Aardbeving 2

Nog even over bordjes. De man van de grocery hangt bij de deur 2 bordjes op: NO LIMING AND NO SITTING ON THE STEPS. Doordat de bar door de aardbeving is ontwricht, haalt iedereen een blikje in de winkel en drinkt het buiten op. Maar ik vraag hem wat liming is. Nou, dan ben je nog niet lang in Trinidad! Het is zoiets als loitering of hanging out. NO LOITERING staat 2 keer op het muurtje naast de winkel. Zoals de Eskimo’s 20 woorden voor sneeuw hebben, hebben ze op Trinidad heel veel woorden voor rondhangen. 

Allen Dowd heeft naast onze boot zijn zaak: Boat Maintenance and Service. Een aardige vent, die ik af en toe om raad vraag. In zijn kantoortje zonder ramen zitten 3 vrouwen met enorme borsten. Alle drie. En strakke jurken. Ik denk dus: You can teach them how to type, but you can’t teach them how to grow tits. Uit welke film met Tom Hanks komt deze zin? Een echte Cubaanse sigaar voor de 1e goede inzending.

Lezen: een paar van Hermans en Mystiek Lichaam van Kellendonk. Er is me indertijd door Vrij Nederland aangepraat, dat het een verwerpelijk boek was. Nou het is schitterend, wat een stijl. Alleen heeft één van de hoofdpersonen nogal rechtse opvattingen, Dat moest verboden worden. Volgens Aad Nuis waren het opvattingen van Kellendonk zelf. Hoe Nuis dat wist kunnen we hem niet meer vragen, want hij is dood. En het boek is springlevend.

We staan nog elke dag om 6 uur op en beginnen om 6.30 uur te schilderen. Het dek: Chevy White over 2 lagen Awl-Grip primer. En waarover moet je dan in dit blog vertellen? Over bordjes bij de winkel en de secretaresses van Allen. Ik bang, dat er lezers gaan afhaken. 

Er komt een zware onweersbui over. Ondanks de krimpfolie-tent wordt het dek hier en daar nat. Wat te doen binnen? Ik installeeer de nieuwe VHF radio. De ICOM IC-506 met GPS, AIS en buitenbediening. Horen we ’s nachts op de oceaan dat er een schip op 20 minuten afstand vaart. Zonder dat de computer aan moet, voor de True Heading AIS. Het is een Amerikaans model met kanaal 22A voor de weerberichten van de kustwacht.

Rommy naait ondertussen een zakje voor een andere aankoop, een JBL bluetooth speaker. Omdat het maar blijft regenen, knippen we de 3 letters om op het zakje te naaien. Rommy naait overal zakjes voor en deze is de mooiste. 

We  lopen na gedane arbeid een rondje  langs de boatyards. Veronica is aan het opruimen. Ze is van ons favouriete  lunchstalletje.  Ze heeft  20 dingen, vis, vlees, groente, pies, salades. Ze doet het  allemaal alleen, koken, inkopen en verkopen. Een maaltijd kost $TT  40, dat is 7 Euros. Ze  wil wel op de foto.  De 20 bakken met eten zitten onder de oranje en gele dekens.

Gisteren nog een kleine aardbeving (4.7), niets gemerkt. Maar vlakbij de boot  loopt nu een scheur door het beton en het muurtje aan het water is gebarsten. Bij de grocery  hangt een briefje, dat ze over  2 weken tijdelijk naar een andere boatyard gaan. Het gebouw  moet gerenoveerd worden. Groningse toestanden. Erger. Hier is het café  dicht. Beter: iedereen neemt het zoals het gaat.

Ik spreek een man met een plastic tas waar een staart van een vis uitsteekt. Gevangen aan de Noordkust. Hij is een echte Trinidad man. Zijn lieftste bezigheid is liming. Of ik weet, wat dat is. Ja zoiets als loitering. Nee, loitering is hanging out with the intention to do something  bad. Liming is gewoon hanging out. Chillen zou ik het noemen. Als ik niet 71 was.

Plan: volgende week een tochtje met Jesse James over het eiland: Taste of Trinidad. Vruchten,  gerechten, lekkernijen, drankjes van Trinidad. Dan de tent eraf, de airco eraf en launching!

Kellendonk is trouwens ook dood.