, dus de breedte is geen probleem. Is het de Rumpunch en de Painkiller, die ons op deze gedachten brengt? We bespreken de modellen, die in de Lagoon liggen. Rommy wil er één, die er nog een beetje uitziet, mij kan het niet lelijk genoeg zijn.


Aan boord bekijken we nog een aflevering van 24. Als ik Rommy vraag of ze nog wat wil drinken is ze in diepe slaap. Het was een mooie verjaardag. Morgen gaan we opruimen en schoonmaken. Jori komt. We hebben een route uitgestippeld: Wallilabou, Bequai, Mystique, Grenadines, Carracou en Grenada.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten