donderdag 23 juli 2020

Van Beaufort SC naar Beaufort NC


We gaan nog één keer langs de draaibrug van Beaufort SC. Het is de brug waar Forest Gump zogenaamd de Missisippi oversteekt, als hij Amerika heen en weer aan het rennen is. Later passeren we Bubba's huis.


Dan 3 weken in de swamps. Ook af en toe  langs vakantiehuizen met steiger. Duizenden huizen en er waren een stuk of vijf mooie bij, de rest had vooral veel zuilen. Soms zijn ze er één aan het maken: een houten geraamte, spaanplaat er tegen aan, isolatie platen en planken aan de buitenkant, die dan mooi zonnig worden geschilderd. Het lijkt heel wat.


De swamp is wisselend, soms dagenlang eindeloze rietvelden en nergens een huis te zien. Af en toe een klein visbootje, maar verder ben je er alleen. Overnachten in een kreek, doodstil is het dan. Het mooiste stuk is door de bossen, als je dan  ’s nachts in een zijkreek ankert hoor je oerwoud geluiden. Bij het zwemmen opletten voor alligators. De laatste dagen hadden we voornamelijk rechte kanalen. En dan ben je ineens 2 dagen in de Mekong Delta, weggezakte pantserwagens, uitgebrande helicopters en mariniers met zwarte gezichten, die door het riet sluipen. Nee, de soldaten waren er niet, er werd niet geoefend. Wel was er een haven van de mariniers waar je kon ankeren.


Als we een inlet passeren bruist het water en komen de golven van alle kanten. Wind? Stroom? Nee visbootjes die van alle kanten langs je heen knallen. In het turbulente water is het moeilijk sturen. Maar als er geen bordje No Wake staat, geldt het Amerikaanse basisprincipe: Ieder voor zich. Dat noemen ze vrijheid.


Het virus verspreidt zich in Florida, Georgia, Caroliina razendsnel, 70000 gevallen per dag erbij. De president zegt, dat er teveel wordt getest en hij belemmert de wetenschappers hun werk te doen. Sommige gouverneurs willen wel, maar ze krijgen geen spullen. Suddenly one day it is over, zegt Trump. Maar het neerhalen van standbeelden en het verbieden van de confederatie vlag, dat maakt het land kapot. Gelukkig staat het 55% tegen 40%, Biden tegen Trump.. Alleen dreigt de Geniaie Leider de verkiezingsuitslag niet te erkennen. Tresspasers zullen uit het Witte Huis worden verwijderd.

Maar het is ook onbegrijpelijk op de stranden van de genoemde staten grote groepen te zien dansen en feesten. Volle tafels in restaurants, niets wijst erop dat er een virus aan het exploderen is. Alleen 2 Nederlanders met mondkapjes. De duurdere winkelketens hebben een afstands en masker beleid. Wat dan weer geregeld conflicten geeft met It s a free country figuren.

Waar we een paar dagen geleden ankerde lag een zeilboot op zijn kant op het strand, aangespoeld, gestrand. Op de romp was geschreven Trump, 4 more years. Was het nou de bedoeling om aan te geven, dat die wens waarschijnlijk zou stranden? Ik hou het er na lang denken toch maar op, dat de schilders niet al te slim waren. Dat komt voor bij Trump aanhangers. Eerder zagen we een half gezonken motorbootje met het opschrift: SS- Biden. Het was weliswaar geen stoomschip, maar de symboliek was begrijpelijker.


Eind van de swamp tocht is Cape Lookout, 10 nMijl voorbij Beaufort NC. Een groot rond atol; met overal strand. Vlak bij de oceaan en toch rustig water.


Dan varen we terug naar Beaufort NC en ankeren in de Taylor Creek, waar we al 2 keer een aantal weken verbleven. Ik heb 6 keer met de taoistische tai chi klas meegedaan en ken daar wat mensen van. 


Er liggen 2 Nederlandse boten, ook de Pimentao van Angelique en Rene. Gezellig. Onze Schotse vriend Hamish meldt dat zijn vrouw Dorothy een hartoperatie heeft gehad en ook nog  bestraald is voor borstkanker. Niet raadzaam om op bezoek te gaan. Minder gezellig.

vrijdag 17 juli 2020

Met het been omhoog


4th of july, we liggen in een kreek ten oosten van Savanna. Een stoet van kleine bootjes vaart langs om ergens verderop de dag door te brengen. Volle bootjes, familie, vrienden en buren zijn voor deze dag uitgenodigd. Alle bootjes voeren grote Amerikaanse vlaggen. Hoe kleiner het bootje, hoe groter de vlag. Vaak ook een blauwe vlag: Trump: make America great again! Eén keer een Barby roze vlag: Women support Trump. Onbegrijpelijk, dat is zoiets als:  Joden voor Hitler.


’s Avonds komen ze allemaal weer terug. Ze varen heel langzaam, hier in het riet is een No Wake zone en daar houdt iedereen zich aan. Er vaart een sherif met kogelwerend vest, die zonder mondkapje de mensen op de bon slingert..

Naar het zuid oosten hebbn we vrij uitzicht. Een aantal woongebieden, gemeentes, resorts hebben vuurwerk. We kijken naar 4 vuurwerken tegelijk.



De volgende dag om 7 uur loop ik een stukje op het land, testen hoe de conditie is. Het valt mee, ik kan een uurtje rustig lopen met af en toe een onderbreking om een foto te maken. Het hoesten is misschien toch mijn pollen allergie, vannacht stikte ik bijna in een hoestbui. Allergiemidelen zijn bij de Walgreen hele afdelingen.  ik heb inmiddels 6 soorten gekocht. Claritine (loratadine) werkt nog het best. Ademhalingsoefeningen helpen ook. Geen wind helpt, motregen ook.

Elke dag 12000 gevallen erbij, maar we zien weinig mondkapjes en afstand houden. Dat laatste is vervelend, voor je het weet staat iemand vlak bij je. Als je een kapje op hebt ben je waarschijnlijk een linkse Democraat (83%), die dit land kapot wil maken. Het beste land van de wereld. 



Toch een dag naar Savanna geweest. Het is inderdaad het mooiste stadje van de USA. Dit keer weinig toeristen en allemaal met mondkapjes. We bezochten 3 musea: moderne kunst (leuke Duitse impressionisten), klassieke kunst (prachtige grote oorlogstaferelen ën een Jan Toorop: De Gauwdief) en als derde een oud huis met slavenverblijven (met audio uitleg over het dagelijks leven van de slaven). De lunch in het moderne museum is heel goed, eten in kunstmusea is altijd heel goed. Ook nog het bankje van life is a box of chocolats.

De vreselijke plekken op mijn linkervoet zijn weer terug. Onze lieve vriendin Door laat de fotos zien aan een dermatoloog. Diagnose: schimmel, te bestrijden net Terbinafine zalf en tabletten. Tabletten werken het best.

Maar de tabletten zijn hier op recept. Geen probleem, de pharmacy heeft een videokamertje, waar je voor $59 een arts kunt raadplegen. In het kamertje is een groot scherm met een camera lens erboven en aan de zijkanten 8 kastjes met meters (temp, zuurstof, hartslag, etc). Een mevrouw van de pharmacy helpt me met inloggen (postcode is altijd een probleem). Dokter Isaac verschijnt na 5 minuten in beeld en ik vertel dat ik een recept voor die pillen wil. Of hij de voet ook even mag zien. Ik krijg de voet niet voor de camara, te hoog, te stijf. Er staat een kruk, daar ga ik op staan, grijp met een hand de bovenkant van het videomeubel en duw met de andere hand mijn voet omhoog. Ja hij heeft het gezien, het is een staph infectie en kom nu maar snel naar beneden. Ik heb het idee, dat de razendsnelle diagnose verband houdt met zijn zorg dat ik van het krukje donder en mijn been breek. Zal ik het nog een keer laten zien? Nee, nee, het is duidelijk, infectie en antibiotica. Geen fungus? Geen Terbinafine pillen? Nee, nog vragen? Ja, maar wat kan het opleveren. De pillen kosten $12. Een nummer, geen merknaam, bevat sulfamethoxzole en trimethoprim. Dat is toch niet niks. De diagnose fungus houden we nog even aan.

En we varen weer verder. Langs Charleston. Het virus tiert hier welig, maar is harmless zegt de Geniale Leider. In de tweede nacht liggen we in een brede kreek en een woest onweer komt over. De regen doet pijn in je gezicht, het anker krabt. We geraken tot 1 meter van de kant. Op de motor houden we de boot een half uur in het midden van de kreek. Dan is het voorbij, wordt het windstil en komen de onweersvliegjes.



Dan komt een stuk met lange rechte kanalen. Huizen met steigers langs de kant. Het is moeilijk wakker te blijven als de zon hoog staat en het 40 graden wordt. Dat is ook zo’n punt: heb je koorts? ben je moe? Benauwd? Wat wil je: het is 40 graden en windstil.

Een mooie stop in het kleine haventje van Southport. In Southport zijn meer dan 10 speelfilms en series opgenomen, kun je na gaan hoe fraai het is.



Over een week hopen we in Beaufort, NC te zijn. Hopenlijk zijn onze oude bekenden, Hamish, Dorothy en Terri nog in goede gezondheid.