weer in java house, vandaag geklust en de was gerdaan. Werd een jacht binnengesleept, zie foto

 

Met ons alles o.k.

dit wordt een kort bericht. we zitten op het terras van java house, een jongeren kroeg met oorverdovende muziek, ze draaien nu video killed the radiostar. dat kennen we.dus zo jongeren is het ook weer niet. er werd voor vandaag een lekkere bakstagswind van Bft 4 voorspeld, het werd 6tot 7. we scheurden met 7tot 8 Knots naar Peniche, De golven achterop kwamen een paar keer over, we stonden tot ons middel in het water.


 Bij het gijpen schoot de onderste band los. en sloegen Rommy;s  cloggs overboord. we zagen ze met de golven meegaan. Penich lijkt leuk. heerlijk gegeten, veel Duitsers. de haven zit vol met harders. die aan de oppervlakte zwemmen. hele scholen. soms allemaal kleintjes. dat zijn kleuterscholen (sorry)
morgen misschien Lisabon

Vigo en Fig Foz

 

Het internetten in Portugal is wat lastiger, In Leixoes moest je in het halletje van het havenkantoor zitten en s;avonds op de stoep. In Viano gingen we naar een terras aan het water, waar de espresso wel 60 cent kostte.Hier in Fig Foz zitten we ook weer op een terras, lastig dus..

 

 

 

In Vigo de demonstranten van dichtbij bekeken. Een man hield een toespraak met gebalde vuist, We waren het er helemaal mee eens, wekomen tenslotte uit een land waar een marxistisch leninist bijna president is,

vanuit Leixoes, de haven van Porto (een hele leuke stad om te wandelen, we hebben verschillende uitnodigingen om port te proeven af geslagen) met een prachtige noordenwind naar Aveiro gevaren.  De branding voor de ingang van de haven was zelfs bij Bft 3 niet gering en op de rivier hadden we 5 knopen stroom tegen...... (7 door het water, 2 over de grond). in de havenkom geankerd. tot nu toe was het ankeren zonder problemen gegaan, maar hier had het anker moeite om te houden, drie keer is scheepsrecht moet het gedacht hebben, maar toen lagen we weer als een huis. In het maanlicht, het is weer bijna volle maan, sprongen de wilde zalmen wel een meter de lucht in. die mogen als wilde zalm verkocht worden, We besloten om de volgende ochtend met het laatste afgaand tij weer weg te varen. dat was om 7.00 uur vanochtend.
geen wind, dus gemotord naar Figueira da Foz, waar we in een klein maar duur haventje liggen.

Vigo

Spanjaarden zijn geen schippers, het zijn badgasten in boten. We liggen in een baai van het prachtige eiland Sies. Zo hard mogelijk tussen de boten voor anker doorvaren...Partyboten met muziek varen af en aan.  Maar de zon schijnt.. Rommy zwemt voor de tweede keer.
We eten buiten in de avondzon.

 de kok en het eten

 

Tegen de avond blijven 4 boten over en wordt het stil. Jan-Willem en Atty komen ons halen voor een wandeling rond het eiland. Er zijn 3 paden, 1 naar het strand, 1 naar de vuurtoren en 1 naar de dam die de lagune achter het strand afsluit. We passeren het kantoor van de tourist information, ik stel me voor: welcome, we have three roads.... We drinken nog wat bij ons aan boord en Rommy probeert de verroeste rvs Feuerhand lantaarn aan de praat te krijgen. Lukt de volgende ochtend beter.
We horen s'morgens enorm gebubbel onder de boot, het lijkt of we zinken... Buiten liggen rondom ons, tussen de 4 geankerde boten kleine bootjes met duikers. 1 bootje voert de blauw-witte vlag,dat  zal wel voor hen  allemaal gelden. Ze vangen vissen en leveren die in bij een bootje met een man die alles opschrijft.
We varen voorzichtig weg en steken over naar Vigo. Naar de Koninklijke Jachthaven, die al aardig aan het vervallen is. We spreken een Engels echtpaar, dat ook naar de Cariben wilde maar de Ria's zo mooi vinden, dat ze er nu al 2 maanden rondtrekken.
Rommy doet de was, ik typ het blog, verder houdt iedereen siesta. Ook de demonstranten. die voor het arbeidsbureau de hele ochtend een oorverdovend lawaai maken, stoppen abrupt om 2 uur: Siesta..of ze hebben allemaal werk gevonden....

 Rommy doet de was

Combarro

Op zee ligt er op eens een groep dolfijnen op aanvaringskoers. Om ze niet te raken wijk ik uit, maar zodra ze onze boot in de gaten krijgen, scheuren ze op ons af en duiken links en rechts onder de boot door. Altijd een geweldig gezicht. Daarna gaan ze weer hun eigen weg.
Combarro ligt aan het eind van de ria de Pontevedra (hier klopt traffic.com niet), de vakantiekust voor de Spanjaarden zelf. Combarro is een soort Volendam, een volledig oud vissersdorp met drommen toeristen. Rommy heeft vanmorgen op weg naar de bakker een foto gemaakt.

                                                      
                                                   Camborra

We kwamen we met anker gereed aanvaren, maar ook hier was een moderne jachthaven gebouwd. Deze keer bepaald niet voor niks. We liggen tussen veel grote dure witte plastic jachten

Whereabouts

Als je wil zien waar we zijn, kijk dan op www.qualitysailing.nl/annalena.html Onze Fokko heeft dit gemaakt.

Van Camarinas naar Muxia

De barbecue was een gebeurtenis, de schalen vlees werden maar aangedragen en je glas werd voortdurende gevuld met een goede donkere galicische wijn. De vrouw tegenover ons vertelde wat elk stuk vlees was. In het lawaai van ca 120 mensen hadden we het in het Nederlands nog niet verstaan, laat staan in het Spaans. De dronken toespraken waren meeslepend. Aan het eind was het balare, dansen dus. Toen een Spaanse dame flauw viel, kon de Zweedse verpleegster van de Balance hulp bieden. De Zweden waren toen de helden van de avond en kregen het ene na het andere drankje aangeboden. Toen ik de volgende ochtend om 10.15 hrs een beloofd boek bij de Balance kwam afgeven, was het duidelijk te vroeg, sorry Gudrun…

Om 11 hrs de oversteek naar Muxia gewaagd. Tien minuten moteren. Op de kaarten staat Muxia als een dorp met een dam ervoor. Daar achter kan je goed ankeren. We varen om de dam met het anker gereed, maar zien dan dat er een tweede dam is aangelegd met een prachtige jachthaven erachter. Het blijkt dat deze haven 2 jaar geleden met Europees geld is aangelegd, maar de exploitatie niet van de grond is gekomen. Dus kan je daar gratis liggen. Gevolg: 12 jachten: 2 Britse en 10 Nederlandse.               

We spreken de Britten op de kade: Always when it is free, there are the Dutch. How do you do that, can you smell it… We liggen, met de Quies naast ons tussen de lawaaiige Nederlanders. Voor een keer niet erg.

De nieuwe jachthaven van Muxia

We varen de volgende dag naar de baai voor Muros. Liggen voor anker met de Zweden en drie Spanjaarden. Volop zon, lekker windje, gezwommen, een koud pilsje, het goede leven is beginnen.

 

Playa de Muros

De technische rubriek van Gerard 2

Genua-val liep niet

Het hijsen van de rol-genua ging uiterst zwaar. Dat is vervelend in zwaar weer. Twee buren in de haven van Cherbourg, zien ons bezig en vinden, dat dit echt niet goed is. De ene buurman, een Engelsman in een prachtige Bavaria (dus een oude) pakt zijn harnas en klimt naar de top van de mast. Het blok in de mast zit vast, maar er zit een ongebruikt blok naast. Dus de val er uit en verplaatsen.

Dat gaat met een dun lijntje en een stukje fietsketting. De fietsketting van de andere buurman (Infinidad) blijkt de dik voor ons blok. We maken van M5 moertjes een ketting en sturen dat naar boven. Maar het duurt een uur voordat we het feederlijntje te pakken krijgen door de opening beneden in de mast. De moeren zitten er niet meer aan, dus er heerst nu een gebrek aan M5 moeren in de moerenbak.

De Engelsman (Barney) heeft anderhalf uur boven in de mast gezeten en krijgt een fles jenever.

De val gaat nog steeds zwaar... Barney denkt dat de bouten waarmee de windmeter vast zit te ver doorsteken en dat de val daar langs schuurt. Kan kloppen, de meter is pas gemonteerd. Als weer iemand graag in de mast wil (een buurman), kan die wat ringetjes onder de bouten zetten en dan zijn we benieuwd of dat verbetering geeft.

Nogmaals hulde aan Barney.

Camarinas

Vanaf het terras, witte wijn bij de hand, zie ik de twee Fransen wegvaren, toch niet, ze gaan diesel tanken, morgen terug naar Frankrijk, vanavond barbeque. Vandaag hadden we kunnen zeilen, maar de hele tijd tegen de zuiderwind in hakken, dat is ook zo'n gedoe. Gerard heeft de kuip geschuurd met de speciaal voor dit doel meegenomen exentrische schuurmachine. Verder een raam uitgezaagd aan stuurboordzijde. Dat wil zeggen, het raam zat er al, maar was afgedekt met een plaat. Het werd wat donker boven de kaarten tafel, nu we ook zonwerende gordijnen onder de luiken hebben. Kijken trouwens alleen op de electronische kaarten op de monitor. Ik heb een hoes genaaid voor de nieuwe matrasen alvast een gastenvlaggetje voor de Kaap Verden, alleen de 10 gele sterren die er op moeten, daar heb ik nog geen oplossing voor.
Bij ons aan boord wat gedronken en gepraat met het stel van de Nederlandse boot QUIES Jan Willem en Atty. Ze hebben de wereld al eerder rondgezeild, maar zijn daar bescheiden over. Leuk om informatie uit te wisselen en gezellig.

  Club Nautico Camarinas

                                   
Er wordt hard gewerkt aan de opbouw van de barbeque, in de baai voor de haven liggen 7 schepen voor anker, het slechte weer is voorbij. Morgen maar weer eens een stukje verder. In deze of de volgende baai (Finestere) de N-wind afwachten en dan naar Ria Muros.
De gerepareerde genua is weer aangeslagen.

verwaaid in Camarinas

Het waait al drie dagen heel erg hard (gisteren vlagen van 50 knopen), de haven vult zich op, niemand vertrekt. Zes Fransen, vier Zweden, twee Duitsers, twee Britten en vier Nederlanders hangen wat rond, drinken bier, regelen uitstapjes naar Santiago de Compostella, werken aan de boot en drinken meer bier. Het Caribische gevoel begint een beetje te komen.
Vergeten we niet de Amerikaan, de Fin en de Zwitser te noemen, er ligt altijd 1 Zwitser, die je uitlegt dat hij niet uit Zwitserland is komen zeilen, maar dat zijn boot hier een ligplaats heeft. De Fin en de Amerikaan niet gesproken.
Gisteren zijn we met de genua naar la Coruna gereisd (er waren een paar naden losgegaan en de hoek was wat uitgescheurd). de bus vertrok om 06.30, en het was niet helemaal duidelijk waarvandaan, ergens bij een cafeetje...... gelukkig stond er nog iemand op de bus te wachten.

om 9 uur waren we bij de zeilmaker in la Coruna, bij de Seca marina. Afgesproken om de genua om 18.30 weer op te halen. de hele dag wat rondgesjouwd in la Coruna, mooi weer, maar harde wind.

met Genua weer naar het busstation, volgens de dienstregeling ging er nog een bus naar Camarinas om 19.45 maar die bleek niet verder te gaan dan een dorp 20 km van Camarinas. De buschauffeur sprak een paar mannen op straat aan om ons aan een taxi te helpen, een vrouw in de bus bemoeide zich er ook nog mee, en een van de mannen zei ons achter hem aan te lopen, wees naar een cafeetje en zei dat ze ons daar wel verder konden helpen. en ja hoor, de dame achter de bar belde en binnen 5 minuten kwam een taxichauffer naar buiten, sprak italiaans en zwitserduits.
Ook vandaag teveel wind, dus geklust aan de boot (de kuip gekit) en een stukje van een wandelroute gelopen.
We zijn er nog niet helemaal uit, morgen waait het volgens de gribfiles niet meer zo hard, maar de wind is wel pal tegen. zondag is er amper wind en maandag gaat het vanuit het noorden waaien. dus wachten we tot maandag en gaan dan weg met gunstige wind of vertrekken we morgen met wind tegen. of een tussenweg, morgen nog wat klussen en zondag weggaan. we zien wel. de meeste mensen in de haven zijn van plan om tot maandag te wachten.
Het is een leuke haven met een gezellig clubhuis waar je lekker kunt eten voor weinig geld. en het dorp is ook relaxed, dus niets mis mee om hier nog een even te blijven. maar ik wil ook wel weer een dagje zeilen.......
Morgen een barbecue,  Churrascada, in het clubhuis, calemares, cirurrasco, pattates voor € 10, de Zweden hebben zich al ingeschreven. De twee Fransen die om 10 uur met bier drinken zijn begonnen en rond deze tijd overgaan op witte wijn, ook.

Spaanse vlag

Bij het passeren van landsgrenzen gaat Rommy naar de mast om het courtesy vlaggetje van het betreffende land te hijsen. Na de oversteek van de golf van Biskaye hijst Rommy bij het ochtendgloren de rood-witte Spaanse vlag. We hebben er 70 uur zeilen op zitten en verlangen naar ons bed. Maar we zijn trots de oversteek volbracht te hebben.
Toch zeg ik: had Spanje niet iets met geel?? Zal wel de speciale maritieme versie zijn. In de haven zien we later alleen geel-rode vlaggetjes, dus de Oostenrijkse vlag gaat terug in het zakje Spaanse vlag. Bewaren we voor als we nog eens naar Oostenrijk zeilen.

Golf van Biskaye overgestoken

De drempel in de haven van St Peter Port op Guernsey. Pas als er twee meter boven de drempel staat, mogen we naar binnen. maar dan lig je ook prachtig.








)nze laatste stop in Frankrijk is Duarnenez, in de golf van Brest. De riem voor de stuurautomaat is daarheen gestuurd. en gelukkig, dat klopt allemaal en hij past!







Duarnenez, gastensteiger










Duarnenez is een leuk stadje om te verkennen, maar omdat de weerberichten voor de oversteek van de Golf van Biskaye heel gunstig zijn (de komende drie dagen Oostenwind, dankzij een hogedrukgebied bij Engeland) besluiten we woensdagochtend rond 10 uur (ivm getijdestroom) uit Duarnenez te vertekken.

Gerard past de route af.
















Die ochtend is er nog weinig wind, dus we motoren de baai uit. pas nadag we de raz de Sein achter ons gelaten hebben steekt de wind op. we zetten de genaker bij (Inge, hierbij het beloofde plaatje).






de Genaker, ons licht weer zeil
























De windpilot, onze stuurautomaat, genaamd Sarah Lund










Na 70 uur varen leggen we aan in la Coruna. het is een prachtige oversteek geweest, we hebben alles schitterend kunnen zeilen, behalve de laatste nacht, er was zo weinig wind dat we de motot bijgezet hebben.
De eerste twee nachten waren helder, heel veel sterren, de laatste nacht bewolkt, spatjes regen, dus heel donker, het is echt een groot veschil om te varen.

Het varen verliep probleemloos, er zijn geen nieuwe problemen bijgekomen, gelukkig.
Alleen de wachten, daar zijn we nog niet uit. de eerste twee nachten liepen we wachten van 3 uur. het voordeel daarvan is dat ze niet zo lang duren, het grote nadeel is dat je rusttijd ook maar kort is. Vannaacht hebben we 4 uur wachten uitgeprobeerd, dat lijkt beter te werken.


We hebben het getroffen, de Tall Ships Race doet dit weekend la Coruna aan, de hele haven ligt vol met de mooiste klassieke schepen. Ook de Europa, een Nederlandse Bark (driemaster, twee masten dwarsgetuigd, de derde mast, de bezaan, langsgetuigd) ligt er. Gerard heeft het afgelopen jaar van de kapitein van de Europa les gehad bij de Enkhuizer Zeevaartschool, dus die gaan we even dag zeggen.










In de haven van La Coruna, tussen de Tall Ships







We blijven hier nog een dagje liggen en wachten af wat het weer gaat doen. als het hogedrukgebied zich gaat verstevigen, krijgen we om het hoekje langs de Spaanse en Portugese kust de Portugese tradewinds, dat zijn noorderwinden, mee. maar de Engelse Navtex gaf gisteren een minder gunstig beeld, stormachtig rond de kaap Finistere......
Fingers crossed!

de kanaaleilanden

Voor onze berichten zijn we afhankelijk van een redelijke wifi verbinding en niet alle havens beschikken daarover.........
van Vlissingen zijn we via Nieuwpoort, Dieppe, Fecamp en Ouistreham naar Cherbourg gevaren.
onderweg nog wat problemen met de motor gehad ( er komt steeds lucht in de leiding en Gerard kan niet vinden waar het naar binnen komt) en de aandrijfriem van de stuurautomaat breekt. zodat we alles met de hand moeten sturen. voor deze kleine afstanden is dat geen probleem, maar als we langere trajecten gaan varen op de motor, kunnen we de windpilot niet gebruiken en is een stuurautomaat wel heel handig.
Afgelopen maandag waren we in Cherbourg en  is Lynn aan boord gekomen. we lagen daar te wachten op een nieuwe aandrijfriem, hebben dinsdag  Cherbourg bekeken en zijn ook  naar het Museum de la Liberation geweest. We hebben ons nooit zo gerealiseerd dat D-day vooral de bedoeling had om Cherbourg te veroveren, omdat dat de enige  diepwaterhaven aan het kanaal was van waaruit de geallieerde troepen bevoorraad konden worden. Het heeft de geallieerden nog heel wat moeite gekost, meer dan verwacht. heel interessant om de geschiedenis vanuit dat perspectief te zien.
Dinsdagmiddag bleek dat we riem niet op voorraad was, dus woensdag verder op weg. Vanaf Cherbourg is het voor ons onbekend terrein, verder dan hier zijn we nog niet geweest.  We gaan eerst naar Guernsey, de Pilot is zo enthousiast over St Peter Port, dat kunnen we niet links laten liggen. en het is inderdaad een schattig stadje, tegen de berg opgebouwd. Donderdag besluiten we daar een dagje te blijven om het eiland te verkennen. we gaan naar het Fort bij de haven en duiken daar wat musea in.
Vandaag (vrijdag) zijn we naar Jersey gevaren, een iets groter eiland, mar de kust is veel rotsachtiger en er is eigenlijk maar een goede haven St Helier. heerlijk gezeild, een buitje onderweg, maar verder goed weer. St Helier is een echt stadje, engelse sfeer. de straten hebben engelse namen, maar de franse namen van vroeger (voor de Napoleontische tijd) staan er nu ook bij, heel grappig.
Ondertussen met de dealer van Raymarine over een nieuwe aandrijfriem gebeld en daarna met een watersportzaak in Brest  contact gezocht, die gaan hem voor ons bestellen. Vandaag kregen we bericht dat ze hem hebben!!!
Van de Infinidad (een Nederlandse boot, die we in Cherbourg ontmoet hebben en daarna ook in Guernsey en nu hier) kregen we vanavond nog de tip om binnen door, via de kanalen, naar de Golf van Biskaye we houden da tnog even in beraad. morgen vroeg vertrekken we richting Brest, hopen daar over een dag of drie, vier te zijn. dan komt de eerste, kleine, oversteek naar Spanje!

Fokko heeft een site aangemaakt waar wat sneller te zien is waar we zijn:
http://www.qualitysailing.nl/annalena.html