Gran Tarajal (Fuerteventura)

De dikke en de dunne man van de Securitas werken zich in de officia van 1 meter breed, als ze achterin  zijn klappen ze een plank naar beneden, die van wand tot wand reikt. Dan mag ik nawwwar binnen en aan de andere kant van het bureau plaats nemen. Volgt het moeizame overnemen van namen, maten, nummers, data van onze papieren. De dunne maakt achterin fotokopieën van onze documenten. Onderhand hebben we al zo’n 30 keer hetzelfde meegemaakt, altijd op een uiterst vriendelijke manier, maar de formulieren moet steeds volledig ingevuld worden.

Hier hebben de mannen ook de functie illegale immigranten te onderscheppen.

    

De twee bewakers bezig met een arriverende sportvisser

Gran Tarajal is een klein dorpje zonder toeristen. Geen enkele bezienswaardigheid, alleen winkels en restaurants. Het beschutte haventje kost slechts € 11 per nacht. We liggen tussen vijf Duitsers en er komen steeds meer Duitsers binnen. Een ware invasie, net als vroeger.

Rommy deed de was, ik verving de stekker van de walstroom, maakte een vastgelopen blok weer lopend, zette een nieuwe bout op de klep van de koelkast en monteerde 2 ventilatoren in het slaapgedeelte. Die hebben we voorlopig niet nodig, want het is hier behoorlijk koud, bijna 15°C.

Het spandoek (Reestein forever) dat we gemaakt hadden voor onze vertrek gebruiken we om de rubberboot te beschermen tegen de zon. Soms vraagt men wat Reestein is. We leggen dan uit dat Reestein het Roland Garros van Nederland is. Als Dik een datum heeft voor het volgende toernooi zullen we dat vermelden.

De vislijn en het kunstaas zijn vervangen, morgen op de tocht naar de zuidpunt van Fuerteventura gooi ik de hengel uit. Binnenkort komt er een foto op het blog van mijn eerste vangst.

Op deze zondagochtend openen de café's aan het strand wat later, maar ik mag in de hamburguesia als het personeel nog aan het ontbijten is. Later moet ik af en toe mijn voeten optillen voor het dweilen van de vloer. Maar de blog is gereed ..