Azoren NW Europa dl2
We naderen eindelijk The Scillies, de ZW punt van engeland. Waarschijnlijk vanacht zullen we ze zien...
Datheeft wel enige frustraties gekost. Steeds was de wind uit Noord Oostelijk richting, en dus moesten we opkruisen. Zo hebben we dan eerst 1 en later nog twee dagen in NNW-elijke richting gevarenmet geen of nauwelijks voortgang in de gewenste richting. En dat doet wat met een mens. Daar wordt je chagerijnig van. En als dan ook het weer niet mee werkt... Stteds was alles grijs. Geen zonnettje, nee soms (meestal 's nachts) kwamen de wolken naar beneden wardoor je opeens wel wat sterren zag maar de horizon verdween. Ik hoef niet uit teleggn dan het dan ook niet lkker droog is aan dek....
Later kregen we wat meer wind waardoor het in de kajuit ook steeds natter werd. Alle kussens en kleren zijn nu vochtig.
Er waren ook steeds minder dieren te zien: De Portugese oorlogs schepen werden kleiner en kleiner, de bruine meeuwen hebben al enkel dagen niet meer gezien, wel het zwarte vogeltje dat lijkt op een zwaluw. . Inmiddels zijn er wel Jan van Genten en een witte meeuwensoort dat erg gedrongen is (geen staart en stompe kop). Vissen hebben we niet gezien,noch gevangen ondanks alle pogingen daartoe. Wit flank dolfijnen hebben we gelukkig nog wel regelmtig gezien. Totdat we op de Keltische zee terecht kwamen (daar loopt ineens de bodemop van enkee kilometers diepte naar ca 200 meter). Daat werden we begroet door echte tuimelaars; de Flipper onder de dolfijnen (voor de oudere lezer).
Gelukkig klaarde het enkel dagen geleden op. Eerst 's morgens een vaag zonnetjte later een blauwe hemel.Maar er zat nog welveel vocht in de lucht, dus 's nachts was het weer bewolkt. Volgende dag meer zon. Tot in de loop van de ochtend er een wolk neeer daalde tot op zeeniveau en over ons heen kwamliggen. Wer mist zoals 's nachts. Gelukkig duurde dat geen uren..... De wind was nogal wisselend. Tijdens mijn nachtwacht nam hij toe. ik kon een reefaktie nog uitstellen tot de wachtwissel, mar toen Geert Jan kwam hebben we een rif gelegd. Nog geen 5 miuten later zakte de wind in en werd het weer hele maal rustig. Zo kun je maar bezig blijven...
Toch zijn er ook hele mooie momenten: Op eengegeven moment zaten we met zn drieen naar de zonsondergang te kijken. "Het zou toch mooi zijn als er nu een walvis verschijnt". En op dat moment zwom er een dolfijn tussen ons en de zon in. Ongelofelijk en prachtig.
Afgelopen nacht een zwak windje uit ZO richting.Soms motoren soms zeien (in de goede richting!!!) Tijdens mijn wacht lag er ten zuiden van ons een Spaanse visfabriek waaromheen tientallen vissers aan he vissen waren.Enkelen kwamen me schunvan achterin inhalen. Lastig te zien of ze dan voor of achterlangs gaan. Want omdat ik op de motor voer werd de WiFi met AIS signalen verstoord waardoor ik geen goed AIS beeld meer had. Het was wel zaak omkoers en snelheid te behuden want het lee erop dat de vissers net achter me langs stuurden. Zoals altijd liep alles weer goed af en voeren ze inderdaad achter me langs.
Even later kwamGeert Jans hoofd uit het luik: afwisseling van de wacht. Ik had hem nog niet verteld dat er inmiddels genoeg wind zou zijn om te zeilen toen de motor er spontaan mee uit scheed. Meteen iedereen volop wakker. Wat kon dat nu zijn. De dieselhadden we gisteren nog aangevuldmet 40 liter uit de jerrycans, dus die kon het niet zijn. Nog naals starten waarop de motormeteen weer afsloeg leerde mij dat het de dieseltoevoer moest zijn. Waarschijnlijk verstopte filters. Dus ging Rommy op zoek naar de reserve exemplaren. Nadat ze de helevoorraadkamer overhoop had gehaald heeft ze ze inderdaad gevonden. Net voordat ik het eerste filter los wilde draaien zag ik een scheur in de dieselslang. Daardor zoog de motor duslucht inplaats van diesel aan.Dat was gelukkig snelverholpen. Dus om 04:00 uur, een uur na het stilvallen van de motor deed hij het weer. Met een voldaan gevoelkonden de slaapwachten weer opgepakt worden.
Vandaag prachtig weer, Zon en een windje dat maakt dat we de Scillies halve wind kunnen bezeilen als er tenminste genoeg wind is om te zeilen. Dus vanmorgen maar weer een baddersessie gehouden. Met een grote emmerzeewater op het voordek en dan maar badderen en haren wassen. Heerlijk weer een schoon gevoel. Verder weer een poging om de boot weer wat te drogen..... Kortom heerlijk rustig genieten van rustig zomerweerterwijl we de goede kant op zeilen. Waarschijnlijk vannacht passeren we de Scillies enkomen we in het Kanaal. Helaas lijkt er nog wat NO wind en windstiltes in het verschiet te liggen. Maar we ruiken de stal dus hopen om een ZW wind die ons o naar huis blast. Het is wat het is en zullen wel zien wat het wordt.... Genietn van het hier en nu van de mooie zee.
Sent from Iridium Mail & Web.
dinsdag 12 juli 2022
donderdag 7 juli 2022
Azoren NW Europa
Azoren NW Europa
Het was de bedoeling omop zondag van Sao Miquel te vertrekken. Wegens slachte wind verwachtingen hebben we dit twee dagen uitgesteld. Dus vertrek op woensdag.
Ponta Delgad ligt aan de zuidkant van het eiland, dus was enige geharrewar over of we nu via de west of via de oostkant moesten varen. Het werd de oost kant, maar daardoor hebben we in ieder geval de walvissen die misschien aan de westkant zaten (????) niet gezien....
De eerste twee dagen was er wenig wind maar net genoeg om te kunnen zeilen. Vooral veel bewolking. 's Nachts hebben we een hele tijd gevaren in een windje dat varieerde van minder dan 10 knopen tot meer dan 20 knopen in enkel minute en weer terug. Dat houdt je wel bezig als je wacht hebt...
De wind werd wat sabieler en draaide wat zodat we tot nu toe (donderdag 7 juli) uitsluitend aan de wind hebben kunnen varen.
Steeds zwaar bewolkt met heel af en toe een straaltje zon er tussendoor. Ik heb mn korte broek nog niet aan gehad. 's Nachts daalde de bewolking zo af en toe: een sterrenhemel werd dan flets zichtbaar, maar de horizon verdween. Het vocht waaruit de wolken bestaan werd voelbaar. Het voordeel van dergelijke donkere nachten is dat het oplichten van de zee wel heel mooi wordt.
Na enkele dagen zo gevaren te hebben (ik ben het overzicht wat wanneer was helemaal kwijt) hebben we een hoogte klapje gemaakt van 60 nm. Een ruime halve dag varen terwijl we geen mijl dichter bij de bestemming kwamen.Verder is het maar een saai weer. En dat heeft zo af en toe ook effect op de sfeer aan boord.
Eergisteren hebben we weer zon klapje moeten maken: twee dagen haaks op de bestemming varen. De bestemming is overigens nogal ongewis. Voorlopig hebben we het waypoint op Cherbourg staan (ca 1200 nmva de Azoren). Maar gezien de windrichtig (NOORD OOST !!!!) passeren ook andere optie de revue bij het maken van de volgende strategische beslissing
: La Corunja, Brest, Ierland, Scilly's, Zuid Engeland Alles is nog mogelijk. Hoe verder we richting Kanaal komen hoe standvastiger de wind uit het Noord Oosten lijkt te komen. En dat met een boot die meer voor de passaatwinden is ontworpen.... 8 dagen onderweg nog meer dan 500 nm (in rechte lijn) te gaan!!
De zee om ons heen is ook een beetje saai aan het worden: geen vis gezien ondanks het vistuig dat overdag steeds uit saat. Geen walvissen gezien, ondanks dat die zich in deze tijd van het jaar bij de Azorenophouden. De bruine meeuwen die we de hele reis al zien zijn er nog steeds, soms een enkele, soms een hele groep. Slechts 2 maal een ander vogeltje gezien: Kleiner dan de meeuwen, zwart met een witte vlek op de rug tussen de vleugels en de staart en heefteen vorm die wat weg heeft van een zwaluw. Geen idee wat voor vogel dat is....
Het aantal Portugese Oorlogsschepen (kwallen) is drastich afgenomen, nog slechts een nekele zeilt hier nog ronnd.
Alleen de wit flank dolfijnen lijken hier nog te leven: regelmatig komen er enkele of zelfs eenmaal een groep van ca 50 stuks, even bij de boot kijken.
Ookgaan er hele agen voorbij dat wegeen enkel ander (vracht-)schip zien.
Kortom: de oceaan is groot en wij zijn klein en dat zal zo nog wel even duren voordat we weer tussen de mensen zijn.....
Sent from Iridium Mail & Web.
Het was de bedoeling omop zondag van Sao Miquel te vertrekken. Wegens slachte wind verwachtingen hebben we dit twee dagen uitgesteld. Dus vertrek op woensdag.
Ponta Delgad ligt aan de zuidkant van het eiland, dus was enige geharrewar over of we nu via de west of via de oostkant moesten varen. Het werd de oost kant, maar daardoor hebben we in ieder geval de walvissen die misschien aan de westkant zaten (????) niet gezien....
De eerste twee dagen was er wenig wind maar net genoeg om te kunnen zeilen. Vooral veel bewolking. 's Nachts hebben we een hele tijd gevaren in een windje dat varieerde van minder dan 10 knopen tot meer dan 20 knopen in enkel minute en weer terug. Dat houdt je wel bezig als je wacht hebt...
De wind werd wat sabieler en draaide wat zodat we tot nu toe (donderdag 7 juli) uitsluitend aan de wind hebben kunnen varen.
Steeds zwaar bewolkt met heel af en toe een straaltje zon er tussendoor. Ik heb mn korte broek nog niet aan gehad. 's Nachts daalde de bewolking zo af en toe: een sterrenhemel werd dan flets zichtbaar, maar de horizon verdween. Het vocht waaruit de wolken bestaan werd voelbaar. Het voordeel van dergelijke donkere nachten is dat het oplichten van de zee wel heel mooi wordt.
Na enkele dagen zo gevaren te hebben (ik ben het overzicht wat wanneer was helemaal kwijt) hebben we een hoogte klapje gemaakt van 60 nm. Een ruime halve dag varen terwijl we geen mijl dichter bij de bestemming kwamen.Verder is het maar een saai weer. En dat heeft zo af en toe ook effect op de sfeer aan boord.
Eergisteren hebben we weer zon klapje moeten maken: twee dagen haaks op de bestemming varen. De bestemming is overigens nogal ongewis. Voorlopig hebben we het waypoint op Cherbourg staan (ca 1200 nmva de Azoren). Maar gezien de windrichtig (NOORD OOST !!!!) passeren ook andere optie de revue bij het maken van de volgende strategische beslissing
: La Corunja, Brest, Ierland, Scilly's, Zuid Engeland Alles is nog mogelijk. Hoe verder we richting Kanaal komen hoe standvastiger de wind uit het Noord Oosten lijkt te komen. En dat met een boot die meer voor de passaatwinden is ontworpen.... 8 dagen onderweg nog meer dan 500 nm (in rechte lijn) te gaan!!
De zee om ons heen is ook een beetje saai aan het worden: geen vis gezien ondanks het vistuig dat overdag steeds uit saat. Geen walvissen gezien, ondanks dat die zich in deze tijd van het jaar bij de Azorenophouden. De bruine meeuwen die we de hele reis al zien zijn er nog steeds, soms een enkele, soms een hele groep. Slechts 2 maal een ander vogeltje gezien: Kleiner dan de meeuwen, zwart met een witte vlek op de rug tussen de vleugels en de staart en heefteen vorm die wat weg heeft van een zwaluw. Geen idee wat voor vogel dat is....
Het aantal Portugese Oorlogsschepen (kwallen) is drastich afgenomen, nog slechts een nekele zeilt hier nog ronnd.
Alleen de wit flank dolfijnen lijken hier nog te leven: regelmatig komen er enkele of zelfs eenmaal een groep van ca 50 stuks, even bij de boot kijken.
Ookgaan er hele agen voorbij dat wegeen enkel ander (vracht-)schip zien.
Kortom: de oceaan is groot en wij zijn klein en dat zal zo nog wel even duren voordat we weer tussen de mensen zijn.....
Sent from Iridium Mail & Web.
zondag 26 juni 2022
Horta
Horta
Na de aankost na20dagen zee in Horta hebben we de deerste dag niets gedaan. Beetje aanrommelen en een beetje benenstrekken. 's Avond Pizza gegeten bij PapaPizzaa. Een eenvoudige zaaltje met tafeltjes en stoeltjes maar waar ook een hoop inwoners van het eiland Faial hun pizza koen halen.
De tweede dag bestond uit dwat klussen en de hoogstnoodzakelijke was doen.
Daarna zijn we een dagje met de veerboot overgestoken naar het buur eiandPico, waar we een rondrit in een taxi hebben gemaakt waarbij we alle bizondere plekken van Pico hebben gezien. De tocht eindigde bij de vulkaan. Op 1200 meter hoogte is er een kantoor waar je je moet melden als je verder naar boven wilt lopen. Ca 3 uur lopennaar de top en dan 4 uur terug naar beneden. Dat hebben we niet gedaan, maar we hadden wel het geluk dat de top net even zichtbaar werd tssen de wolken door.. Verder is de wijnbouw op Pico heel opvallend: om een of twee druivenstokken maken ze een muurtje van lavastenen. Dat biedt bescherming tegen de wind. zo ntstaan er doolhoven van muurtjes waartussen de wijn groeit. Een zeer arbeidstensieve manier van wijnbouw, want ook het plukkenmoet met de hand tussen al die muurtjes gebeuren.
Een andere beeld dat me bij geleven i is het landschap met een stuk of 7 kratertjes .Kleine kratertjes op de flanken van de grote vulkaan Pico. Nooit gewten dat een vulkaan van die pukkeltjes heeft.
Ge grote grot de vulkaan in had een maximum aantal bezoekers. Zonder reservering kon je er dus niet terecht. Gelukkig wist Maria onze taxi chaufeuze en gids, wel een andere grot. Kleiener , gratis en niet bezocht door andren (op dat moment). Toch welindrukwekkend om door zo'n grot door de berg te lopen en er 100 m verder weer uit te komen. Echt zo'n gat waardoor de vulkaan aan het blazen is geweest.
Bij elkdorp hebbenzewel ee plek gemaakt om vaaf de rotsen goed te kunnen zwemmen. de meeste van die plekken met grtis buitendouche.
Een bezoek aan een walvismuseumbehoordeook tot de attracties die we bezocht hebben. Met de bij behorende film gaf het een goede indruk hoe op de Azoren vroeger de walvisindustrieeruit zag. Het vangen , doden,en villen van de walvissen was puur handwerk, zonder exploderende harpoens enz. Gewoon vanuit een grote (zeil-)kano. Niet helemaal in overeenstemming met de huidige dekwijze, maar toch. In t museum stonden ook enkele van de (zeil-)kano's. Erg kunstig gemaakt. In Horta lagen er een stukof 6 op de helling en werden gebrikt voor roeitrainingen. Dus de historie leeft nog voort.
Martin en Hillary van de Chardony of Solant en Dan van de Hazel James hadden op Horta ee auo gehuurd voor enkele dagen. Ze hadden nog een 4e plek over of er iemand van ons interresse had. Nou dat had ik wel. Dus ben ik een dag met hen o stap heweest.
Eerst naar boven gereden over een lange weg met veel gaten en kuilen naar boven. Naar de top van de vulkaan die Faial gevormd heeft. Daarboven kan je prachtig waandelenop de top van de kraterrand. Helaas, helaas, het was erg mistig zowel aan de buitenzijde van de vukaar als in de kratermond. Heel eve trok de mist op maar dat duurde nauwelijks lang genoeg omeen foto te maken. Dus die wandeling hebben we maar gauw afgebroken.
We zijn toen naar de west (?) punt van het eiland gereden. (het eiland meet ca 50 bij 10 km).
Daar is net buiten het eiland dus in zee , in 1957 een uitbraak geweest.Er is toen een heel stuk land tegen het eiland aangeplakt. De vuurtoren die daar stond heeft daarbij zijn functie verloren, wanr er ligt nu een berg VOOR de vuurtoren. Die hoek van het bestaande eiland is daarbij onder eem meters dikke (tot 5 meter) laag as terecht gekomen, waarop nu de eerste vegetatie probeert te groeien. Indrukwekkend om daarop te wandelen. Ook is daar nu een museum gevestig over vulkanisme en de uitbraak van 1957 in het bijzonder. Daarbij vertonen ze dan ook een 3D film over het ontstaan va de aarden en de uitbraak daar. Het is net zo levensecht als de film in de Efteling!! Al met al een heel mooi museum. En een goede plek om rond te wandelen op de dikke laag as.
De weersituatie was niet geweldig. In plaats van de gebruikeleke ZW wind was hij steeds Noord en later ook met buien. Dat heeft te maken met het mooie weer in Nederland. De hoge ruk gebieden daar zorgen voor de verkeerde wind hier.
Na 7 dagenlijkt het even betr te worden en zijn we dus op weg gegaan naar Pornt Del Prada (of zoiets) op het meest oostelijk gelegen eiland, ca 150 nM varen. Daar schijnt de hoofstad van de Azoren te zijn en zeer geschikt voor de inkopen voor de thuisreis.
Tot zover vanuit de Annalena varend onderlangs Pico.
Sent from Iridium Mail & Web.
Na de aankost na20dagen zee in Horta hebben we de deerste dag niets gedaan. Beetje aanrommelen en een beetje benenstrekken. 's Avond Pizza gegeten bij PapaPizzaa. Een eenvoudige zaaltje met tafeltjes en stoeltjes maar waar ook een hoop inwoners van het eiland Faial hun pizza koen halen.
De tweede dag bestond uit dwat klussen en de hoogstnoodzakelijke was doen.
Daarna zijn we een dagje met de veerboot overgestoken naar het buur eiandPico, waar we een rondrit in een taxi hebben gemaakt waarbij we alle bizondere plekken van Pico hebben gezien. De tocht eindigde bij de vulkaan. Op 1200 meter hoogte is er een kantoor waar je je moet melden als je verder naar boven wilt lopen. Ca 3 uur lopennaar de top en dan 4 uur terug naar beneden. Dat hebben we niet gedaan, maar we hadden wel het geluk dat de top net even zichtbaar werd tssen de wolken door.. Verder is de wijnbouw op Pico heel opvallend: om een of twee druivenstokken maken ze een muurtje van lavastenen. Dat biedt bescherming tegen de wind. zo ntstaan er doolhoven van muurtjes waartussen de wijn groeit. Een zeer arbeidstensieve manier van wijnbouw, want ook het plukkenmoet met de hand tussen al die muurtjes gebeuren.
Een andere beeld dat me bij geleven i is het landschap met een stuk of 7 kratertjes .Kleine kratertjes op de flanken van de grote vulkaan Pico. Nooit gewten dat een vulkaan van die pukkeltjes heeft.
Ge grote grot de vulkaan in had een maximum aantal bezoekers. Zonder reservering kon je er dus niet terecht. Gelukkig wist Maria onze taxi chaufeuze en gids, wel een andere grot. Kleiener , gratis en niet bezocht door andren (op dat moment). Toch welindrukwekkend om door zo'n grot door de berg te lopen en er 100 m verder weer uit te komen. Echt zo'n gat waardoor de vulkaan aan het blazen is geweest.
Bij elkdorp hebbenzewel ee plek gemaakt om vaaf de rotsen goed te kunnen zwemmen. de meeste van die plekken met grtis buitendouche.
Een bezoek aan een walvismuseumbehoordeook tot de attracties die we bezocht hebben. Met de bij behorende film gaf het een goede indruk hoe op de Azoren vroeger de walvisindustrieeruit zag. Het vangen , doden,en villen van de walvissen was puur handwerk, zonder exploderende harpoens enz. Gewoon vanuit een grote (zeil-)kano. Niet helemaal in overeenstemming met de huidige dekwijze, maar toch. In t museum stonden ook enkele van de (zeil-)kano's. Erg kunstig gemaakt. In Horta lagen er een stukof 6 op de helling en werden gebrikt voor roeitrainingen. Dus de historie leeft nog voort.
Martin en Hillary van de Chardony of Solant en Dan van de Hazel James hadden op Horta ee auo gehuurd voor enkele dagen. Ze hadden nog een 4e plek over of er iemand van ons interresse had. Nou dat had ik wel. Dus ben ik een dag met hen o stap heweest.
Eerst naar boven gereden over een lange weg met veel gaten en kuilen naar boven. Naar de top van de vulkaan die Faial gevormd heeft. Daarboven kan je prachtig waandelenop de top van de kraterrand. Helaas, helaas, het was erg mistig zowel aan de buitenzijde van de vukaar als in de kratermond. Heel eve trok de mist op maar dat duurde nauwelijks lang genoeg omeen foto te maken. Dus die wandeling hebben we maar gauw afgebroken.
We zijn toen naar de west (?) punt van het eiland gereden. (het eiland meet ca 50 bij 10 km).
Daar is net buiten het eiland dus in zee , in 1957 een uitbraak geweest.Er is toen een heel stuk land tegen het eiland aangeplakt. De vuurtoren die daar stond heeft daarbij zijn functie verloren, wanr er ligt nu een berg VOOR de vuurtoren. Die hoek van het bestaande eiland is daarbij onder eem meters dikke (tot 5 meter) laag as terecht gekomen, waarop nu de eerste vegetatie probeert te groeien. Indrukwekkend om daarop te wandelen. Ook is daar nu een museum gevestig over vulkanisme en de uitbraak van 1957 in het bijzonder. Daarbij vertonen ze dan ook een 3D film over het ontstaan va de aarden en de uitbraak daar. Het is net zo levensecht als de film in de Efteling!! Al met al een heel mooi museum. En een goede plek om rond te wandelen op de dikke laag as.
De weersituatie was niet geweldig. In plaats van de gebruikeleke ZW wind was hij steeds Noord en later ook met buien. Dat heeft te maken met het mooie weer in Nederland. De hoge ruk gebieden daar zorgen voor de verkeerde wind hier.
Na 7 dagenlijkt het even betr te worden en zijn we dus op weg gegaan naar Pornt Del Prada (of zoiets) op het meest oostelijk gelegen eiland, ca 150 nM varen. Daar schijnt de hoofstad van de Azoren te zijn en zeer geschikt voor de inkopen voor de thuisreis.
Tot zover vanuit de Annalena varend onderlangs Pico.
Sent from Iridium Mail & Web.
Ponta Delgada (Sao Miguel)
Ponta Delgada (Sao Miquel)
Van Horta naar Ponta Delgada is ca 150 nM dus 1,5 dag varen.
Aangekomen om 13:00 lokale tijddus sloot het havenkantoor en de immigratie voor 1 uur. Daarna heeft Rommy snel de papierwinkel geregeld en zijn we verhuisd naar de jachthaven.
Donderdagmiddag niet veel meer gedaan. Het plan was on op zondag te vertrekken richting Nederland.
Met twwe dagen te besteden hebben we besloten 1 boot-voorbereidingsdag te houden en 1 dag vooreen leuke aktiviteit.
Alle autoverhuuren eilandtours leken volgeboekt dus zijn Geert Jan en ik vrijdags morgens naar de scooterverhuur gegaan. We hebben voor zaterdag 1 kleine en 1 grote scooter kunnen huren. De vrijdag werd daarmee dus klus en inkopen dag.
Porta Delgada is een grote stad met ca 100.000 inwoners, flat gebouwen en zelfs een toren flat. Het oude centrum is leuk om doorhen te wandelen met veel kleine winkeltjes, veel restaurants en kerken. De grote supermarkt ligt net achter het centrum en was dus iets verder lopen, maar wel te doen.
Zaterdag hebben we de scooters (1x50cc 1x 125 cc) opgehaald en zijn Jos op de kleien en Geert Jan met Rommy achterop op de grote scooter gaan rijden. Aan de oostkant van het eiland ligt een grote vulkaanmet meerdere kratermeren. Volgens de touristenfolders zou het enemeer glauw moeten zijn en het naast gelegen meer groen. Helaas was in het blauwe meer de algengroei dusdanig uitgebroken dat nu beide meren groen zijn. Inhet 'blauwe" meer lag wel een of ander werktuig om wier te maaien of zo, dus er wordt aan gewerkt om de situatie te herstellen. Naast de meren, dus in de kratermond ligt ook nog een heel dorp.
Hel hele landschap zowel binnen als buiten de kratermond is geweldig mooi. Niet te beschrijven zo mooi dus dat ga ik ook niet doen. Maar dat we er van genoten hebbe mag duidelijk zijn.
Daarna zijn we aan de oostzijde naar beneden gereden en de kustweg langs denoordkant van het eilend gevolgd. Het eiland is ca 60 km lang dus we hebben niet de gehele weg gevolgd. Dat was gelukkig ook niet nodig want van zo lang op een scootertje rijden wordt je wel wat stijf.
Halverwege de noordkust zijn we afgeslagen het binneland weer in naar de vulkaan Barrosa
Daar zijn warm water bronnen, waarmee ze baden vullen en waar je dus in mag "zwemmen". Rommy en ik hadden badkledij bij ons en zijn nu dus door de werking van de mineralen in het water jaren jonger! Ook kon je daar onder de waterval gaan staan (was wel"koud" water) dus dat kan ook weer van mijn bucket list. Zo'n kloof met warmwater is natuurlijk ideaal voor de plantengroei. Ze noemn het bos daar dus ook regenwoud.. Opvallend waren de reuzen varens van 2 tot 3 meter hoog die we al eerder gezien hadden op Pico. Het deed mij erg denken aan Burgers bush in de dierntuin in Arnhem. Maar dan echt!!!
Er wordt ook op industriele schaal geothermisch water opgepompt en gebruikt voor elektriciteitsopwekking. Met het warme water wordt eerst een stof met een laag kookpunt , aan het koken gebracht waana de damphiervan gebruikt wordt op een turbine aan te drijven. Zo wordt het eiland voorzien van elektriciteit in plaats van een olie gestookte centrale zoals op Pico.
Daarna zijn we terug gereden naar de boot. Dus eerst de berg af met hellingen van 10% en vele bochten en, zeker bovenaan de berg, flinke wind die plotseling om de hoek kwam waaien. Het stuur dus goed vasthouden!!!
Ook op dit eilendgroeien naast de wegen zeer veel Hortensia's. Het is duidelijk dat dit de nationale plant is van de Azoren (en de naam heeft verwantschap met Horta). Alleen waren meeste de Hortensia's op Horta nog niet in bloei en hier wel!
Terug op de boot waren we allen zeer vermoeid door de vele geweldig mooie indrukken, het rijden en vooral van het zitten op een scooter.
's Avonds uit eten gegaan als afscheid van e Azoren. Het was in lijn met de hele dag: Geweldig goed.
Zondag morgen bij het opstaan was er geen wind. De weerkaarten gaven ook aan dat er niet veel te verwachten zou zijn. Dus hebben we moeten besluiten het vertrek uit te stellen (tot waarschijnlijk dinsdag). Het is niet anders; bij zeilen bepaalt de wind de reis.
Dus zondag een wandeling gemaakt die Geert Jan op internet gevonden had. Als je bij het centrum van de stad vertrekt (wan daar liggen we) dat gaat zo'n rondwandeling vooral door bewoont gebied en niet door de natuur. Maar het geeft wel een goedeindruk hoe men hier leeft. Ook zijn we daarbij langs de kassen gekomen waar ze ananassen kweken. Helaas zijn die in tegenstelling tot de meeste ander roducten wel erg duur (ca 10 Euro per stuk!!)
En zover zijn we nu. Voor morgen nog wat leuks bedenken en hopelijk dinsdag toch vertrekken. Gelukkig is alles hier op de Azoren goed betaalbaar en niet zo duur als in Bermuda ;-)
Sent from Iridium Mail & Web.
Van Horta naar Ponta Delgada is ca 150 nM dus 1,5 dag varen.
Aangekomen om 13:00 lokale tijddus sloot het havenkantoor en de immigratie voor 1 uur. Daarna heeft Rommy snel de papierwinkel geregeld en zijn we verhuisd naar de jachthaven.
Donderdagmiddag niet veel meer gedaan. Het plan was on op zondag te vertrekken richting Nederland.
Met twwe dagen te besteden hebben we besloten 1 boot-voorbereidingsdag te houden en 1 dag vooreen leuke aktiviteit.
Alle autoverhuuren eilandtours leken volgeboekt dus zijn Geert Jan en ik vrijdags morgens naar de scooterverhuur gegaan. We hebben voor zaterdag 1 kleine en 1 grote scooter kunnen huren. De vrijdag werd daarmee dus klus en inkopen dag.
Porta Delgada is een grote stad met ca 100.000 inwoners, flat gebouwen en zelfs een toren flat. Het oude centrum is leuk om doorhen te wandelen met veel kleine winkeltjes, veel restaurants en kerken. De grote supermarkt ligt net achter het centrum en was dus iets verder lopen, maar wel te doen.
Zaterdag hebben we de scooters (1x50cc 1x 125 cc) opgehaald en zijn Jos op de kleien en Geert Jan met Rommy achterop op de grote scooter gaan rijden. Aan de oostkant van het eiland ligt een grote vulkaanmet meerdere kratermeren. Volgens de touristenfolders zou het enemeer glauw moeten zijn en het naast gelegen meer groen. Helaas was in het blauwe meer de algengroei dusdanig uitgebroken dat nu beide meren groen zijn. Inhet 'blauwe" meer lag wel een of ander werktuig om wier te maaien of zo, dus er wordt aan gewerkt om de situatie te herstellen. Naast de meren, dus in de kratermond ligt ook nog een heel dorp.
Hel hele landschap zowel binnen als buiten de kratermond is geweldig mooi. Niet te beschrijven zo mooi dus dat ga ik ook niet doen. Maar dat we er van genoten hebbe mag duidelijk zijn.
Daarna zijn we aan de oostzijde naar beneden gereden en de kustweg langs denoordkant van het eilend gevolgd. Het eiland is ca 60 km lang dus we hebben niet de gehele weg gevolgd. Dat was gelukkig ook niet nodig want van zo lang op een scootertje rijden wordt je wel wat stijf.
Halverwege de noordkust zijn we afgeslagen het binneland weer in naar de vulkaan Barrosa
Daar zijn warm water bronnen, waarmee ze baden vullen en waar je dus in mag "zwemmen". Rommy en ik hadden badkledij bij ons en zijn nu dus door de werking van de mineralen in het water jaren jonger! Ook kon je daar onder de waterval gaan staan (was wel"koud" water) dus dat kan ook weer van mijn bucket list. Zo'n kloof met warmwater is natuurlijk ideaal voor de plantengroei. Ze noemn het bos daar dus ook regenwoud.. Opvallend waren de reuzen varens van 2 tot 3 meter hoog die we al eerder gezien hadden op Pico. Het deed mij erg denken aan Burgers bush in de dierntuin in Arnhem. Maar dan echt!!!
Er wordt ook op industriele schaal geothermisch water opgepompt en gebruikt voor elektriciteitsopwekking. Met het warme water wordt eerst een stof met een laag kookpunt , aan het koken gebracht waana de damphiervan gebruikt wordt op een turbine aan te drijven. Zo wordt het eiland voorzien van elektriciteit in plaats van een olie gestookte centrale zoals op Pico.
Daarna zijn we terug gereden naar de boot. Dus eerst de berg af met hellingen van 10% en vele bochten en, zeker bovenaan de berg, flinke wind die plotseling om de hoek kwam waaien. Het stuur dus goed vasthouden!!!
Ook op dit eilendgroeien naast de wegen zeer veel Hortensia's. Het is duidelijk dat dit de nationale plant is van de Azoren (en de naam heeft verwantschap met Horta). Alleen waren meeste de Hortensia's op Horta nog niet in bloei en hier wel!
Terug op de boot waren we allen zeer vermoeid door de vele geweldig mooie indrukken, het rijden en vooral van het zitten op een scooter.
's Avonds uit eten gegaan als afscheid van e Azoren. Het was in lijn met de hele dag: Geweldig goed.
Zondag morgen bij het opstaan was er geen wind. De weerkaarten gaven ook aan dat er niet veel te verwachten zou zijn. Dus hebben we moeten besluiten het vertrek uit te stellen (tot waarschijnlijk dinsdag). Het is niet anders; bij zeilen bepaalt de wind de reis.
Dus zondag een wandeling gemaakt die Geert Jan op internet gevonden had. Als je bij het centrum van de stad vertrekt (wan daar liggen we) dat gaat zo'n rondwandeling vooral door bewoont gebied en niet door de natuur. Maar het geeft wel een goedeindruk hoe men hier leeft. Ook zijn we daarbij langs de kassen gekomen waar ze ananassen kweken. Helaas zijn die in tegenstelling tot de meeste ander roducten wel erg duur (ca 10 Euro per stuk!!)
En zover zijn we nu. Voor morgen nog wat leuks bedenken en hopelijk dinsdag toch vertrekken. Gelukkig is alles hier op de Azoren goed betaalbaar en niet zo duur als in Bermuda ;-)
Sent from Iridium Mail & Web.
woensdag 15 juni 2022
De grote oversteek (finale)
De grote oversteek (finale)
Inmiddels aangekomen in Horta. Maar daarover later meer.
Zoals te verwachten zouden we nog windstilte en tegenwindtegenkomen. En die hebben we gehad: we hebben ca 34 uur achtereen moeten motorenom door de windstilte te komen. Dwz er was wel iets wind maar minder dan 5 knopen en dan kun je eigenlijk niet meer zeilen, zeker als er ook nog golfslag (die angzaam uitdoofde) en deinng (die veel langer stand houdt) staat. Halverwegen was wel de verwachtte winddraaing merkbaar, maar dat leverder helaas geen zeilbaar resultaat..
Na 34 uur kun eindelijk de motor uit en konden we weer voorzichtig gaan zeilen. Helaas alleen niet de meest ideale koers.
Die laatste zeildag hadden we besloten om te bouwen tot culinair hoogtepunt. Ik had 's nachts een krentebrood gekneed zodat we bij de lunch vergebakken krentenbrood hadden.
's Avonds hadden we diner met gebakken aardappeltjes, verse gebakken tonijn en groente uit een blikje. Jaja de dag ervoor terwijl Geert Jan bijna klaar was met het koken hadden we eindelijk beet en is het gelukt een kleine (40cm) tonijn te vangen. Deze meteen schoongemaakt en bewaard in de koelkast. En de volgende dag dus gegeten bij het diner. Een ware traktatie..
Tijdens die laastse zeildag hebben we overigens ook nog een "meeuw" gevangen. Het domme beest was door de vislijnen gevlogen er erin verward geraakt. We hebben hem binnen gehaald en met het schepnet uit het water gevist. Ik heb hem toen beetgepakt waarna GeertJan en Rommy de lijn uit de knoop gehaald. Daarna was de (on-)geluksvogel weer vrij om te gaan.
Op gegeven moment zag ik iets in het water bewegen; Dolfijnen of zoiets. We konden ze goed zien. Geert Jan riep onmiddellijk"Beluga's" want ze waren vooral wit van kleur. Door hun stompe neus hield ik het meer op Grienden. Maar misschien zijn we allebei wat bevooroordeeld......
De laatste nacht hebben we besloten rustig aan te doende zodoende bij de dageraad bij Horta aan te komen. Daarbij werdern we ingehaald door een typisch warmte front. De temperatuur was hoog; ik had alleen een tshirt aan onder mn regenpak, maar de luchtvochtigheidsteeg wel tot een lekkere motregen. Dus terwijl we Horta op Faial en de vulkaan Pico al uren in zicht hadden verdwenen die in het gemiezer en werd de wereld kleiener om ons heen.
Op de AIS was goed te zien dat we niet de enige waren onderweg naar Horta. Vlak achter ons zat de HazelJames, de boot van solozeiler Dan, die een dag eerder uit Bermuda vertrokken was, maar veelminder gemotord heeft.
Ook kwam er nog een Engelslman en een Duitser aan. Allemaal naar Horta.
De aankomst bijHorta verliep zonder problemen (natuurlijk wel een uurtje later dan geplant, maar wat maakt dat uit op een tcht van 20 dagen). Helaas werden we sommeerd om te ankeren in de voorhaven totdat de kantoren van de douane ,immigratie, havenmeester etc. open waren. Plotseling het anker gereed maken en ankeren in 15m diep water met slechte ankergrond vergt toch wel veel van een uitgeputte bemanning.
Nadat Rommy en GeertJan met de dingy naar de verschillende kantoren waren geweest konden een plaats innemen in de jachthaven gevolgd door een dagje "rommel maar wat aan".
Concluderend kunnen we constateren dat we over het algemeen prachtig zeilweer hebben gehad. In iedergevalgeen stormen,maar max windkracht 6. Dat we bij de Azoren met het Azorenhoog te maken zouden krijgen was te verwachten en is normaal. Met ander woorden: "Rommy, je weather routing was geweldig!!!"
Tot zover de de grote overtocht. Nu enkele dagen Azoren, waarschijnlijk ook nog een of meer ander eilanden, en dan de volgende etappe.
en straks de langverwachtte pizza!! Alleen lijkt het er op dat de pizzerialvandaaag geloten is....
Sent from Iridium Mail & Web.
Inmiddels aangekomen in Horta. Maar daarover later meer.
Zoals te verwachten zouden we nog windstilte en tegenwindtegenkomen. En die hebben we gehad: we hebben ca 34 uur achtereen moeten motorenom door de windstilte te komen. Dwz er was wel iets wind maar minder dan 5 knopen en dan kun je eigenlijk niet meer zeilen, zeker als er ook nog golfslag (die angzaam uitdoofde) en deinng (die veel langer stand houdt) staat. Halverwegen was wel de verwachtte winddraaing merkbaar, maar dat leverder helaas geen zeilbaar resultaat..
Na 34 uur kun eindelijk de motor uit en konden we weer voorzichtig gaan zeilen. Helaas alleen niet de meest ideale koers.
Die laatste zeildag hadden we besloten om te bouwen tot culinair hoogtepunt. Ik had 's nachts een krentebrood gekneed zodat we bij de lunch vergebakken krentenbrood hadden.
's Avonds hadden we diner met gebakken aardappeltjes, verse gebakken tonijn en groente uit een blikje. Jaja de dag ervoor terwijl Geert Jan bijna klaar was met het koken hadden we eindelijk beet en is het gelukt een kleine (40cm) tonijn te vangen. Deze meteen schoongemaakt en bewaard in de koelkast. En de volgende dag dus gegeten bij het diner. Een ware traktatie..
Tijdens die laastse zeildag hebben we overigens ook nog een "meeuw" gevangen. Het domme beest was door de vislijnen gevlogen er erin verward geraakt. We hebben hem binnen gehaald en met het schepnet uit het water gevist. Ik heb hem toen beetgepakt waarna GeertJan en Rommy de lijn uit de knoop gehaald. Daarna was de (on-)geluksvogel weer vrij om te gaan.
Op gegeven moment zag ik iets in het water bewegen; Dolfijnen of zoiets. We konden ze goed zien. Geert Jan riep onmiddellijk"Beluga's" want ze waren vooral wit van kleur. Door hun stompe neus hield ik het meer op Grienden. Maar misschien zijn we allebei wat bevooroordeeld......
De laatste nacht hebben we besloten rustig aan te doende zodoende bij de dageraad bij Horta aan te komen. Daarbij werdern we ingehaald door een typisch warmte front. De temperatuur was hoog; ik had alleen een tshirt aan onder mn regenpak, maar de luchtvochtigheidsteeg wel tot een lekkere motregen. Dus terwijl we Horta op Faial en de vulkaan Pico al uren in zicht hadden verdwenen die in het gemiezer en werd de wereld kleiener om ons heen.
Op de AIS was goed te zien dat we niet de enige waren onderweg naar Horta. Vlak achter ons zat de HazelJames, de boot van solozeiler Dan, die een dag eerder uit Bermuda vertrokken was, maar veelminder gemotord heeft.
Ook kwam er nog een Engelslman en een Duitser aan. Allemaal naar Horta.
De aankomst bijHorta verliep zonder problemen (natuurlijk wel een uurtje later dan geplant, maar wat maakt dat uit op een tcht van 20 dagen). Helaas werden we sommeerd om te ankeren in de voorhaven totdat de kantoren van de douane ,immigratie, havenmeester etc. open waren. Plotseling het anker gereed maken en ankeren in 15m diep water met slechte ankergrond vergt toch wel veel van een uitgeputte bemanning.
Nadat Rommy en GeertJan met de dingy naar de verschillende kantoren waren geweest konden een plaats innemen in de jachthaven gevolgd door een dagje "rommel maar wat aan".
Concluderend kunnen we constateren dat we over het algemeen prachtig zeilweer hebben gehad. In iedergevalgeen stormen,maar max windkracht 6. Dat we bij de Azoren met het Azorenhoog te maken zouden krijgen was te verwachten en is normaal. Met ander woorden: "Rommy, je weather routing was geweldig!!!"
Tot zover de de grote overtocht. Nu enkele dagen Azoren, waarschijnlijk ook nog een of meer ander eilanden, en dan de volgende etappe.
en straks de langverwachtte pizza!! Alleen lijkt het er op dat de pizzerialvandaaag geloten is....
Sent from Iridium Mail & Web.
zondag 12 juni 2022
De grote oversteek (Azoren hoog?)
De grote oversteek (Azorenhoog?)
De verse etenwaren zijn op, we doen het al een tijdje metblikvoer; soms hele goede smakelijke combinaties, soms smakeloze prak. Maar in ieder geval warm en het vult de maag. Het broodbeleg raakt ookop, rst nog slechts 1 pakje italiaanse plakjes wordt. Daarna pindakaas, jam en chokopasta. Brood is is voldoende ikbak elke dag een nieuw brood. Ook de kledingkasten raken leeg, we beginnen een beetje te stinken, maar omdat we dat alledriedoen merken we dat niet zo erg :-)
Dagelijks krijgen we een bezoekje van wat dolfijnen; meestal kleine gestippeldeexemplaren, maar gisteren wateren het dolfijnen met witte flanken.
Vis vangen wilnog steeds niet lukken; gistereen een keer beet gehad. Wat gespartel gezien aan de andere kant van de vislijn, maar toen was het al weer over. Jammer.
Vandaagook een keer beet gehad,maar deze keer kwam de vis zonder gespartel weer vrij. Straks de hakenmaar eens proberen teslijpen. Wellicht dat dat helpt.
Dan het weer:
Bij de Azoren hoort een Azoren hoge druk gebied te liggen. Dus dat we met windstilte te maken zouden krijgen wisten we van te voren. Maar nu is er iets anders aan de hand: het draai de verkeere kant om!! Het is dus een Azoren laag. het gebied met de gunstigewindrihting ligt echter erg ver weg en is dus geen optie om daarlangs te vren en zo de goede wind op te pakken.
Het minst ongunstige is dan om de windstiltes wel te voorkomen, maar in de gebieden waar he dan wel een beetje waait staat de wind dan tegen.
Dat de lucht uit noordelijke regionen komt wasonmiddellijk te merken: het werd kouder (een T-shirt is niet meer genoeg buiten) en de lucht werd droger (zelfs 's nachts blijft de kuip droog.) Ook kwamen we in een gebied met regen, niet veel maar welgenoeg om echt onder de buiskap te gaan zittem. Helaas geen flinke stortbui om zoet water op te vangen om de hoogst noodzakelijke wasje te doen. enn ontzilte lakenzak lijkt me erg aangenaam..... Maar behalve diekorte periode met regen hebben we steds zonnig weer met meer of minder wolkjes aan de hemel. Op zich dus prima. Wel waait de wind wel erg zachtjes. Meestal net negoeg om te zeilen, maarsoms...
Tegen de wind in opkruisen schiet niet erg hard op: windhoek aan de wind: 55-60graden. Hoek tussen twee slagen dus 120 graden plus 2 maal ca 10 graden verlijeren dus 140 graden. Dat schiet niet erg op. En als er dan ook nog een stroom blijkt te staan die het verlijeren versterkt.....
Toch blijven we proberen zoveel mogelijk te blijven zeilen. We hebben domweg niet genoeg diesel om de gehele resternde route motorend af te leggen. Alleen als de wind te veel indut starten we de motor.
"Geduld is een schone zaak" en dat zullen we weten ook............
Voor de komende dagen rest er ons nog een windstilte die we dus motorend door moete zien te komen, maar waarbij we dan wel vrij zijn om zelfonze koers te bepalenen daarna een westelijke wind die ons dan over 2 of 3 dagen naar Horta zal brngen.
Geert Jan heeft ons al helemaal lekker gemaakt om dan pizza's te bestellen. Niet dat we zulke grote pizzaliefhebbers zijn, maar het idee dat je die zo maar zou kunnen laten komen en dat die niet uit een blikje komen lijkt ons geweldig. Dit soort ideeen houd ons opde been of liever gezegt op onze beurse billen.
Kortom: Horta, we komen eraan!!!
Sent from Iridium Mail & Web.
De verse etenwaren zijn op, we doen het al een tijdje metblikvoer; soms hele goede smakelijke combinaties, soms smakeloze prak. Maar in ieder geval warm en het vult de maag. Het broodbeleg raakt ookop, rst nog slechts 1 pakje italiaanse plakjes wordt. Daarna pindakaas, jam en chokopasta. Brood is is voldoende ikbak elke dag een nieuw brood. Ook de kledingkasten raken leeg, we beginnen een beetje te stinken, maar omdat we dat alledriedoen merken we dat niet zo erg :-)
Dagelijks krijgen we een bezoekje van wat dolfijnen; meestal kleine gestippeldeexemplaren, maar gisteren wateren het dolfijnen met witte flanken.
Vis vangen wilnog steeds niet lukken; gistereen een keer beet gehad. Wat gespartel gezien aan de andere kant van de vislijn, maar toen was het al weer over. Jammer.
Vandaagook een keer beet gehad,maar deze keer kwam de vis zonder gespartel weer vrij. Straks de hakenmaar eens proberen teslijpen. Wellicht dat dat helpt.
Dan het weer:
Bij de Azoren hoort een Azoren hoge druk gebied te liggen. Dus dat we met windstilte te maken zouden krijgen wisten we van te voren. Maar nu is er iets anders aan de hand: het draai de verkeere kant om!! Het is dus een Azoren laag. het gebied met de gunstigewindrihting ligt echter erg ver weg en is dus geen optie om daarlangs te vren en zo de goede wind op te pakken.
Het minst ongunstige is dan om de windstiltes wel te voorkomen, maar in de gebieden waar he dan wel een beetje waait staat de wind dan tegen.
Dat de lucht uit noordelijke regionen komt wasonmiddellijk te merken: het werd kouder (een T-shirt is niet meer genoeg buiten) en de lucht werd droger (zelfs 's nachts blijft de kuip droog.) Ook kwamen we in een gebied met regen, niet veel maar welgenoeg om echt onder de buiskap te gaan zittem. Helaas geen flinke stortbui om zoet water op te vangen om de hoogst noodzakelijke wasje te doen. enn ontzilte lakenzak lijkt me erg aangenaam..... Maar behalve diekorte periode met regen hebben we steds zonnig weer met meer of minder wolkjes aan de hemel. Op zich dus prima. Wel waait de wind wel erg zachtjes. Meestal net negoeg om te zeilen, maarsoms...
Tegen de wind in opkruisen schiet niet erg hard op: windhoek aan de wind: 55-60graden. Hoek tussen twee slagen dus 120 graden plus 2 maal ca 10 graden verlijeren dus 140 graden. Dat schiet niet erg op. En als er dan ook nog een stroom blijkt te staan die het verlijeren versterkt.....
Toch blijven we proberen zoveel mogelijk te blijven zeilen. We hebben domweg niet genoeg diesel om de gehele resternde route motorend af te leggen. Alleen als de wind te veel indut starten we de motor.
"Geduld is een schone zaak" en dat zullen we weten ook............
Voor de komende dagen rest er ons nog een windstilte die we dus motorend door moete zien te komen, maar waarbij we dan wel vrij zijn om zelfonze koers te bepalenen daarna een westelijke wind die ons dan over 2 of 3 dagen naar Horta zal brngen.
Geert Jan heeft ons al helemaal lekker gemaakt om dan pizza's te bestellen. Niet dat we zulke grote pizzaliefhebbers zijn, maar het idee dat je die zo maar zou kunnen laten komen en dat die niet uit een blikje komen lijkt ons geweldig. Dit soort ideeen houd ons opde been of liever gezegt op onze beurse billen.
Kortom: Horta, we komen eraan!!!
Sent from Iridium Mail & Web.
donderdag 9 juni 2022
De grote oversteek (de laatste ? 700 mijl)
De grote oversteek (de laatste ? 700 mijl)
De dagen rijgen zich aan een. Iedereen doet zo zijn ding en 's nacts is het wachtlopen. Overdag shillen in de kuip.
Toch komen we dichter bij onze bestemming!
In een auto gebruik je een wegenkaart om te bepalen hoe je moet rijden ( ten minste de ouderen onder ons, jongeren gebruiken een app) In iedergeval bealen de wegen hoe je van A naar B komt.
Op het water (zee) gebruik je water- (zee-) kaarten. Daarop staat ook wat er waar is waar je rekening mee moet houden (ondieptes, booreilanden, scheevaartroutes, etc)
Hiet op de oceaan heb je geen wegenkaarten enop de zeekaart staat ook niets waaruit je af kunt leiden hoe je moet varen (alleen dat het er enkel kilometers diep is). Daarom is hiervoor het varen op weerkaarten uitgevonden. In de van iternet gedownloadde grib files staat de weerssituatie nu en in de komende (tot 10 dagen vooruit) dagen. Op basis kan je een route uitstippelen met de voor jou ideale weerscondities. Veel wind voor degenedie snelheidsrecords willen vestigen en gematigde winden voor degenen die van comfort houden.
Er zijn alleen een paar maren aan het gebruik van weerkaarten:
1 Het zijn voorspellingen volgens computermodellen en die modellen zijn het niet altijd eens
2 De voorspelnauwkeurigheid van de modellen neemt af naarmate het weer op een moment in de verder toekomst bepaaldmoet worden. 1-2 dagen gaat redelijk goed, maar verder vooruit voorspellen blijft moeilijk
3 Het weer houd zich nie aan voorspellingen en verandert willekeurig.
Dat betekend dat het vaarplan dat je maat op basis van de meest recente modellen steeds weer moet herzien al de situatie veranderd.
Via de sattelliet (IridiumGo) is het redelijk eenvoudig om de grib-files te downloaden. je kunt kiezen voor een 6 tal modellen.
Bij stabiel weer zullen de modellen niet veell verschillen vertonen en kun je dus redelijk betrouwbaar een vaarplan maken op de weersverwachting.
Via PredictWind kunje ook aangeven waar je bent en waar je naar toe wilt en dan rekent hun server op basis van de verschillende modellen uit hoe je vaarplan erer het beste uit kunt zien. Je krijgt dan dus 6 routes voorgeschoteld (ieder model 1 optimale route). Lopen die routes vrijwel gelijk, dan weet je dat je in betrouwbaar weer zit en dat alle voorgestelde routes een goed resultaat op zullen leveren.
Rommy heeft dit afgelopen tijd steeds uitstekend gedaan!!!! Steeds goede wind (nooit TE hard of TE zacht) en altijd uit een zeilbare richting. We hebben zelfs nog geen regen gehad.
Om dit te bereiken zit Rommy heel vaak met haar telefoon , tablet of boordcomputer te "spelen". Ook zit ze regelmatig op president Biden te te moperen, dat hij weer teveel high priority telefoontjes aan het plegen is waardoor Rommy haar grib files maar langzaam doorkomen.
Ook heeft ze enkel malen per dag contact met mede zeilers die ook van Bermuda naar de Azoren onderweg zijn en die we in Bermuda hebben ontmoet. Over en weer worden er mailtjes (via de IrridiumGO) verzonden en enkel malen per dag hebben ze contact over de SSB kortegolf radio (althans degene die er een aan boord hebben).
Sommige van die medezeilers hebben hulp van een professionele weerman ergens op de kant die regelmatig adviezen geven aan hun klanten over hoe te varen. Deze info wordt gretig gedeeld. Zodoende kan iedereen op basis van de beste actuele info zijn eign beslissingen nemen.
De komende dagen wordt het moeilijker: HetAzoren hoog gedraagt zich niet als normaal. Windstiltes zullen onvoorkoombaar worden en zullen dus motorend doorkruisd moeten worden (maar dat kost diesel en die voorraad is niet onbeperkt, ondanks de 4 extra jerrycans van 20 l elk aan dek).
Tussen die windstiltes in zitten stroken met lichte wind. Helaas uit NO-telijke richting. Dus daar hebben we ook niet zo heel veel aan, want daar noeten we naar toe.
In dit geval is het dus gelukkig dat de weerkaart zo veranderlijk is; waarschijnlijk wordt het beter.........
Kortom nog een dag of 4 (of 5 ..... of 6 .....) en dan zullen we de (uitgedoofde) vulkanen van de Azoren zien.
Sent from Iridium Mail & Web.
De dagen rijgen zich aan een. Iedereen doet zo zijn ding en 's nacts is het wachtlopen. Overdag shillen in de kuip.
Toch komen we dichter bij onze bestemming!
In een auto gebruik je een wegenkaart om te bepalen hoe je moet rijden ( ten minste de ouderen onder ons, jongeren gebruiken een app) In iedergeval bealen de wegen hoe je van A naar B komt.
Op het water (zee) gebruik je water- (zee-) kaarten. Daarop staat ook wat er waar is waar je rekening mee moet houden (ondieptes, booreilanden, scheevaartroutes, etc)
Hiet op de oceaan heb je geen wegenkaarten enop de zeekaart staat ook niets waaruit je af kunt leiden hoe je moet varen (alleen dat het er enkel kilometers diep is). Daarom is hiervoor het varen op weerkaarten uitgevonden. In de van iternet gedownloadde grib files staat de weerssituatie nu en in de komende (tot 10 dagen vooruit) dagen. Op basis kan je een route uitstippelen met de voor jou ideale weerscondities. Veel wind voor degenedie snelheidsrecords willen vestigen en gematigde winden voor degenen die van comfort houden.
Er zijn alleen een paar maren aan het gebruik van weerkaarten:
1 Het zijn voorspellingen volgens computermodellen en die modellen zijn het niet altijd eens
2 De voorspelnauwkeurigheid van de modellen neemt af naarmate het weer op een moment in de verder toekomst bepaaldmoet worden. 1-2 dagen gaat redelijk goed, maar verder vooruit voorspellen blijft moeilijk
3 Het weer houd zich nie aan voorspellingen en verandert willekeurig.
Dat betekend dat het vaarplan dat je maat op basis van de meest recente modellen steeds weer moet herzien al de situatie veranderd.
Via de sattelliet (IridiumGo) is het redelijk eenvoudig om de grib-files te downloaden. je kunt kiezen voor een 6 tal modellen.
Bij stabiel weer zullen de modellen niet veell verschillen vertonen en kun je dus redelijk betrouwbaar een vaarplan maken op de weersverwachting.
Via PredictWind kunje ook aangeven waar je bent en waar je naar toe wilt en dan rekent hun server op basis van de verschillende modellen uit hoe je vaarplan erer het beste uit kunt zien. Je krijgt dan dus 6 routes voorgeschoteld (ieder model 1 optimale route). Lopen die routes vrijwel gelijk, dan weet je dat je in betrouwbaar weer zit en dat alle voorgestelde routes een goed resultaat op zullen leveren.
Rommy heeft dit afgelopen tijd steeds uitstekend gedaan!!!! Steeds goede wind (nooit TE hard of TE zacht) en altijd uit een zeilbare richting. We hebben zelfs nog geen regen gehad.
Om dit te bereiken zit Rommy heel vaak met haar telefoon , tablet of boordcomputer te "spelen". Ook zit ze regelmatig op president Biden te te moperen, dat hij weer teveel high priority telefoontjes aan het plegen is waardoor Rommy haar grib files maar langzaam doorkomen.
Ook heeft ze enkel malen per dag contact met mede zeilers die ook van Bermuda naar de Azoren onderweg zijn en die we in Bermuda hebben ontmoet. Over en weer worden er mailtjes (via de IrridiumGO) verzonden en enkel malen per dag hebben ze contact over de SSB kortegolf radio (althans degene die er een aan boord hebben).
Sommige van die medezeilers hebben hulp van een professionele weerman ergens op de kant die regelmatig adviezen geven aan hun klanten over hoe te varen. Deze info wordt gretig gedeeld. Zodoende kan iedereen op basis van de beste actuele info zijn eign beslissingen nemen.
De komende dagen wordt het moeilijker: HetAzoren hoog gedraagt zich niet als normaal. Windstiltes zullen onvoorkoombaar worden en zullen dus motorend doorkruisd moeten worden (maar dat kost diesel en die voorraad is niet onbeperkt, ondanks de 4 extra jerrycans van 20 l elk aan dek).
Tussen die windstiltes in zitten stroken met lichte wind. Helaas uit NO-telijke richting. Dus daar hebben we ook niet zo heel veel aan, want daar noeten we naar toe.
In dit geval is het dus gelukkig dat de weerkaart zo veranderlijk is; waarschijnlijk wordt het beter.........
Kortom nog een dag of 4 (of 5 ..... of 6 .....) en dan zullen we de (uitgedoofde) vulkanen van de Azoren zien.
Sent from Iridium Mail & Web.
Abonneren op:
Posts (Atom)