Vertrek naar Colombia

In de Surf Beach Bar hebben we zondag om 9 uur onze laatste meeting. Conclusies: Kathy en Rommy gaan op maandagochtend met onze papieren naar Customs and Immigration. Er is nog steeds de kans, dat een chef de boten allemaal weer aan de autobanden van het immigratie Dock wil hebben. Na het uitklaren gaan de eerste boten op weg naar Colombia, anderen wachten tot dinsdag. De wind varieert tussen 15 en 25 knopen en om de kaap van Colombia kan het tot 40 knopen waaien van de hoge bergen. We maken afspraken over radiofrequenties en tijdzones.

Zaterdagavond zijn we met een paar mensen naar het balet de Notenkraker geweest.  Een uitvoering van de Kozlov balet academie. De kleine kinderen waren aandoenlijk en de groten waren goede dansers. We hadden een leuke avond. Voor de belichting zouden ze iemand moeten vragen, want dat was knudde. 

  

Zondag gaan we na de meeting met de bus naar St Nicolaas, een haven stadje in het zuiden. (we wilden al eerder gaan, maar durfden de boot met die zware windvlagen niet alleen te laten).               De Rembrandtstraat is een straat met bars en werkende dames. Een stoet auto’s rijdt langzaam door de straat, de dames leunen door het autoraam en overleggen wat er moet gebeuren. De winkelstraat heeft geweldige muurschilderingen, we nemen een Oreo shake en pakken de bus terug. Het is tijd om de boot op te ruimen en ons voor te bereiden op de oversteek naar Colombia.

Aruba was aanvankelijk een afknapper door de massale  toeristische toestanden, maar we                   hebben toch wel veel moois ontdekt in de achteraf straten van Oranjestad en natuurlijk in St Nicolaas. En de Arubanen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Curacao is mooier en interessanter, hier zijn ze aardiger.

We zijn blij, dat we morgen vertrekken, het is wel genoeg geweest met tropisch Nederland.