West End- Old Bahama Bay

We lachen en dollen met de Immigration Officers, wat een verademing na die Vopo’s in Cuba. We wandelen naar het dorp en krijgen een lift zonder dat ze er iets voor vragen. Met de 2 agenten (de enigen in dienst vandaag) praten we over wat ze na hun pensionering gaan doen. We zijn niet alleen maar toeristen, waar geld aan valt te verdienen. Wat een verademing. En je kan eieren kopen in de grocery.

Natuurlijk was Cuba prachtig. De natuur, Havana, Trinidad, de musea, de autos, de sigaren, de rum. Onze chauffeur Orlando was aardig, de pensionhoudster was aardig en de kleine gemeenschap van cruisers missen we nu al. We hebben daar in 30 dagen 3 keer goed gegeten, 2 keer bij mensen thuis en 1 keer in een Parador. De service was overal slecht en in de staatsbedrijven helemaal afwezig. Maar Cuba is prachtig, dat wel.

Mensen vragen hier op Grand Bahama naar onze belevenissen en het zijn leuke gesprekken. Ze kennen Europa en de wereld. In Cuba mogen ze het land niet uit, mogen ze niet in de buurt van je boot komen, moet de rubberboot aan een kettingslot, doorzoeken ze de boot in elke haven en wordt je sateliet-telefoon verzegeld. Hier kijken ze nergens naar en mogen we doen wat we willen.

Op de Bahamas is elk 10^e gebouw een kerk, in Cuba zijn nagenoeg geen kerken. Dat was ook een verademing. Vandaag spreek ik een man, die de restanten van het hotel van zijn vader aan het opruimen was. Volledig verwoest door Mathew in 2016. Werd tijd om er eens wat aan te doen, dacht hij blijkbaar. Hij verwacht, dat God wel iets zal verzinnen om de herbouw te bekostigen. Hij raadt me aan Openbaringen 22 te lezen, dat zal mijn leven veranderen. Een man die in de rede gelooft, ik dus, dat had hij nog nooit meegemaakt....

In Cuba zorgt de Staat voor alles, hier zorgt God voor alles. Waarmee ben je beter af? In Cuba houdt het buurtcommite je in de gaten, hier de kerkgemeente. Waarmee ben je beter af?

Voor de 3^e keer gaan we naar het BTC-kantoortje voor een simkaart waarmee we een personal hotspot kunnen maken. De mevrouw is aanwezig, maar de sim-kaarten zijn uitverkocht. We kunnen naar 8 Mile Rock gaan, de taxi heen en terug kost $60. Dan maar even doormodderen met slechte wifi.

In de sportbar eten we een lekkere hamburger met perfecte friet. Er is ijshockey op de tv. Ik vraag een man aan de bar of de Bahamas ook een ijshockey-team heeft. Nee. Waarom niet? vraag ik en hij begint een antwoord en moet dan lachen. Hoewel ....... ergens zagen we de bobslee van het nationale team in zon tentoongesteld. Is nog een film over gemaakt.

Vanaf West End gaan we de Little Bahama Bank op, eerst een geul van 1 ½ meter diepte. We ankeren achter de Mangrove Cay. We hebben het ovale eilandje voor ons alleen. Maar de altenator laat het afweten, sinds enige tijd deed hij het af en aan. Leek een slechte verbinding. Ik kan die verbinding niet vinden en vervang dan de alternator door het reserve exemplaar. Geeft geen verbetering. We hebben de zonnepanelen nog en die werken hier goed, maar het is altijd prettig als de accu’s na een dag motorsailen weer helemaal vol zijn. En soms is het hier bewolkt. We gaan terug naar West End, het water staat een voet lager dan gisteren. Onze ligplaats is voor het gele huis van John Travolta. We vinden een monteur. Jack is 74 en slecht ter been en wordt geassisteerd door Tyneson. Jack zit op het bankje en geeft Tyneson aanwijzingen. Ze vervangen slechte contacten maar aan het eind van de dag laadt de alternator nog geen druppel. Ze brengen de oude altenator naar een bedrijf en daar constateert men, dat hij defect is. We besluiten de gerepareerde alternator maandag in te bouwen, dan zou het moeten werken. We zijn hoopvol.

Vanwege de kosten ($130 per nacht) liggen we 2 nachten om de hoek voor anker. Rustig schommelend in heerlijk helder water. Wat klussen, wat lezen, wat zwemmen. Af en toe zwemt een grote haai voorbij. Bull Sharks. lazy Sunday.

De gerepareerde alternator doet helemaal niks. Ze zijn een hele dag bezig met meten en het lezen van het Yanmar Handboek. Het lijkt er trouwens sterk op, dat de alternator niet uit elkaar is geweest, de schroeven zijn meegeverfd en er is geen krasje op te zien. De rekening was voor “rewinding”. Jack gaat er mee terug en gaat op internet de gegevens zoeken van de reserve alternator, het briefje in de doos is van een ander type. We zijn niet meer zo hoopvol.

Een andere werkplaats vindt het probleem: een defecte spanningsregelaar. Uiteindelijk besluiten we een nieuwe alternator te bestellen op Amazon.com en die naar van Lauderdale naar Marsh Harbour te laten sturen. Met een copie van de cruising permit betalen we 7,5 % invoerrechten ipv 40%. Daar zijn we over 3 of 4 dagen. We kunnen ook nog een alternator krijgen van een Canadees, maar die komt van een 45 pk Yanmar. 

Het is hier trouwens wel uit te houden: zwembad met bar, Coffees Bar met live regae muziek, fietsen van de marina, een prachtig strand voor mijn Tai Chi, Mark en Carol voor gezellige cocktailuurtjes en heel behulpzame mensen van de marina en de telefoon is ook gelukt.