Port Washington

He was a mean player. Yes, he was a bastard. We hebben het met de Uber-chauffeur over Suarez. De chauffeur komt uit Uruguay en herinnert zich nog dat Suarez in Nederland bij een ploeg met wit-groene shirts is begonnen. Groningen. Yes, Groningen!

We doen nog een dag New York, dat wil zeggen Brooklyn. Gewoon blijven zitten in lijn 6. Eerst het Brooklyn Museum. Een groot log gebouw met veel zuilen, dat in Duitsland had kunnen staan. Maar van binnen heel ruim en rustig. Een tentoonstelling over lynching, een grote Egyptische afdeling en veel Amerikaanse schilderkunst. Een nagebouwde Nederlandse boerderij, het Schenck House uit 1625. Op de bovenste verdieping de grote zwart-wit schilderijen van Longo. Aangrijpend is een groot drieluik met een rubberboot met vluchtelingen temidden van dreigende donkere golven.

We lopen door drukke winkelstraten naar de Brooklyn Heights. Daar smalle straten met bomen en mooie brownstone huizen. Hier logeerden we 30 jaar geleden een week bij Suzie. Maar we hebben geen idee in welke straat. De waterkant is mooi geworden, op de pieren zijn voetbalvelden (soccer), overdekte basketball velden en veel barbeque plaatsen. Alles vrij te gebruiken. Het water voor Battery Park ligt vol met politie en legerboten. In de lucht vliegen 2 helicopters met dubbele rotors. Aan de overkant staan twee grote helicopters met draaiende motoren. Dan komt weer die stoet met zwaailichten. We hebben het genoegen de President ook te zien vertrekken. In de verte: in één van de twee helicopters, richting Washington. Rutte en Maxima zijn hier ook, maar die laten zich niet zien.

We nemen afscheid van Dwight, verlaten de Glen Island Marina en stevenen af op Port Washington, pal aan de overkant. Het Greaty Gatsby gebied met een gemiddelde huizenprijs van 2,1 miljoen dollar. Als we ankeren zien we een Franse Trismus (ons boottype).

Er is op internet veel discussie onder zeilers over het tijdstip om naar het Zuiden te vertrekken. Maria komt woensdag dicht bij Cape Hatteras. Het lijkt ons verstandig om daarna nog een paar dagen te wachten vanwege de hoge golven aan de ondiepe kusten van Dellaware en New Jersey.

Dit is een baai voor trekkers. We zijn er nog geen dag en we hebben al met 3 boten kennis gemaakt. De Fransman Claude in de rode Trismus op weg naar Guatemala. Een Fransman met een Amerikaanse vrouw, die al voor de 5e keer deze kust op en neer varen en naar een petanque toernooi in Palm Beach willen. En naast ons ligt Milan, een Joegoslaaf met een Amerikaanse vrouw. Die hebben ons uitgenodigd voor een sundowner (een borrel bij zonsondergang). Er zullen nog wel meer boten komen, die hier gaan wachten op de mogelijkheid langs de kust van New Jersey af te zakken.

Maar het is geen slechte plek. Port Washington is een stadje met veel winkels, barbershops, restaurants, bioscoop en een supermarkt met dinghy-steiger. En de trein naar Manhattan  is op loopafstand. Het is voorlopig windstil en bloedheet. Op maandag is 92 graden. (92 – 32) x 5/9 = 33 Celcius dus. Er zijn nog 5 landen, die Fahrenheit gebruiken, wat kleine eilandjes en de USA.

We lopen naar de estate van Guggenheim. De sundown bij Milan en Michelle werd een latertje met goede slivovitsj.

We doen nog een winkeldagje in de City. Bij Macy’s koopt Rommy een New York Mets T-shirts en ik een frambozenkleurig overhemd van Calvin Klein. Bij Best Buy nog een nieuwe tablet en bij Barnes en Noble het langgezochte boek van Dispenza. Ik koop een boek over Spinoza, who else.. De trein terug in Penn Station laat even op zich wachten, we nemen een slice pizza met een beker bier. Tegen de muren overal tv-schermen met sport. Naast ons tafeltje de samenvattingen van de Champions League. We zien Feyenoord verdedigingsfouten maken, die je tegen Napoli niet moet maken. Daarna wordt Bor Dortmund tegen Real integraal vertoont. We nemen een trein later en zien de ploeg van Peter Bos weggespeeld worden door Ronaldo en zijn maten.  En dat allemaal diep onder Madison Square Garden.

Vrijdag naar een concert van Massé en Hall en dan zaterdag varen. Langs Manhatten en ankeren in de hoek van Sandy Point. Dan langs de kust naar Delaware Bay. Jullie horen het later. 

Waiting for José 2

De zwarte gepanserde auto met donkere ramen passeert ons op nog geen 10 meter. Uit het Metropolitan Museum of Art liepen we 5th Avenue richting downtown en stuitten steeds op afgesloten kruispunten. Overal NYPD met zwaailichten, zwarte auto’s met donkere ramen, mannen met oortjes in pakken, agenten met speurhonden langs de stoep, zelfs mannen met kogelwerende vesten met Secret Service op de rug. Not so secret. Het is een spektakel. Door af en toe een halve straat om te lopen komen we verder. Ondertussen is duidelijk om wie het gaat. De President gaat naar een hotel op 5th Ave om de volgende dag de VN toe te spreken. Hij ging daar tekeer tegen Korea, Iran en Venezuela. Zwakke leiders hebben buitenlandse vijanden nodig.

Het MET was groot en uitzonderlijk. We kozen en paar afdelingen: Europese kunst 19^e en 20^e eeuw, Vlaamse en Hollandse meesters en Afrikaanse kunst. En dat is teveel, er is meer moderne kunst dan in het Stedelijk. Er hangen wel 10 geweldige Rembrandts en 3 Vermeers. Een zelfportret van van Gogh én de Irissen én de Cypressen. Als we niet meer kunnen opnemen gaan we naar buiten en lopen de 5th Ave naar het Zuiden. En toen dus al die zwaailichten en afzettingen.

Onze Amerikaanse vriend Ben ligt nog in het zuiden van Puorto Rico. Irma bleef ten noorden van het eiland, maar Maria gaat er recht over heen. We kennen de baai waar hij ligt goed, mangroven rondom. Maar iedereen zoekt daar een plek en als één boot los slaat.... voor je het weet lig je met een hoop boten in een hoek. Dan passeert het oog van de orkaan en krijg je de wind nog een keer uit de tegenovergestelde richting: alle boten naar de overkant....

Ook ons geliefde Dominica is zwaar getroffen. Alle daken zijn eraf en de zware regenbuien van Maria deden de rivieren aanzwellen. Bruggen en dorpjes spoelen dan weg. Toen we met Jori en Wijnand daar rondreden waren veel bruggen nog niet hersteld van de vorige orkaan. Het is een erg arm land. En ze zijn onafhankelijk, dus geen hulp uit een moederland.

Volgende week is Maria hier. José blijft wat treuzelen. Er is zelfs een voorspelling, dat beide orkanen samenkomen (zie foto). Als we over een paar dagen vanuit New York de oceaan opgaan hebben we weinig wind en hoge golven. De inlaten van New Jersey zijn dan te gevaarlijk. Dus blijven we misschien wel tot eind volgende week hier in New Rochelle. Deze week kunnen we overdag niet langs het UN gebouw, vanwege de vergadering. Eerst maar de voorspellingen in de gaten houden. Het houdt ons dus nogal bezig. 

Toen hier op Glen Island nog big bands optraden, was er een liedje 45 minutes from Broadway over dit eiland. En dat is nog steeds zo. Voor een tientje voor de Uber en 2,75 voor de Subway sta je binnen 45 miunuten op Broadway. We mogen niet klagen.

Waiting for José

Vote TRUMP- finally someone with balls. In een leeg, te koop staand huis is een affiche achter een zijraam blijven hangen. We hebben de dinghy op de kant gesleept en lopen de 3 km naar de Stop&Shop supermarkt. Bosrijke heuvels met villa’s, waarvan er veel te koop staan, zoals deze. Trump is voor de tweede keer in Florida voedsel aan het uitdelen en de mensen daar zijn enthousiast.

We liggen in de baai van Port Jefferson, voor de electriciteitscentrale in renovatie. Gisteren legden we aan bij de gemeentepier. Rommy loopt naar een politieboot verderop.  Sir, can we put our dinghy there? You are not allowed on this dock madam. I have a question. You are not allowed on this dock.... Uiteindelijk stuurt hij hij ons naar de gemeentelijke jachthaven. En ja, daar is een mooi drijvend dinghy dock. Ik ga ons even melden bij de havenmeester. Een paar uur? Ja rondwandelen en boodschappen doen. Dat is  dan € 12.00. Come on, it’s a little dinghy. Na een discussie mogen we even boodschappen doen. Geen tijd voor de Brewery, voor lunchen, voor het Maritiem Museum. Vandaar, dat we de volgende dag de dinghy op het strandje slepen. For residents only, staat er bij de parkeerplaats van het strandje. Jefferson was een hork, dat is algemeen bekend. Dit stadje doet zijn naam eer aan.

Er is een landhuis in de stijl van Richard Meijer. Het eerste moderne landhuis, dat we zien. En een Excalabur, dezelfde als onze buurman in Zwijndrecht had.

Vanaf nu gaan we weer terug naar het Zuiden. Jori en Wijnand willen in het voorjaar komen. Veel van de eilanden zijn dan nog niet hersteld, maar ankeren kan altijd. En als er geen eten te koop is, gaan we steeds uit eten in de restaurants die weer zijn geopend. Om de economie te steunen. Veel spullen kunnen we niet meenemen, maar geld uitgeven kunnen we wel. Misschien moeten we juist naar de eilanden gaan die het meest zijn getroffen. We zijn nog druk aan het overleggen. En Cuba is ook nog een grote wens. En voor de oversteek moeten we wel voor 2 weken voedsel inslaan.

Maar eerst José. Dinsdag passeert hij hier voor de kust met wind tot 140 knopen. In de Sound zal het hard waaien. Dat is de voorspelling, maar als de orkaan 50 mijl dichterbij komt, dan hebben we een flinke storm. Derhalve hebben we Dwight gebeld voor een plekje in zijn haven. De op één na beste hurricane hole van de Sound. Er was nog één plek, dus morgen naar New Rochelle, nog wat sight-seeing doen en de storm laten overkomen.

En dan liggen we op zondag weer 5 km van The Bronx, what can you do? Naar de The Bronx Zoo, lekker dichtbij. Zou je de meeste dierentuinen een tuin of park noemen, The Bronx Zoo is een bos. Een soort Bois de Boulogne met leeuwen en vlinders. We hebben geen benen meer over, maar was het was prachtig.

's Avonds kijken we naar The Wire van de harddisk die Jori ons gaf. Straks willen we een week in Baltimore liggen. Dayton heeft ons verteld waar de mooie plekjes zijn. Maar als je boven bij het museum bent: don't go any further! I am ashamed to say it, but it is not safe to go there... En daar is waar de Wire speelt. Mischien vraag ik een politieauto een rondrit: I was a cop in Rotterdam, doet het altijd.

José leek eerst wat verder van de kust te blijven, de laatste voorspellingen geven hem weer dichterbij. We houden jullie op de hoogte.

Goudkust

Zijn voorouders kwamen uit Oud Vossemeer. Ik heb het over Theodore Roosevelt, in 1902 na de moord op McKinsley president van Amerika geworden. We zijn in Oyster Bay en bezoeken het zomerhuis van de Roosevelts. Iedereen weet wat Roosevelt heeft gepresteerd: Panama Kanaal, Food and Drugs wetgeving, controle op grote bedrijven, regels voor de banken, Nationale Parken, vrede tussen Japan en Rusland, de Great White Fleet en zijn mislukte poging de Engelse spelling te vereenvoudigen. Nu zien we meer het persoonlijke: de sportman, de jager, de schrijver, de natuurliefhebber en de vader, die zijn kinderen mee liet praten aan het diner als er regeringsleiders op bezoek kwamen.

Het is een relatief klein Victoriaans huis, veel donker hout, vol met jachttrofeen en boeken. Bijna alles is in oorspronkelijke staat. We maken een wandeling door de prachtige bossen naar de kust en stellen ons voor hoe Teddy hier heeft gelopen.

De enige president uit New York, zeg ik tegen de taxi-chaufeur terug. Nee, Trump komt ook uit New York. Maar die zal toch nooit een museum krijgen. Die zal hij zelf wel oprichten, zegt de chaufeur.....     Als ze een speelfilm wilden opnemen in een van de vele Tump-towers, stelde hij als voorwaarde dat hij zelf in die film moest optreden. Zo is hij te zien in 12 films zoals Home Alone 2 en ook in series als The Nanny.

Allebei Republikein, Trump en Roosevelt. Hoewel TR later met de National Progressive Party geprobeerd heeft nog een keer president te worden.

Oyster Bay is een mooi Amerikaans stadje en herbergt nog een verrassing. Want Long Island heeft nog een beroemde inwoner: Billy Joël. En in een groot winkelpand aan de straat naar de haven staat zijn motoren-verzameling, gewoon voor niks te bekijken. Een hele serie BMW-boxers, Triumph’s, Motor Guzzi’s, Ducati’s, Nortons, het kan niet op. De 1-cylinder 500cc Norton, die ik ooit bezat staat er niet tussen, daar zal ik Billy nog eens op aanspreken. Zijn eerste album heet Cold Spring Harbour, dat ligt hier aan de andere kant van de baai.

In elke stad zijn breweries. Naast de glimmende ketels is dan een eenvoudige bar, waar je de brouwsels kunt drinken. We proberen 6 bieren in Oyster Bay Brewery en gaan dan voor de Barn Rocker, een verfrissend en toch stevig biertje. We beginnen Oyster Bay steeds leuker te vinden.

Rommy volgt de orkaan Irma op de voet en krijgt berichten van mensen ter plekke. Er zijn beelden van jachthavens waar we geweest zijn: alle boten met steiger en al aan de overkant op een hoop. Alle gebouwen rond de baai van Jost van Dijcke zijn omgewaaid. Nederland is er nu alarm voor windkracht 8, dat is 65 km/uur, het is niet voor te stellen wat 185 km/uur is.

Het is 11 september, 9-11. We zijn in Huntington. Op een bord bij de brandweerkazerne wordt herinnerd aan de 315 collega’s die zijn omgekomen. In het park is een 9-11 monument: een pad met aan weerszijden afgescheurde ijzeren balken en aan het eind een waterval. Bij de waterval staat een vrouw te huilen. Ik lees op de rug van haar zwarte T-shirt:  Hells Kitchen-FDNY- ladder 31. Hells Kitchen is een buurt in Manhatten. Als we terug langs de brandweerkazerne lopen, begint de sirene te loeien. Op het tijdstip, dat de eerste toren instortte.

Het is hier de goudkust, alleen maar grote estates. We varen langs de Lloyd Estate, in bezit van respectievelijk Lindbergh, Billy Joel en Jerry Seinfeld. Net gelezen, Roth: Plot against America. Wat er zou zijn gebeurd als de nazi Lindbergh president was geworden. Als je nooit iets van Philip Roth hebt gelezen: Portnoys Complaint. Meer zeg ik niet. Om in de stemming te komen wat betreft deze goudkust las ik nog snel even The Great Gatsby, ook een aanrader. Verderop staat het huis waar Gatsby woonde, volgens de roman.

Verder is er in Huntington niet veel te beleven, dus we gaan 3 nMijl (in windstil weer) verder naar Northport. In Northport is ook niet zo veel te beleven. Er staat een oud theater waar Broadway producties worden gespeeld. De hoofdstraat is breed en met leuke winkeltjes. Bij het politiebureau staat een Ford uit 1960. Een tweedehandszaak heeft buiten mooie shirtjes hangen, maar niet mijn maat (S). We besluiten naar binnen te gaan. Binnen worden we begroet met: Goedemiddag. De eigenaresse had ons buiten al Nederlands horen praten. Ze woont hier al 16 jaar en komt uit Oss. Aan het eind van het gesprek zegt ze: jullie zijn al een jaar op een boot, willen jullie niet douchen in een echt huis? Nee, dank voor het aanbod, maar we houden er van in de zee te springen. Met een kleine lunch in de Copenhagen Bakery besluiten we ons bezoek aan Northport.   

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

New York New York

Het is Labour Day. In Brooklyn is de West Indian Parade. We zien burgemeester di Blassio voorbij komen, een lange man met de vlaggen van alle Caribische eilanden in zijn linkerhand, met de rechter zwaait hij naar ons. De vlaggen worden overal verkocht. We zoeken die van Statia, Saba of St Maarten, maar die hebben ze niet. Toch is Nederland ook een Caribisch land, Statia en Saba zijn Nederlandse gemeenten. Eerst een rij verkozen ambtenaren dan de brandweer en de NYPD met een swingende band, daarna groepen van de landen. Ik zie minder vrouwen in blote kostuums met veren dan in Martinique met carnaval. Rommy zegt, dat dat komt doordat ik vooral naar de stalletjes met eten kijk. De route is 2 mijl lang en er zijn 2 mijl etensstalletjes. Wel een groep van de mode-academie in prachtige kostuums. De muziek wordt steeds harder en lelijker, we gaan naar Queens.

PS1, de dependance van het MOMA is in Queens. Een groot oud schoolgebouw met veel shows, sommige erg goed, sommige begrijpen we niet. Een Tsjech heeft een film gemaakt van Neo Nationalistische demonstraties in verschillende Europese landen. Neo Nazi’s met kale koppen en bivakmutsen. Geweldloze tegendemonstranten, Volkskrant types. De politiesirenes, het geschreeuw en de zwaailichten gaan ononderbroken door.

We eten naast PS1 in een heel Amerikaanse diner. Meatloaf met de beroemde New Yorkse coleslaw.

Irma gaat nog niet afbuigen, onze Caribische eilanden krijgen de volle mep. Over een landfall is nog niets te zeggen. Ben en Quinn liggen met de Wanderlust in Puorto Rico, welliswaar tussen de mangroven, maar toch. Winden van 185 nMijl per uur, onvoorstelbaar.

Nog een dag wandelen door de Village en van Rockefeller Center naar Columbus Circle. Een uurtje in Strands, een boekhandel met 19 mijl boeken. Ze hebben alles, behalve dat ene boek van Joe Dispenza, dat Rommy zoekt. Er moet nog ergens een exemplaar zijn, maar ze kunnen het niet vinden. De geschiedenisafdeling is net zo groot als heel Donner. En de kookboeken afdeling.. maar we hebben geen ruimte op de boot voor boeken. We hadden nog net plaats voor Islands in the Stream van Hemmingway, voor als we naar de Bimini’s gaan.

Irma verplaats zich langzaam (25 km/uur) van St Maarten naar Puorto Rico en zal dan vlak langs Cuba vol over Florida gaan. We blijven dus maar even hier in de Long Island Sound. Mocht er hier nog iets komen, dan is er op de Connecticut River bij Essex een hurricane hole.

Onze laatste avontuur in de City is de voetbalwedstrijd. Bij binnenkomst krijgen we elk een club T-shirt. Het voetbalveld past net schuin op het baseballveld van het Yankee Stadium. Achter de lage tribunes is een 20 m brede gang met voedselstalletjes, het hele stadion rond en geen enkel stalletje is hetzelfde. Een glas bier kost 11 dollar. We zitten op rij 3 in de regen. Achter ons een echtpaar uit Casablanca, we spreken over Marocco, over de overlast in Nederland en over Affelay. De naam van de jonge Ajax-speler met hersenletsel kunnen we geen van allen reproduceren. Na de pauze regent het hard, we blijven wat hangen op de gang achter de tribunes. De Marokanen roepen ons: ze hebben twee overdekte plaatsen voor ons. In de tweede helft zien we temidden van echte aanhangers City in de 85^e minuut de verlossende 1-0 maken. Het spel is 1^e divisie niveau, maar City heeft 3 blessures en 3 afwezigen vanwege interland verplichtingen. Het is jammer dat Villa niet speelt. Pirlo heeft nog steeds zijn vloeiende balcontact. Een Argentijnse middenvelder van 150 cm speelt fantastisch, alleen in de lucht wat minder.

Irma heeft inmiddels St Maarten vol geraakt en is ten Noorden van Puorto Rico gegaan. De Wanderlust kreeg 40 knopen  en heeft alles goed doorstaan. Op de radio gaat het nu steeds over de evacuatie in Florida. Achter Irma zit José.

We doen wat laatste inkopen en wandelen rond Glen Island, het eiland waar we nu al 10 dagen achter liggen en waar ik ’s morgens mijn Tai Chi doe. Het eiland was het 19^e eeuwse Disneyland met dammen naar de omringende eilanden. Er was een casino en er waren paviljoens van verschillende landen. In het Duitse paviljoen kon je bier en bratwurst krijgen. Het casino is nu een beachclub. Op het gemeentelijke badstrand ruimen mannen de strandwachtstoelen op (het is labourday geweest, einde seizoen)  En dan nog  nog een soort kasteel, een geliefde fotolocatie voor bruidsparen. We hebben afscheid genomen van Dwight, ik heb de low speed needle weer ontstopt, morgen vertrekken we voor een tocht door de Long Island Sound.

New Rochelle, New York City

In de metro wordt omgeroepen: Wilt u opstaan voor ouderen en gehandicapten. Courtesy is contagious. Als u de eerste bent, volgen er meer.... Niet: het is goed of u bent een goed mens als u dat doet, maar: anderen gaan het dan ook doen en dat is plezierig voor iedereen. Dit is Spinoza in de subway van New York. Goed en kwaad bestaat niet, nuttigheid daar gaat het om.

We zitten weer in lijn 6, de Lexington Avenue lijn van Pelham Park naar Brooklyn Bridge. We stappen op tijd over op de expres naar Wallstreet en gaan naar het Indianen Museum in het indrukwekkende Customs House. Mooie voorwerpen van Maya’s en Noord-Amerikaanse Indianen. We gingen erheen om wat te leren over de geschiedenis van de indianen, maar dit is ook mooi. Ook moderne mode geinspireerd door de Indianen.

Een dagje wandelen in de zon. Central Park en The Village. We bezichtigen Federal Hall, waar het eerste congres bijeenkwam en waar Washington is beëdigd. Met de kabelbaan naar Roosevelt Island, daar wandelen. Op het monument van Franklin Roosevelt staan zijn 4 vrijheden: Freedom of Speech, Freedom of Religion, Freedom of Fear en Freedom of Want. En weer terug met lijn 6. Een vent met een fiets dringt zich tussen de mensen. Als de mensen kwaad kijken, begint hij over zijn recht zijn fiets mee te nemen. Als ik zeg, dat hij zijn mond moet houden, begint hij over zijn freedom of speech. Elke associaal beroept zich op zijn rechten, nooit hebben ze het over de gevolgen voor anderen. De door de fiets verdrukten. Dat is Amerika, vrijheid is het belangrijkst, ook vrijheid om anderen uit te buiten, ook vrijheid om Vietnam plat te bombarderen en vrijheid om het klimaat te veranderen. Vandaar de uitwerking van Roosevelt. Zo geeft de subway weer stof tot denken.

We volgen de orkaan Irma. Het duurt nog een aantal dagen voordat er voorspellingen  zijn over de verdere route. Buigt ze naar het Noorden of schiet ze door. Of buigt ze eerst af en schiet dan ineens naar het Westen. Is ook wel eens gebeurd.

Zaterdag blijven we in New Rochelle. Even uitrusten van de City en de boot schoonmaken, boodschappen doen en hier wat rondkijken. En we maken plannen. Maandag naar de Labour Day Parade of het Caribean Festival? Woensdag naar een wedstrijd van de NY Soccer Club in het Yankee Stadium? Dan wegvaren en de Hudson op? Of de kust van Long Island verkennen? Het pad van Irma is nog totaal onvoorspelbaar, maar we schatten dat ze hier pas volgende week zondag kan zijn. Als ze komt.

De volgende dag regent het aanhoudend. We lezen. Ik had me voorgenomen Americana te lezen: Twain, Fitzgerald, Updike, Roth, maar ik wordt nog even gegrepen door Grossman. De lezers hoef ik over hem niets te vertellen.

We hebben een kaartje voor de voetbalwedstrijd NY Soccer vs Kansas City in het Yankee Stadium. Eerst wilden we naar de NY Cosmos, maar dat is niet de Cosmos van Beckenbauer en Pele. Het is een nieuw team dat de naam heeft overgenomen.  Alles is handel hier.