Cat Island is
L-vormig. Wij liggen bij New Bight in de binnenhoek van de L, voor de heuvel
met het klooster van Father Jerome. We zagen op Long Island zijn Anglicaanse
kerken en zijn katholieke kerken, eerst was hij dominee en jaren later
priester. En architect, een soort Dom van der Laan, maar niet zo byzonder. We
willen het klooster bezichtigen, maar de wind steekt op en we liggen erg
onrustig. We gaan niet aan land, maar varen tegen de wind in naar de onderste
punt van de L. Daar is een kreek in de mangroven, Hawks Nest. Veel no-see-ems (ze
noemen het hier Cat Island Fever), maar met de harde wind is dat geen probleem.
De smalle ingang
van de kreek is duidelijk gemarkeerd met rode en witte boeien. De kreek stroomt
uit en de wind staat er tegenin, hoge golven. Het is nog even spannend als we
op een paar meter van de rotsen naar binnen worden gespoeld. In de kreek is het
rustig. Als de stroom kentert zwaaien we door de wind te dicht naar de kant. We
brengen een achteranker uit.
We laten de wind
2 dagen over ons heen komen en maken lijstjes in ons Trinidad Boek. Wat te
doen, hoe de boot achter te laten. We lezen Nicci French en Plato. Ik maak een
houten chain-stripper, die precies tussen de ribbels van de nestenschijf past. Zal
een boel ergernis schelen, als je even niet oplet zit de ketting nu 3 keer om
de lier. Ik heb een echte rvs stripper naar Capelle laten sturen.
De meeste mensen
leven in huizen met kamers, met een auto voor de deur en een krant in de bus.
Wij leven nu al 2 jaar op een boot van 11,40 m. We missen wel wat, maar niet
veel. Eigenlijk alleen de mensen. En de haring, de gevulde koeken en de
concerten. Als we elk jaar de zomer naar Nederland gaan, kunnen we het zo nog
wel een paar jaar uithouden.
Er zijn vandaag
verkiezingen in Nederland. We weten niet wat de Aftapwet is en dat willen ook
maar zo houden. Ik kreeg het verzoek om weer voorzitter van het stemlokaal in
IJsselmonde te worden, maar ze willen de reiskosten niet vergoeden. Ga
alsjeblieft stemmen, want bij een geringe opkomst is het een lange
slaapverwekkende dag voor de stembureau commissies. Voor die 100 Euro doen ze
het niet.
Inmiddels lezen
we de uitslag van de verkiezingen. GL de grootste in Amsterdam, Leefbaar de
grootste in Rotterdam. Ik weet niet wat erger is. De volgende keer komen we
meestemmen, want zo gaat het niet goed.
En ook inmiddels,
ben ik bij Aristoteles aangeland. Wat een verademing na Plato. Alleen heb ik
moeite met dat alles een doel heeft. Alles heeft een oorzaak, daarom zijn de
dingen zoals ze zijn. Wij hebben vandaag als doel Conception Island, daarom
gaat de boot die kant op. Maar dat we dat willen komt omdat we: iets nieuws
willen ontdekken, iets byzonders willen doen, het weer rustig is, het op 25
nMijl, ligt, Rommy het wil en om redenen, die ik me niet bewust ben. Wat is het
doel van regen? Dat de planten groeien? Nee, de condens in de wolken is te
zwaar en valt naar beneden. Hebben wolken het doel dat het regent? Nee, ze
ontstaan doordat water op de grond verdampt.
In de ochtend bij
de kentering is het windstil in de kreek. We lichten beide ankers. Lastig op
het hard stromende water. De no-see-ums vallen gretig aan.Maar de jeuk is ook
snel weer weg, anders dan die keer in de swamps in de USA. Andere no-see-ems? Toch
eens naar kijken.
Conception
Island is onbewoond. Een baai met een wit strand. 5 dolfijnen begroeten ons,
een kleine dolfijn maakt vrolijke sprongen. Als we ankeren zwemt een jonge haai
onder de boot. Gelukkigerwijs gaat het 52 meter motorjacht met miljonairs-tieners
om 17 uur weg en liggen we alleen. Ongelukkigerwijs zitten we toch vol met
bultjes van de no-see-ums en komt er veel swell rond het kleine eilandje. ’s
Nachts om 4 uur pak ik maar een boek, van de jeuk en de swell kan ik niet
slapen. Naar die no-see-ums hoef ik niet meer te kijken.
De oversteek naar
Rum Cay met halve wind, 18 knopen, gaat perfect. De stroom is nu altijd
tegen, toch maken we 4 tot 5 knopen over de grond. Als we de zeilen hebben
gehesen en de vislijn uit de windmolen hebben gepeuterd, zien we de spuiter van
een walvis. Eén keer zien we de kop, het is een pilot whale. We vangen weer een baracuda en gooien hem terug. De eilandbewoners geven het aan de honden.
Voor het strand
van Rum Cay liggen 7 zeilboten en 2 motorboten. Ik ga sociolisen met de
Engelsen van de Minnie B. Een OVNI met Phil en Norma uit de buurt van Hull. Ze
vertellen me over Rum Island: 2 winkels, 2 restaurants/bars. Ze hebben ook op
Trinidad op het harde gestaan en zijn daarover zeer positief. Op de radio wordt
een pot-luck aangekondigd. Er zwemmen veel haaien, we zien nurse sharks, tiger
sharks en bull sharks.
We lopen het
eiland rond. De verwoeste marina, een grid van wegen met weinig huizen, de 2
bars en we kopen kip en uien in de One Stop Store. Ooit woonden hier 600
mensen, nu nog 60. Er is een school met 5 leerlingen, een kerk, maar geen
RO-water. De zomerhuizen staan leeg sinds de laatste hurricane. De Noor, die de
Marina runde heeft een boerderij op de heuvel. We lopen met Judith, die aan een
overgebleven steiger ligt over de lange zandweg. Ze vertelt, dat een miljonair
de marina wil overnemen door met
rechtzaken te dreigen. Zoals Trump het altijd deed, zeg ik. I voted Trump.... We
veranderen van onderwerp, maar van zelf komen we toch weer op de rechtse
praatjes. We zijn blij, als we bij de winkel een andere kant op kunnen lopen.
In de Ocean View bar zien we op de haperende tv de demonstraties tegen de
wapenwetten, er zijn ook heel andere Amerikanen.
Over 2 dagen is
er heel harde wind. We overleggen al de hele dag wat we moeten doen. Hier is
het niet zo beschut. Onze geplande bestemming, Crooked Island (spreek uit:
kroeket ailend), is ook niet erg beschut en heeft poor holding en harde stroom.
Het beste is om achter Long Island te gaan liggen in de Indian Bay, waar we
vorig jaar Lynn oppikten. We gaan de 60 nMijl in 2 etappes doen. Daar zien we
dan wel weer. Jammergenoeg kan je niet achter Long Island langs naar het
Zuiden, te ondiep. Of we vinden toch een weg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten