Aan de kust van sommige
eilanden gaat de diepte binnen honderd meter van 1200 naar 12 meter. Dat zijn mooie duikplekken.
Hier bij West Caicos is zo’n plek. Er liggen 6 moorings voor de duikersboten.
Grote boten waar de gasten aan boord slapen en die een reis maken langs de
super duikplekken. Eén mooring is bezet, we nemen één van de andere. We hadden
gerekend met een ETA van 20.30 uur, maar de oostenwind ruimde een beetje, zodat
we rechtstreeks konden varen en we om 18.00 uur aankomen.
Onderweg vangen we een
grote Mahi Mahi, goed voor 4 maaltijden. Een mooi afscheid van de Bahamas. We
zijn nu in de Turks and Caicos, eigenlijk een afgelegen stuk Bahamas. We
blijven hier tot de wind gunstig is voor een oversteek naar Puerto Rico.
Voorlopig zien we ongunstige zuidoosten wind.
Veel boten durven de
Turks and Caicos Bank niet op. De Caicos vormen met 8 eilanden en veel rotsen
een cirkel met een diameter van 110 km. In het Oosten en Westen kun je de
cirkel binnenvaren, het is overal 3 m diep. De zandbodem licht turquase op. Vanuit
de ruimte zien ze een lichtblauwe cirkel. In het midden zie je geen land en is
het alsof je in een nogal groot uitgevallen zwembad vaart. Er zijn wat riffen,
maar met de zon rechtboven zijn die goed te zien, het zijn bruine of zwarte
plekken.
Na 10 uur motoren zijn we
aan de overkant van het ronde zwembad. De wind is gaan liggen, er zijn geen
golven, ieder plantje en elk koraaltje is scherp te zien. De schaduw van de
mast gaat over de bodem. Het is heet. Als we ankeren achter de Six Hill Cays,
kunnen we goed zien hoe het anker zich ingraaft. Geen emmer met doorzichtige
bodem nodig.
Maar is ook wel saai, 10
uur motoren, 3 keer zien we een andere boot in de verte. We lezen veel,
detectives (Nicci French, Borjlond, Schepp, Ohlson, Berg en Paris (aanrader))
en filosofie (epicuristen, Stoa, sceptici in een boeiend overzicht van
Gottlieb). En gisteren deden we een quiz: waar stond het Kinderziekenhuis
vroeger? Waar komt het nieuwe Feyenoord Stadion? Een Rotterdam Quiz dus. Wat
anders....
Van de Six Hills naar
Cockburn Harbour is maar 10 nMijl, maar er is weer wat golfslag en de zon staat
nog voor ons. Omdat de passage “unsurveyed” is, weten we niet wat voor ons
ligt. Stel je voor, dat een deel van het Ijsselmeer niet in kaart is gebracht.
Daar zou de VVD meteen kamervragen over stellen (van de VVD moeten wij
jachteigenaren het wel hebben). Maar Mark laat dat natuurlijk niet gebeuren.
Cockburn Harbour is half
vernield door de laatse hurricane. We lopen door alle straten, maken foto’s en
gaan langs de Customs en langs Immigration. Allemaal heel aardige vrouwen. De
Nederlandse boot, die na ons arriveert vraagt een passerende auto waar het
Customs gebouw is. Stap maar in, zegt ze, dat ben ik. Ze was na ons bezoek voor
de lunchpauze op weg naar huis, maar keerde om. Op zoek naar de ATM machine
praat ik met mensen, die in schaduw van hun huis zitten. Ik krijg een lift naar
Digitel/Canadian Bank. Een erg prettig eiland in de meest verre uithoek. Het
Customs gebouw is boven op de hoogste heuvel en geeft een prachtig uitzicht op
het lichtblauwe water.
De Seeview Marina wordt
aanbevolen in de Waterway Gids, het had prachtige voorzieningen, maar er is
niks meer van over. Bij navraag blijkt er toch diesel verkrijgbaar. Onze diesel
begint op te raken, dus morgen eerst tanken en dan naar de overkant, naar Grand
Turk. Zijn we ook nog niet geweest. Dus zijn we benieuwd.
Grand Turk is verrassend.
Veel vakantiehuizen en klaine hotels in historische koloniale panden, op zondag
een cruiseschip. We liggen als enige zeilboot tussen de riffen voor Cockborn
Town. Wat reisgids wetenswaardigheden: De ezeltjes, die de zoutkarren trokken,
zwerven nu over het eiland. De Amerikanen hadden hier een basis voor het uit
zee vissen van de ruimte capsules, Glenn was de eerste. In het Noorden is een
kreek waar een Rothchild een haven wilde maken, de toevoer verzande steeds ook
al werden alle autowrakken van het eiland er voor gegooid. Hier is het
scubadiving begonnen, vanwege alle Spaanse wrakken en grote koraalriffen. Er is
een monument voor de eerste landfall van Columbus, maar dat feit wordt door de
wetenschap betwist. Het oudste scheepswrak is hier gevonden, een Spaanse
Caravel, dat wordt niet betwist. Het Turks Head bier is erg lekker, maar kost
$5,00. Turks komt van de cactussen met een rode hoed, zoals de Turken die
dragen. Maar dat wist u waarschijnlijk wel.
Vanuit Johns Ocean View
Bar roept een aangeschoten man dat het 1e biertje gratis en de 2e
dubbel kost. Hij herhaalt de grap nog 4 keer en nodigt ons uit voor een rit in
zijn taxi, die met draaiende motor voor de bar staat. Toch maar niet, hoewel je
hier hooguit een ezel kunt aanrijden.
We gaan ergens eten waar
ze WIFI hebben en posten dan deze blog. We wachten nu op gunstig weer voor de
oversteek naar Puerto Rico. De wind is niet hard, maar precies uit de
richting waar we heen moeten. Dat wordt misschien 500 nM in plaats van 300 nM varen. We zien wel. Vrijdag of zaterdag is er een bericht uit Puerto Rico.
richting waar we heen moeten. Dat wordt misschien 500 nM in plaats van 300 nM varen. We zien wel. Vrijdag of zaterdag is er een bericht uit Puerto Rico.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten