van Beaufort naar Great Bridge

Na 2 mooie weken verlaten we Beaufort NC. We gaan eerst tanken. Het dwars aanleggen op volle stroom kost moeite. Dan komt een man mij vertellen hoe ik moet aanleggen, ik reageer niet zo Amerikaans. Daarna draaien we met een lijn op de middenbolder om de hoek van de steiger. Zoals Bernt ons dat op de EZS geleerd heeft. Op het havenkantoor hebben we het over global warming en de man, die daar niets van wil weten. We are so embarrassed for Trump, he is such a moron, zeggen de havenmeesters.

Maar goed, we arriveren na een lekker tochtje in Oriental, een zeilsport stadje van 900 inwoners. Het kleine hoekje op lager wal waar we belanden blijkt erg ondiep. Weer met een lijn op de middenbolder weten we daar weg te komen. Leve de middenbolder. Een Amerikaanse zeiler komt langs en nodigt ons uit voor een biertje in de TikiBar. Ze hebben net een boot gekocht en brengen haar nu naar Maine. Hij was militair, heeft in Zeist gewoond en wist niet, dat de Nachtwacht zo groot was. Hij vertelt over Kosovo, over Sebrenica. Hij heeft het van dichtbij meegemaakt. Een schokkend verhaal. Rommy maakt zijn vrouw enthousiast voor de facebook groep Women who Sail. We zullen ze nog wel een keer zien op weg naar het Noorden.

De volgende ochtend lopen we 3 kwartier in de zon langs de autoweg naar de Piggly Wiggly. Voor de supermarkt staat een auto: Harbour Shuttle - Just Call 3402013915. In ieder geval hoeven we niet terug te lopen met de boodschappen. Omdat we toch gereden worden, slaan we wat meer in. Zoals 6 blikjes lokaal bier voor  9,99 dollar. IPA’s, Pale Ale, Belgium Style White Ale, Amber Lager, Scottish Ale. We  proberen ze allemaal. Tot dusver favouriet is de Rebel IPA. Omdat we tussen de vissersboten liggen, die dag en nacht een generator aan hebben, vertrekken we daarna.

We varen een paar uur op de Pamlico River, de oevers liggen in de verte. De hele dag zien we 6 andere boten: een shrimpboot, een zeilboot en 4 motorboten. We ankeren in een zijkreek. Dan een dag bijna alleen op de Pungo River, brede plassen met bossen aan de oevers. Voor het 20 nM lange Alligator kanaal ankeren we in een kreek. De zware depressie voor de kust, geeft ons vandaag ZW wind en later, als de kern is gepasseerd NO wind. De ZW kwam van het land en was matig, de NO komt van de Oceaan en is hard (7Bft). We blijven een dag in deze kreek, totdat de wind, die recht tegen staat wat is geluwd.

We liggen op een plek zonder GSM-bereik, dus zonder internet. Dus gaat de goede oude kortegolfzender aan. Het is even zoeken hoe het werkt, zender zoeken, gribfile request opstellen, zenden/ontvangen, tekst openen. Maar het lukt en we hebben een gribfile (weerkaart met pijltjes). Het blijft verstandig een dag hier voor anker te blijven. Rommy gaat aan de slag met een UV-hoes voor de rubberboot (van PVC). Ik ga een ander tweede anker gebruiksklaar maken. Er zal nog wel meer stormachtig weer komen.

r stond nog een verjaardagsgroet van Maciek op Sailmail. Dank voor je aardige woorden, Maciek. Het is al zolang geleden, dat we de zender gebruikten. Alles kon met VHF en GSM-WIFI.

et Alligator Canal duurt 4 uur, kaarsrecht tussen de bomen. We waren gewaarschuwd voor grote duwbakken, die het water wegtrekken als ze passeren. We passeren alleen een catamaran met twee vrouwen. Woman who sail. Langs de oever steken stompjes van bomen net boven het water uit. Het lijken wel alligators. Daarom zal het kanaal wel zo genoemd zijn. Hopen we.

Uit het kanaal de brede Alligator River op, pal in de wind maken we toch 4 knopen. Aan het eind een draaibrug, die opent voor een sleepboot en dan 5 minuten blijft openstaan om ons door te laten. De rij auto’s is aan weerskanten indrukwekkend.

We gaan een zijrivier in en ankeren. Het water is donkerbruin, de kleur van sterke thee. Dat komt door de tanine, van de wortels van de cypressen aan de kant. De zijrivier is een kilometer breed, de ene kant kijk je tot de horizon de Alligator River op, de andere kijk je naar een bocht 5 mijl verderop. Nergens een boot, een huis of een ander teken van leven. Ja toch, achter de bocht staan 2 GSM-antennes. Zo weten we dus al dat Miep naar het zomercarnaval was. We sluiten alles hermetisch af tegen de muggen, nemen een Southern Comfort en luisteren naar Morrison en Mozart.

merikanen zijn een ontwikkeld volk. Een merk van goedkope sigaretten heet Seneca. Omdat hij zo mooi over doodgaan heeft geschreven. Er is hier zelfs een plaats naar mijn geliefde stoïcijn genoemd.

Om zes uur ’s ochtends passeert een kreeftenvisser. Ik kneed een brood, doe het in de oven en we gaan varen. Een uur later ontbijten we op de Albemarle Sound. Bij het maken van het ontbijt doe ik een ontdekking. Er zit per ongeluk jam op het mes, als ik mijn boterham met corned beef smeer. De ontdekking van jam met corned beef, overheerlijk.

Er ligt een Hoog land inwaarts, dat houdt de tropische storm bij Florida hier vandaan Maar het is windstil en heel heet. De natuur is weer groots en we zien weer bijna niemand. De ankerplaats is vlakbij een brug, je hoort de banden van de auto’s.

We vertrekken om 6 uur, omdat de ankerplaats gisteren een drempel van 1 meter heeft en het water aan het zakken is. Nou, dan nog maar een keer vertellen hoe mooi het is. De ochtendnevel ligt over de moerassenb, de zon komt op, het water is spiegelglad. De vaargeul van Intra Coastal is aangegeven met groene vierkanten rode driehoeken. Het zijn dikke palen met aan de voor en achterkant een bord. Tussen de borden is vaak een platform, waar de zeearenden hun nesten bouwen. Als we aan komen varen vliegen de ouders weg en piepen de jongen keihard naar ons.

We komen 4 uur weer niemand tegen. Op één plek staan wat huizen met steigers. Maar de bewoners slapen nog, er staan bordjes met het opschrift: No Wake. We eindigen bij de steiger voor de Great Bridge. Hier vond de eerste veldslag van de Revolutie plaats in 1775. Er is een monument en een park. We gaan het bekijken. Morgen naar Portsmouth/Norfolk.