In Europa (Flores)

Kwieje kwieje djee, kwieje kwieje djee. Met een verstopte neus en heel overdreven. Zo gaan hier een soort meeuwen de hele avond tekeer. Bij zonsopgang ook nog een uurtje. In het haventje van Lajes (spreek uit… dat weet u wel) liggen zo’n twintig zeilers, die straks door willen naar het vaste land van Europa. Veel Fransen, die gebrekkig Engels praten, Amerikanen, een Schot, een Fin. De Nederlandse boten Mero en Indira zijn vertrokken. We hebben ze veel gezien en een paar keer samen gegeten.

De havenmeester rekent je eerste nacht niet. Boven, halverwege het dorp is een pizzeria waar je ’s avonds de meeste zeilers terug vindt. Ook Jaap en Harrie. De boot van Jaap staat hier al twee jaar op de kant. Hij kent het eiland inmiddels goed. Morgen gaat hij weer in het water…

Ik ben op mijn verjaardag overstelpt door drie gelukwensen. We hebben met alweer een Nissan Micra het eiland rond gereden en ‘s avonds in het beste restaurant van Lajes gegeten. Vandaag waren er twee koeien geslacht, de medaillon smolt op je tong. Als dessert 10 soorten kaas van de Azoren. Lekker. Ik kreeg ook nog een T-shirt van het eiland. Het was een prachtige dag.

Vanuit deze haven beginnen of eindigen de zeilschepen hun oversteek naar of van Bermuda of St Maarten. Dan maak je een schildering op de kademuur. Dat had ik altijd al willen doen. We hebben een logo, dat door de Groningse kunstenaar Martin Hoekstra voor ons is gemaakt. Dat prijkt nu op de kademuur van Lajes.

Flores is landelijk en beeldschoon. Alles is groen, veel watervallen en lagunes. En kleurige bloemen langs de weg. De velden worden afgebakend met heggen van blauwe hortensia’s. Hier ooit uit China ingevoerd, nu de nationale bloem. Het is heel dun bevolkt, nu nog 4000 mensen. Maar er is geen werk, dus de jongeren vertrekken. En de prachtige natuur dan? Drie maanden is het mooi weer, daarna regent het pijpenstelen. Het is Zuid Limburg met de oceaan er om heen. De hoogste berg is 900 m, dat is een verschil. En er is niemand. De hele dag zijn we vijf auto’s tegen gekomen. En we hebben 100 km afgelegd. Dat is ook een verschil.

Er zit een nieuwe riem in de stuurautomaat. We hebben nieuwe vissnoer, loodjes en kunstaas. De dieselvoorraad is aangevuld. De navigatieverlichting doet het weer. De vissnoer is uit de windgenerator. De satelliet telefoon werkt. We kunnen morgen beginnen aan de oversteek naar Horta op Faial van 24 uur. De wind is dan nog West, maar erg zwak.

Om 11.00 uur varen we naar buiten. Geen wind. Voor ons de masten van de boten, die eerder uitvoeren. De Fransen roepen op op Ch 16: “Uaiou pour Le Pinguin”. Pinguin vaart naast ons en antwoord niet. Ik ga een nieuwe lijn op de vishengel zetten. Verder is er niks te doen.